ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ:Το παρακάτω άρθρο,αν και παλιό,αναδημοσιεύται λόγω της προχθεσινής επετείου της Άλωσης της Πόλης.Παρουσιάζεται η διαφορετικότητα προσέγγισης των ιστορικών γεγονότων ανάμεσα στους δυό λαούς.Αλλά ακόμα και η διαφορά σκέψης και κριτικής στο εσωτερικό της Τουρκίας.Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα ‘Sabah’, από τον Engin Ardiç, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία, στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαϊου 1453… Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει μία σειρά από αλήθειες, τις οποίες το Κεμαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο, από την συγκεκριμένη διεύθυνση της Τουρκικής εφημερίδας ‘Sabah’, το οποίο έχει ως εξής:
«Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή βία έχουμε δώσει στην Ανατολή με τις πράξεις μας… ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο με θέμα ‘Θα πάρουμε πίσω την Πόλη’… ΑΝ έφτιαχναν μακέτα με τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες με τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη… (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)… ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό μας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω… ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης… (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο!)… ΑΝ έφτιαχναν μια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά Σταυρό… ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα μας άρεσε;
Δεν θα μας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη μας από την Ελλάδα. Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή (μ’ αυτές τις γιορτές πού κάνετε) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσμο ότι: «αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά μας, ήρθαμε εκ των υστέρων και τα πήραμε με τη βία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη μνήμη μια υπόθεση 6 αιώνων;
Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια μέρα θα δοθεί πίσω;
ωΜην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919. Μη φοβάστε, τα 11 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 15 εκατομμυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν.
Κι οι δικοί μας που γιορτάζουν την Άλωση είναι μια χούφτα φανατικοί μόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα. Ρε σεις, αν μας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες συνεχώς, τι θα απαντήσουμε; Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς; Αντί να περηφανευόμαστε με τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε με αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή με την βία κατακτημένη… Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=μάνα, dolu=γεμάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη ‘Ανατολή’. Ακόμα και η ονομασία της Ισταμπούλ δεν είναι όπως μας λέει ο Evliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάμ», τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν». Εντάξει, λοιπόν, αποκτήσαμε μόνιμη εγκατάσταση, τέλος η νομαδική ζωή και γι’ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε – πέντε τα διαμερίσματα. Κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει, ηρεμήστε πια… Οι χωριάτες μας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες…».
Σχόλιο δικό μου: σωστά τα λέτε κύριε Ardıç μου, ειδικά εκεί που μιλάτε για την προέλευση του “Istanbul” από την ελληνική φράση “εις την Πόλιν” και για την μη γηγενή προέλευση των τούρκων. Με εκπλήσσετε αλλά αποδεικνύετε ότι υπάρχουν στη γείτονα και σκεπτόμενοι άνθρωποι χωρίς κόμπλεξ για το παρελθόν του τουρκικού λαού. Μακάρι να μπορούσε να σας ακούσει το τουρκικό “βαθύ κράτος” αλλά και κάποιοι Λιακόπουλοι, Ψωμιάδηδες και Παπαθεμελήδες, στα καθ’ημάς!
Hatırlatmayın şunu kefereye! Bugün Atina’da bir “İstanbul’u geri alacağız” mitingi düzenlense… Şehrin surlarının da bir maketi yapılsa ve Ortaçağ zırhlarına bürünmüş savaşçılar o surlara saldırsalar… “Yunan Battal Gazisi” diyebileceğimiz efsanevi kahramanları “Diyenis Akritas” kılığına girmiş bir herif de bizim Ulubatlı Hasan’ı kolundan tuttuğu gibi aşağı atsa… Derken beyaz bir atın ütünde İmparator Konstantinos belirse ve yanında Lukas Notaras, Yorghos Frantzis falan kılığına girmiş birtakım heriflerle birlikte şehre temsili olarak girse… Mukavvadan yapılmış bir Ayasofya’nın da minarelerini sökseler ve tepesine de haçı taksalar… Tütsüler yakılsa, ilahiler söylense… Hoşunuza gider miydi? Gitmezdi. Kıyameti koparırdık, elçimizi geri çekmeye kadar varırdı iş. Öyleyse siz niçin yapıyorsunuz bunu? Aradan tam beş yüz elli altı yıl geçmiş, geçen gün almış gibi daha neyi kutluyorsunuz? Niçin her sene bu zamanda dönüp dönüp bütün dünyaya “burası aslında bizim değildi, sonradan geldik, zorla aldık” mesajını veriyorsunuz? Neredeyse altı asır önceki meseleyi niçin taze tutuyorsunuz? Alınan şehrin “bir gün geri verilebileceği” korkusu mu var bilinçaltınızda? Korkmayın, bir avuç Ergenekoncu ahmağın iddia ettiği gibi “1919 şartları” falan yok ortada… Korkmayın, dokuz milyon Yunan, on iki milyonluk şehri geri alamaz, alsa da içinde oturamaz. O rüyayı gören, bir avuç manyaktır. Bizim burada da İstanbul’un fethi kutlaması yapan bir avuç fanatik ama sesleri gür çıkıyor. Ya herifler şimdi “üç gün üç gece yağmaladılar” diye tuttururlarsa ne diyeceğiz? Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde savunma mı yapacağız, yoksa tarihçilere mi bırakacağız? Hep “aldığımız” şehirlerle övüneceğimize, “kurduğumuz” şehir varsa onunla övünelim. Öyle bir şehir yok. Buram buram Anadolu, baştan aşağı “sonradan alma”… Anadolu ismi bile, sanıldığı gibi “annelerle dolu” demek değil, Rumca “i anatoli” yani “doğu” kelimesinden tornistandır. İstanbul isminin, Evliya Çelebi’nin esrarlı “leb-i dilber” macununu çekip çekip salladığı gibi “İslam bol” lafından gelmeyip, gene Rumca “stin poli” (stimboli okunur) yani “şehire, şehirde” deyiminden geldiği gibi… Fakat tamam yahu, yerleştik artık, göçebelik bitti. Göçebelik bittiği için millet apartman dairelerini beşer beşer alıyor, kimse bizi sürüp çıkaramaz, rahatlayın artık… Köylülerimiz İstanbul’u katletmekle yetinsinler, fazla bağırıp çağırmadan…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου