Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

«Επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων…»

Η κ. Μπενάκη, Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, προσφωνεί από χειρογράφου εκ μέρους της βουλής των Ελλήνων, τον Κάρολο Παπούλια για την εκλογή του στο ύπατο αξίωμα της χώρας, του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, στις 12/12/2004 και μεταξύ άλλων αναφέρει: « … Τα Εθνικά σύνορα και ένα μέρος της Εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν, χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη…»

Είναι γνωστό πως η πολιτική είναι πρόβλεψη!!

Άρα η κ. Μπενάκη, ως πρόεδρος της Ελληνικής βουλής, είχε τόσο υψηλή διορατικότητα έξι χρόνια πριν, που μπόρεσε να προβλέψει όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα και πλέον μας τρομάζουν;

Στο άκουσμα όλων αυτών δεν τρόμαξε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας;

Γιατί δεν αντέδρασε ΤΟΤΕ;

Από τον Μάιο του 2010 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπέγραψε την δανειακή διεθνή σύμβαση με το ΔΝΤ, μια ανυπόστατη σύμβαση που είναι αντίθετη στην διεθνή, Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομιμότητα που παραβιάζει κατάφορα το Ελληνικό Σύνταγμα.

Μία σύμβαση που εμπεριέχει πλήθος καταχρηστικών όρων και που για πρώτη φορά διεθνής σύμβαση κάνει αναφορά σε κυριαρχικά Εθνικά δικαιώματα κράτους. Μία σύμβαση που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές δικαίου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπογράφοντας αυτή την σύμβαση υποθήκευσε το μέλλον της Ελλάδος και των πολιτών της. Υποθήκευσαν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος μας.

Εκποιούν της τηλεπικοινωνίες, εκχωρούν τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, πωλούν τις αερομεταφορές, χρονομισθώνουν τις Εθνικές οδούς.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, συζητήθηκε προ ημερών στην Βουλή των Ελλήνων, ο προϋπολογισμός της οικονομίας μας για το 2011.

Σημειώνω από την πρόσφατη ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην Βουλή: «Ο προϋπολογισμός του 2011 είναι ο πρώτος υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας…». Και απο την ομιλία της βουλευτού του ΚΚΕ στην Α΄ Αθηνών, Λιάνας Κανέλλη: «… σας καλώ να απολογηθείτε για την συνειδητή απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων…»

Αξίζει να προσθέσουμε την επίσημη αντίδραση του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών που υπογράφει ο Πρόεδρός του, κ. Δημ. Παξινός και μεταξύ άλλων αναφέρει: «Με το άρθρο 14 παρ. 5 της σύμβασης, η Ελλάδα παραιτείται ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ από τις ασυλίες προστασίας της Εθνικής κυριαρχίας. Τέτοιος πρωτόγνωρος όρος δεν συναντάται ούτε σε αποικιοκρατικές συμβάσεις…»

«… χωρίς κάποιο προηγούμενο παραδώσαμε με μόνη μία υπογραφή την Εθνική μας κυριαρχία, ολόκληρη την δημόσια περιουσία μας».

Ας καταγράψουμε επίσης την ανοιχτή σύγκρουση της εκκλησίας μας, που εκφράζεται μέσω της επίσημης θέσης που έλαβε με την απόφαση της Ιεράς συνόδου, κατά της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αναφέρονται μεταξύ πολλών και τα κάτωθι: «… η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη, αλλά να διοικείται από τους δανειστές της…δηλώνουμε ότι, είμαστε μία χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων δανειστών μας».

Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν, πέραν της εξαθλίωσης του Ελληνικού λαού από τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης που οδηγούν την χώρα σε εργασιακό μεσαίωνα, πως συνειδητά η κυβέρνηση απεμπολεί κυριαρχικά Εθνικά δικαιώματα και θέτει την χώρα υπό κατοχή των τοκογλύφων και δανειστών της.

Αξιότιμε κε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, τότε με όσα είπε η κα Μπενάκη, δεν αντιδράσατε!!!

ΣΗΜΕΡΑ όμως, γιατί δεν αντιδράτε!!!

Μήπως λοιπόν δεν πρέπει να περιμένουμε τον ιστορικό του μέλλοντος που θα καταλογίσει στον Πρωθυπουργό της χώρας και την κυβέρνησή του, την διάπραξη του πλέον ατιμωτικού αδικήματος της «ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ» κατά της χώρας και του λαού της;

Μήπως πρέπει ο λαός μας να ενεργοποιήσει το άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος που αναφέρει: « Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στο πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Παναγιώτης Αποστόλου

http://newworldorder-wakeup.blogspot.com/2010/12/blog-post_5676.html

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Η ΟΜΙΛΙΑ!!!!!!

Η ομιλία του βουλευτή Παναγιώτη Καμμένου,τα λέει όλα.Οι αλήθειες που λίγοι τολμούν να πουν.

Ποιός μπορεί να κυβερνήσει τους Ελληνες;...

■Του Αντώνη Κρούστη


Ο ελληνικός λαός παρ’ολο που κατοικεί στο χώρο αυτόν από την πρώτη στιγμή της εμφανίσεως του στην ιστορία, διατηρεί την ίδια γλώσσα , τα ίδια γενετικά χαρακτηριστικά ,διασώζει ήθη και έθιμα από την αρχαιότητα , τον ξεχωρίζει μια ιστορική συνεχεία από άλλους λαούς, ταυτόχρονα, μιμείται άκριτα οτιδήποτε ξενόφερτο.
O έλληνας ενώ αιώνες τώρα δέχεται την εχθρότητα άλλων λαών γειτονικών και μη, η εν γένει άμυνα του δεν στρέφεται σε άλλους λαούς, αλλά σε επιθετικότητα ενάντια στον εαυτό του. Ότι κερδίζει στον πόλεμο το χάνει στην ειρήνη.
Ενώ θεωρεί ότι έχει μια ανωτερότητα σαν φυλή, ταυτόχρονα, θαυμάζει οποιονδήποτε δεν μιλάει ελληνικά.
Ο κάθε έλληνας έχει μια διαφορετική άποψη. Την...δική του άποψη. Αναπόφευκτα θα τον χαρακτήριζε κάποιος, σαν ένα λαό ανομοιογενή. Αντιθέτως το χαρακτηριστικό αυτό ταυτοποιει μια κοινωνία με ανομοιογενή τάξη ή σε ομοιογενή αταξία.

Παράδειγμα τούτου είναι οι κατοικίες των ελλήνων που η κάθε μια χαρακτηρίζει τον ίδιο και μόνο, σύμφωνα με τις ανάγκες του και τα θέλω του.

Ενώ αντιμετωπίζουν φοβικά κάθε τι νέο, παράλληλα θα αφομοιώσουν κάθε τι ξένο.
Ενώ είναι κατά τεκμήριο λαός κοινωνικός σε κάθε μορφή κοινωνικής εκδήλωσης, από την άλλη ,σε κάθε τους φράση ξεκινούν με την λέξη «ΕΓΩ» ή «ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;»
Ενώ διδάξαν το μέτρο ζουν μεσ’την υπερβολή.
Ενώ είναι έξυπνοι και ιδιοφυείς, το προτέρημα αυτό το ακυρώνουν από την υπερηφάνεια και την αλαζονική τους συμπεριφορά.
Ενώ παράγουν λίγο ,καταναλώνουν υπέρμετρα.

Το ιδιωτικό αγαθό το συσσωρεύουν και το δημόσιο το σπαταλούν. Όσο κάτι ανήκει σε περισσότερους τόσο λιγότερο το προσέχουν.

Είναι πατριώτες και εξαγγέλλουν ότι θα πέθαιναν για την πατρίδα τους, στη πράξη όμως η ιστορία διδάσκει ότι η χώρα αυτή έχει βγάλει τους μεγαλύτερους προδότες.

Οι μεγάλες ήττες της χώρας ,δεν έγιναν στις μάχες αλλά στα παρασκήνια.

Ενώ κάθε μέρα εκφράζουν την πίστη τους στην πατρίδα ,κάθε μέρα κάνουν κάτι για να την καταστρέψουν.
Ενώ δείχνουν το πρότυπο μιας οικογενειακής ζωής, από την άλλη οι στατιστικές εξωσυζυγικών σχέσεων χτυπάνε κόκκινο.
Ενώ είναι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης , της δημοκρατίας, της αντίθετης άποψης και του πλουραλισμού, παράλληλα , μισούν οτιδήποτε διαφωνεί μαζί τους. Και όταν κάποιος ή κάποιοι συμφωνούν μεταξύ τους , δεν το αντέχουν και πολύ, αμέσως βρίσκουν παρακλάδια διαφωνίας. (βλέπε πολιτικά κόμματα)

Ενώ διδάξαν το «αιεν αριστευειν», μάχονται με λύσσα οτιδήποτε είναι «ανώτερο». Το λοιδορούν, το φθονούν και δεν ησυχάζουν αν δεν το απαξιώσουν.
Ενώ διδάξαν το «γνώθι σ’ευατον», σε καμία περίπτωση δεν δέχονται ότι έσφαλαν οι ίδιοι ,αλλά πάντα οι άλλοι.
Ενώ διδάξαν το «τολμησον φρονειν», στριμώχνονται στα πολιτικά γραφεία απαιτώντας την προστασία του δημοσίου.

Ψηφίζουμε αριστερά και διατηρούμε επιχειρήσεις εφαρμόζοντας οτιδήποτε αντεργατικό,
Ψηφίζουμε δεξιά και γλείφουμε να μπούμε στο δημόσιο
Ψηφίζουμε κάτι που δεν μας αρέσει για να μη βγει αυτό που δεν μας αρέσει καθόλου.

Ανάλογα της θέσης μας διαμορφώνουμε τις απόψεις μας και όχι ανάλογα την άποψη μας διαμορφώνουμε τη θέση μας.

Ο έλληνας, ενώ είναι καχύποπτος σε όλα, στην ουσία είναι ο πιο ευκολόπιστος πολίτης στην Ευρώπη.

Φτιάχνει σενάρια, εφευρίσκει εξωτερικούς εχθρούς που απειλούν την χώρα, και αγνοεί ότι ο ασφαλέστερος εχθρός του είναι ο εαυτός του.

Εκεί που χτίζει εκκλησίες , εκεί χαλάει σπίτια.

Στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους οι αντιφάσεις είναι εξόφθαλμες.

Στην κόρη , «σιγά να μη σου δώσω προίκα, που ζούμε», «κοίτα να βρεις ένα καλό παιδί με καλή δουλειά» και άλλα τέτοια ενώ,

Στο αγόρι, «κοίτα να βρεις κοπέλα από σπίτι και με σπίτι»

Στην ηθική , ενώ στο αγόρι διδάσκουν το προσφιλές άθλημα του «γυναικά», στο κορίτσι η «παρθενιά» είναι κάτι πολύτιμο το οποίο δεν πρέπει να σπαταληθεί αδιάκριτα.

Στους γάμους οι γονείς των νεονυμφων από την μια εξασφαλίζουν την οικονομική ευημερία της νέας οικογένειας, και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις αρχίζουν με τις παρεμβάσεις τους να την διαβρώνουν.

Όλοι γνωρίζουν και έναν υπουργό, έναν αξιωματούχο , έναν καλλιτέχνη, έναν μεγάλο ή έναν επώνυμο έλληνα, αλλά κανείς δεν γνωρίζει έναν άσημο άνεργο ή φτωχό στη διπλανή του πόρτα που πεινάει.

Διαδηλώνουμε για την ειρήνη στο κόσμο και δεν μιλάμε με τον αδελφό μας , τον γείτονα , μα περισσότερο δεν έχουμε ειρήνη με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Έχουμε τα περισσότερα πανεπιστήμια στην Ευρώπη , τους περισσότερους δασκάλους , τα περισσότερα μαθήματα και την χειρότερη παιδεία.

Έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, τα λιγότερα εργατικά χέρια, τους λιγότερους αγρότες, κάνουμε δυο δουλειές , απασχολούμε τους περισσότερους μετανάστες και παραλληλα εχουμε 15% ανεργία. Τι λαός Θεέ μου!

Έχουμε ποσοστά ιδιοκτησίας άνω του 90% του πληθυσμού, διαμέρισμα στην πόλη , σπίτι στην εξοχή, χωράφια στο χωριό , 2 αυτοκίνητα, καταθέσεις στις τράπεζες, τηλεοράσεις plasma σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού, γεμάτες ταβέρνες, ακριβά ρούχα , πλούσιες διακοπές και 300 δις εξωτερικό χρέος.

Ενώ δεν έχουν σχέση τόσο πολύ με το διάβασμα, τα ξέρουν όλα.

Ενώ κάθε εξωτερικός παρατηρητής θα χαρακτήριζε τους έλληνες σαν ένα λαό θρησκευόμενο , θα διαπίστωνε ότι είναι ο πιο βλάστημος . Ενώ η θρησκεία τους, διδάσκει την ταπείνωση , η αλαζονεία είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους.

Η ρητορεία και ο λόγος τους ,διέπουν μια εξωστρεφή προσωπικότητα και μια τάση προς τα άνω και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, εξαντλείται όμως στις λεπτομέρειες και στην αναποφασιστικότητα. Ενώ μιλάμε όλοι και πολύ, δεν ακούει κανείς.

Κάθε αλλαγή την εκλαμβάνουμε σαν απειλή και κάθε ευκαιρία την εκμεταλλευόμαστε μέχρι εκφυλισεως της.

Εύκολα μπορεί να απαξιώσουν και να κατηγορήσουν οποιονδήποτε και την στιγμή της τιμωρίας θα τον συγχωρήσουν σαν ένδειξη μεγαλοψυχίας προς αποφυγή επαναλήψεως της παραβατικης πράξης και συνεπέστατα θα την επαναλάβουν γνωρίζοντας ότι θα ξανασυγχωρεθουν.

Ενώ θεωρούν τον εαυτό τους αυθεντία ,εύκολα προσκολλούνται σε κομματικούς σχηματισμούς οι οποίοι γι’αυτους κατέχουν το αλάθητο . Όταν όμως αλλάζουν γνώμη ανάλογα την συγκυρία , υπερασπίζουν μια άποψη με πάθος ,ξεχνώντας ότι πριν λίγο καιρό ήταν αυτοί που την κατηγορούσαν.(βλέπε ΠΑΣΟΚ)

Διαφωνούμε ή συμφωνούμε ,όχι ανάλογα με αυτό που ακούγεται αλλά από το ποιος το λέει.

Όμως.

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η μακροχρόνια υποταγή μας σε ξένες φυλές έχει αλλάξει το DNA μας.

Ο αγώνας για επιβίωση έκανε την εξυπνάδα ,πονηριά, την εγκράτεια , απληστία, την ντομπροσύνη, ανειλικρίνεια, την επινοητικότητα, απάτη, την τιμιότητα, αποδοχή προϊόντος εγκλήματος. Παράλληλα σε κάθε ανομία μας αντιτάξαμε ισχυρά άλλοθι, την φοροδιαφυγή την ονομάσαμε φυσιολογική άμυνα στο ληστρικό κράτος, τα αυθαίρετα και τις πολεοδομικές παραβάσεις τα θεωρούσαμε δεδομένα, τον διορισμό μας στο δημόσιο ,υποχρέωση του κράτους, την υγειά ,την παιδεία, την πρόνοια, τις θεωρούμε υπηρεσίες εξ ορισμού, δωρεάν, απαιτούμε να μας προσφέρουν το περισσότερο αντικαταβαλοντας το λιγότερο.

Η ευπροσαρμοστικοτητα μας και η πειθαρχία στους νόμους σε χώρες του εξωτερικού , έρχεται σε εμφανή αντίθεση με την συμπεριφορά μας στο εσωτερικό της χώρας.

Η ανυπακοή στους νόμους θεωρείται επαναστατική πράξη και ας είναι αυτοκαταστροφική

Έχουμε μπερδέψει το καθήκον με το δικαίωμα τη νομιμοφροσύνη με την υποχρέωση την πρόοδο με την οπισθοδρόμηση.

Απαιτούμε χωρίς να δίνουμε

Διεκδικούμε χωρίς να δικαιούμαστε

Νικάμε χωρίς να κερδίζουμε



Η ιστορία διδάσκει όμως δυο πλεονεκτήματα

1. ότι ο πάτος είναι πάντα για τον έλληνα το εφαλτήριο του για ανάπτυξη και
2. οτι στην ελληνική ψυχή καταγράφεται μια λέξη που δεν μεταφράζεται από καμία άλλη γλώσσα στον κόσμο
ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ !!!


http://kostasxan.blogspot.com/

Ο χυμός από παντζάρια ελιξίριο νεότητας !!!

Όπως ισχυρίζονται οι επιστήμονες, ένα ποτήρι χυμού από παντζάρι μπορεί να κάνει... θαύματα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Daily Mail», σε πειράματα που διεξήχθησαν, οι ηλικιωμένοι ανταποκρίθηκαν πολύ καλύτερα στις ασκήσεις που κλήθηκαν να κάνουν μετά την κατανάλωση του συγκεκριμένου χυμού. Η ένταση μάλιστα της προσπάθειάς τους μειώθηκε κατά ένα πολύ σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 12%.
Φαίνεται, λοιπόν, πως ο χυμός αυτός έχει τις ευεργετικές επιδράσεις του ελιξιρίου νεότητας.
Πιο επιστημονικά, διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία και μειώνει σημαντικά την ποσότητα οξυγόνου που χρειάζονται οι μύες, για να ανταποκριθούν στις διάφορες ασκήσεις. Με τον τρόπο αυτό οι ηλικιωμένοι μπορούν κάνουν εργασίες που δεν θα τολμούσαν να επιχειρήσουν σε διαφορετική περίπτωση, ενώ αποκτούν μια πολύ πιο δραστήρια ζωή


irenepan.posterous.com

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Το παραμύθι και ο εκβιασμός HD

Τώρα μόλις συνειδητοποιούμε πως ότι είναι να γίνει θα το κάνουμε εμείς, ο λαός, μόνοι μας. Και όχι τα κόμματα

Λέει ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του: “Είδα πως ότι κάμωμε θα το κάμωμε μοναχοί μας και δεν έχομε ελπίδα από τους ξένους”. Ξένοι για μας είναι τα κόμματα. Και τα λέει αυτά ο γέροντας που μας λευτέρωσε, για την προ-επαναστατική εποχή, όταν μετά από ότι είχε προηγηθεί (Ορλωφικά, Ναπολεόντειοι πόλεμοι κλπ) είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν πως δεν είχαν να περιμένουν τίποτε από τον ξένο παράγοντα. Μόνοι τους ήταν. Σαν κι εμάς. Και ο Φιλικός Εμμανουήλ Ξάνθος, στα δικά του απομνημονεύματα γράφει ότι αποφάσισαν να ενεργήσουν “μόνοι των, ότι ματαίως και προ πολλού χρόνου ήλπιζον από την φιλανθρωπίαν των χριστιανών βασιλέων”. Οπου “χριστιανοί βασιλείς” τα δικά μας κόμματα. Δεν υπάρχει φιλανθρωπία για μας από τα κόμματα. Μόνοι μας είμαστε.

Διότι τα κόμματά μας είναι οι δημιουργοί της τωρινής καταστροφής με το τριακονταετές πάρτυ που προηγήθηκε. Στο οποίο πάρτυ εκμαύλισαν και πολλούς από τον λαό, για να έχουν συνενόχους και να υποστηρίζουν τώρα ότι “μαζί τα φάγαμε”. Δεν έχουμε τίποτε να ελπίζουμε από αυτά τα κόμματα πια. Ούτε πόλεμο στη διαφθορά. Ούτε τιμωρία ενόχων. Ούτε πίσω τα κλεμμένα. Ούτε διαφάνεια στα δάνεια και τις προμήθειες. Ούτε αξιοκρατία. Ούτε δικαιοσύνη. Ούτε προκοπή. Λήξις.

Οι μισοί από αυτούς, και οι άπειροι συνεργάτες τους στην δημόσια μηχανή, έπρεπε νάναι στην φυλακή εδώ και χρόνια.

Ο έλληνας τώρα αρχίζει και συνειδητοποιεί, διότι το 50% της αποχής δεν σημαίνει ότι όλοι μας έχουμε πάρει χαμπάρι τι γίνεται και που βαδίζουμε, πως είναι μόνος του. Και τον μόνο που έχει είναι ο διπλανός του έλληνας. Ο διπλανός τους έλληνας, λέω. Ισως και την εκκλησία. Που πάντα δίνει ένα πιάτο φαϊ στον άπορο, παρά τις αδυναμίες της, όπως κάνει και τώρα με τα συσσίτια. Η εκκλησία μας, ναι, που πρέπει να συνεχίσει την θέση την οποία εξέφρασε αυτές τις μέρες με το φυλλάδιό της “Προς τον Λαό“, και που είναι ο μόνος επίσημος φορέας που είπε “είμαστε υπό κατοχή“. Ούτε ο ΣΕΒ, ούτε οι Τράπεζες (ναι, ξέρω), ούτε ο Αρειος Πάγος, ούτε το Συμβούλιο της Επικρατείας, ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ούτε τα δύο μεγάλα μας κόμματα. Δεν θυμάμαι αν το άκουσα κι από την ΓΣΕΕ, για να μην τους αδικώ κιόλας.

Οσοι φίλοι και πατριώτες θέλουν να περιμένουν τον κ. Σαμαρά, να τον περιμένουν. Ας ετοιμαστούν όμως για μακρά αναμονή. Διότι εκεί στην ΝΔ, στην ηγεσία της δηλαδή, περιμένουν να πάει ο λαός με το μέρος τους. Και όχι αυτοί με το μέρος του λαού. Που είναι ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ πράγμα.

Δεν ξέρω πόσο χρόνο έχουμε μπροστά μας και πότε μπορεί να ξεσπάσει κάνα καταστροφικό τσουνάμι που δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο. Εικάζω ότι έχουμε οικονομικές δυνάμεις, όχι όλοι αλλά αρκετοί από μας, για να ζήσουμε τις οικογένειές μας το πολύ μέχρι τα μέσα της Ανοιξης. Μετά οι περισσότεροι έλληνες θα έχουν γίνει τόσο εύφλεκτοι που η συζήτηση μπορεί να μην έχει και νόημα, αν δεν προλάβουμε τώρα να διαδώσουμε δυο-τρεις ιδέες και κυρίως τις κατευθύνσεις που θα πρέπει να πάρει η λαϊκή οργή ώστε να μετουσιωθεί σε δημοκρατικά αιτήματα και όχι σε μανία καταστροφής και εκδίκησης.

Και το πρώτο-πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να χτίσουμε, να τσιμεντάρουμε, την ομόνοια μας. Το όλοι μαζί. Μπετόν. Γι’ αυτό να πάει ο κάθε ΝεοΔημοκράτης να βρει τον γείτονά του τον ΠαΣόΚο, και να πάρουν και τον ΚΚΕ της γειτονιάς τους μαζί, να κάτσουν να μιλήσουν σαν έλληνες που έχουν την ίδια μάνα. Ηρεμα κι αγαπημένα. Στο ίδιο τραπέζι. Και να αφήσουν τα “ναι αλλά εσένα σου διόρισαν τον γιο, κι εγώ δεν πρόλαβα να διορίσω την κόρη μου”. Δεν είναι της ώρας. Μας εκμαυλίσανε. Το ξέρουμε. Χαρήκαμε πολύ. Την πατήσαμε. Πάμε παρακάτω. Συχνές συναντήσεις στα καφενεία. Φέρτε και τον κουμπάρο, και τον φίλο, και τον άλλο γείτονα. Συχνές.

Συζήτηση λοιπόν πατριωτική (πατρίδα είναι οι άνθρωποι, όχι σύμβολα και μεταφυσικές ξαναλέω, οι άνθρωποι είναι πατρίδα, οι οικογένειές μας είναι η πατρίδα, οι γείτονές μας είναι πατρίδα, οι έλληνες είναι η πατρίδα, οι έλληνες όλοι).

Τι να ξέρουμε: τι είναι δημοκρατία και τι δεν είναι, τι αλλαγές να ζητήσουμε στο Σύνταγμα, ποιος έχει στα χέρια του το χρήμα, πως το δουλεύει, τι κάνουν οι τράπεζες με τα δάνεια, τι μας κάνουν ΟΛΑ τα κόμματα τόσα χρόνια που τους αφήσαμε χωρίς χαλινάρι και λαιμαριά. Γιατί θέλουνε να διορίζουνε τις κεφαλές των δικαστών. Γιατί και πως ελέγχουν τα συνδικάτα μας.

Το διαδίκτυο είναι ΓΕΜΑΤΟ από κείμενα. Βρείτε τα. Τυπώστε τα. Μισά μισά. Ρεφενέ ο Νεοδημοκράτης με τον ΠαΣοΚο. Θα βάλει κι ο ΚΚΕς, νάστε σίγουροι. Ολοι θα βάλουμε. Ολοι ρεφενέ. Αρκεί να μιλήσετε. Να μιλήσουμε μεταξύ μας. Οπως πρέπει. Σαν πατριώτες έλληνες. Πόλεμο και κατοχή έχουμε κι αφήστε την φαγωμάρα τώρα. Να λευτερωθούμε πρώτα και μετά ξαναπλακωνόμαστε με την ησυχία μας.

Συζητήστε: τι πρέπει να ξέρουμε, τι να κάνουμε, πως να το κάνουμε, πως να το οργανώσουμε, τι να πούμε στις γυναίκες μας, τι στα παιδιά μας, τι στον παπά της ενορίας, τι στο σωματείο, στη γειτονιά, στο καφενείο, στη δουλειά στους συναδέλφους. Τι σε όλο τον κόσμο.

Διαδώστε το μήνυμα λοιπόν, ότι πρώτα απ’ όλα πρέπει να γίνουν οι ΣΩΣΤΕΣ αλλαγές στο πολίτευμα (για κει πάμε) και προετοιμαστείτε. Μάθετε και διδάξτε μαζί. Ετοιμαστείτε να αντέξουμε.

Και να θυμάστε ένα πράγμα πάντα.

Εμείς, ο λαός, είμαστε οι ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. (άρθρο 1, παρ. 2 και 3 του Συντάγματος)
Κανείς άλλος (το κέρατό τους όλοι).
Κανείς άλλος εκτός από μας .

Θραξ o Αναρμόδιος


http://kostasxan.blogspot.com/2010/12/blog-post_4454.html

Παραδώσαμε χάρτες του Έβρου στους Τούρκους!!!

Οι Έλληνες στρατιωτικοί διοικητές των συνοριακών φυλακίων Κήπων, Πυθίου και Καστανιών που βρίσκονται στον ποταμό Έβρο, παρέδωσαν στις 10 Δεκεμβρίου όλους τους χάρτες με τα μυστικά περάσματα από την Τoυρκία στην Ελλάδα μέσω Έβρου στον Τούρκο ακόλουθο άμυνας, αντισυνταγματάρχη Σουλεϊμάν Γιουκσέλ, εκπρόσωπο του Γενικού Επιτελείου Στρατού της Τουρκίας.

Η απίστευτη αυτή παραχώρηση έγινε με σκοπό δήθεν να κλείσουν τα κενά στην συνοριακή γραμμή που επιτρέπουν σε οικονομικούς μετανάστες να μπουν από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Η συμφωνία για την παραχώρηση αυτών των χαρτών με τα μυστικά περάσματα έγινε κατά την επίσκεψη του Έλληνα αρχηγού ΓΕΣ, αντιστράτηγου Φραγκούλη Φράγκου στην Άγκυρα και τη συνάντηση που είχε εκεί χερσαίων δυνάμεων της Τουρκίας στρατηγό Έρνταλ Τσεϊλάλογλου.
Η παράδοση αυτών των πολύ σημαντικών απόρρητων χαρτών γίνεται σε μία εποχή που η Τουρκία προμηθεύεται ειδικά οχήματα που μπορούν αν μετατραπούν σε γέφυρες για το πέρασμα δυνάμεων και τεθωρακισμένων από τον ποταμό Έβρο για την Ελλάδα.
Έτσι για μια ακόμα φορά η Ελλάδα υποκύπτει στις δήθεν προσπάθειες αντιμετώπισης των μεταναστών που έρχονται από την Τουρκία παραδίδοντας πολύ σημαντικούς χάρτες που αποκαλύπτουν τα μυστικά περάσματα στον ποταμό Έβρο.


http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/paradwsame-chartes-toy-ebroy-stoys-toyrkoys

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

"Προς τον λαό"

«Ή Εκκλησία απέναντι στη σύγχρονη κρίση»


Η Ιεραρχία της Έκκλησίας τής Έλλάδος, η όποία συνήλθε στήν τακτική Συνε­δρία της άπό 5ης – 8ης Οκτωβρίου τ.έ., αισθά­νεται τήν ανάγκη νά άπευθυνθεί στό πλήρωμά της, στό λαό του θεού, άλλά καί σέ κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, γιά νά μι­λήσει μέ τή γλώσσα τής άλήθειας καί τής άγάππς.

Οί ήμέρες πού ζούμε είναι δύσκολες καί κρίσιμες. Περνάμε ως χώρα μιά δεινή οικο­νομική κρίση πού δημιουργεί στούς πολλούς άνασφάλεια καί φόβο. Δεν γνωρίζου­με τί είναι αύτό πού μάς έρχεται τήν επόμενη μέρα. Η χώρα μας φαίνεται νά μήν είναι πλέον έλεύθερη άλλά νά διοικείται έπί τής ούσίας άπό τούς δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε άπό τήν ποιμαίνουσα Εκκλησία νά μιλήσει καί νά τοποθετηθεί πάνω στά γεγονότα πού παρακολουθούμε.

Είναι άλήθεια ότι αύτό πού συμβαίνει στήν πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο καί συ­νταρακτικό. Μαζί μέ τήν πνευματική, κοινω­νική καί οικονομική κρίση συμβαδίζει καί ή πάσης φύσεως άνατροπή. Πρόκειται γιά προσπάθεια έκρίζωσης καί έκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τά όποια ως τώ­ρα θεωρούνταν αύτονόητα γιά τή ζωή του τόπου μας. Από κοινωνικής πλευράς έπιχειρείται μιά άνατροπή δεδομένων καί δι­καιωμάτων καί μάλιστα μέ ένα πρωτοφανές έπιχείρημα. Τά άπαιτούν τά μέτρα αύτά οί δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μιά χώρα ύπό κατοχή καί έκτελούμε έντολές τών κυριάρχων - δανειστών μας. Τό ερώτημα, τό όποιο γεννάται, είναι έάν οι άπαιτήσεις τους άφορουν μόνον σέ οικονομικά καί άσφαλιστικά θέματα ή άφο­ρούν καί στήν πνευματική καί πολιτιστική φυσιογνωμία τής Πατρίδος μας.

Μπροστά στήν κατάσταση αύτή ό κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δέν πή­ραμε νωρίτερα όλα αύτά τά δύσκολα μέ­τρα, πού σήμερα χαρακτηρίζονται άναγκαία. "Ολες αύτές τίς παθογένειες τής κοινωνίας καί τής οίκονομίας πού σήμερα επι­χειρούμε μέ βίαιο τρόπο νά άλλάξουμε, γιατί δέν τίς άλλάξαμε στήν ώρα του; Γιατί έπρεπε νά φθάσουμε ώς έδώ; Τά πρόσωπα στήν πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, έδώ καί δεκαετίες, τά ίδια. Πώς τότε υπολό­γιζαν τό πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι όδηγούν τή χώρα στή καταστροφή καί σή­μερα αισθάνονται άσφαλείς, γιατί ενεργούν ώς εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές άνατροπές γιά τίς όποίες άλλοτε θά άναστατωνόταν όλη ή Ελλάδα καί σήμερα επιβάλ­λονται χωρίς σχεδόν άντιδράσείς.

H οικονομική μας κρίση μέ πολύ άπλά λόγια οφείλεται στή διαφορά μεταξύ παραγωγής καί κατανάλωσης. Στόν αργό ρυθμό τής παραγωγής πού επιτυγχάνουμε άπέναντι στό ύψηλό βιοτικό επίπεδο πού μάθαμε νά ζούμε. Όταν όσα καταναλώνουμε είναι πολύ περισσότερα άπό όσα παράγουμε, τό­τε τό οικονομικό ισοζύγιο γέρνει πρός τήν πλευρά τών εξόδων. Η χώρα μας γιά νά άντεπεξέλθει, άναγκάζεται νά δανείζεται μέ τήν έλπίδα ότι τό διαταραγμένο ισοζύγιο θά ανακάμψει. Όταν αύτό δέν γίνεται καί οί δανειστές άπαιτούν τήν έπιστροφή τών δανεισθέντων σύν τόκω, τότε φθάνουμε στήν κρί­ση καί στήν χρεωκοπία. Ή οικονομική κρί­ση, ή όποία ταλαιπωρεί καί δυναστεύει τή χώρα μας είναι ή κορυφή τοΰ παγόβουνου. Είναι συνέπεια καί καρπός μιάς άλλης κρίσης, τής πνευματικής.

Ήδη ή δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής καί κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικο­νομικό μέγεθος, άλλά πρωτίστως πνευματι­κό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης, τό όποιον άφορα τόσο στήν ηγεσία, όσο καί στόν λαό. Μιά ήγεσία πού δέν μπόρεσε νά σταθεί ύπεύθυνα άπέναντι στό λαό, πού δέν μπόρεσε ή δέν ήθελε νά μιλήσει τή γλώσσα τής άλήθειας, πού πρόβαλε λαθεμένα πρό­τυπα, πού καλλιέργησε τίς πελατειακές σχέσεις, μόνο καί μόνο γιατί είχε ώς στόχο τήν κατοχή καί τή νομή τής έξουσίας. Μιά ήγε­σία πού στήν πράξη άποδεικνύεται ότι ούσιαστικά ύπονόμευσε τά πραγματικά συμφέροντα τής χώρας καί του λαού.

Κι άπό τήν άλλη πλευρά, ένας λαός, έμείς, πού λειτουργήσαμε άνεύθυνα. Παραδοθή­καμε στήν εύμάρεια, στόν εύκολο πλουτι­σμό καί στήν καλοπέραση, έπιδοθήκαμε στό εύκολο κέρδος καί στήν εξαπάτηση. Δέν προβληματισθήκαμε γιά τήν άλήθεια τών πραγμάτων. Ή αύθαίρετη άπαίτηση δικαιω­μάτων άπό συντεχνίες καί κοινωνικές όμάδε; μέ πλήρη άδιαφορία γιά τήν κοινωνική συνοχή συνετέλεσαν κατά ένα μεγάλο μέρο; στήν σημερινή κατάσταση.

Ή ούσία της Πνευματικής Κρίσης είναι ή άπουσία νοήματος ζωής καί ό έγκλωβισμός τού άνθρώπου στό εύθύγραμμο παρόν, δη­λαδή ό έγκλωβισμός του στό έγωκρατούμενο ένστικτο. "Ενα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. "Ενα παρόν καταδικασμένο στό άνιαρό καί μονότονο. Ή μετατροπή τής ζωής σ' ένα χρονικό διάστημα άνάμεσα σέ δύο ήμερομηνίες, αύτές, τής γέννησης καί τής ταφής, μέ άγνωστο τό μεταξύ τουςδ διάστη­μα. Σέ μιά τέτοια προοπτική τό άσκοπο συναγωνίζεται τό παράλογο καί τόν άγώνα τόν κερδίζει πάντα τό τραγικό. Όταν άπευθύνεσαι σέ νέους άνθρώπους καί τούς έρωτάς: «γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτι­κά;» καί σου άπαντούν: «πέστε μου σεις για­τί νά μήν πάρω; Δέν έλπίζω τίποτα, δέν περι­μένω τίποτα, ή μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω τήν ένεση καί ταξιδεύω»· ή όταν έπισημαίνεις σέ ένα νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θά πεθάνει καί έκείνος σου άπαντά μέ ένα τραγικό χαμόγελο: «σεις δέν καταλαβαίνετε ότι έγώ παίρνω ναρκωτι­κά γιά νά ζήσω», τότε άντιλαμβάνεσαι πόσο άπίστευτα άληθινά καί πόσο τραγικά επίκαιρα είναι τά παραπάνω λόγια. Αντί λοιπόν γιά νόημα ζωής κυνηγήσαμε τήν εύμάρεια, τήν καλοπέραση, τήν οικονομική ισχύ. Όταν όμως δέν ύπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα άπό τήν κατανάλωση, όταν ή οικονο­μική δύναμη καί ή έπίδειξή της γίνεται ό μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε ή διαφθορά είναι ό μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, άν δέν είσαι διεφθαρμένο, είσαι άνόητος. Έτσι σκέφθηκαν καί έπρα­ξαν πολλοί, έτσι φθάσαμε στη διαφθορά καί τής έξουσίας, άλλά καί μέρους του λαού μας. Τό ερώτημα - δίλημμα του Ντοστογιέφ­σκι «ελευθερία ή ευτυχία;» τό ζούμε πλέον σέ όλη του τήν τραγικότητα. Διαλέξαμε μιά πλαστή εύμάρεια καί χάσαμε τήν έλευθερία του προσώπου μας, χάσαμε τήν έλευθερία τής χώρας μας. Σήμερα ό άνθρωπος δικαίως ίσως τρέμει μήπως μειωθεί τό είσόδημά του, άλλά δέν άνησυχεί τό ίδιο γιά τό έλλειμμα παιδείας πού άφορα στά παιδιά του καί δέν άγωνιά γιά τά παιδιά πού σβήνουν μέσα στις ποικίλες έξαρτήσεις, δέν άγωνιά γιά τόν εύτελισμό του άνθρώπινου προσώπου. Αύτή λοιπόν είναι ή ούσία τής άληθινής κρίσης καί ή πηγή τής οίκονομικής κρίσης τήν όποία τόσο άνελέητα έκμεταλλεύονται οι σύγχρονοι «έμποροι των Εθνών».

Στήν Σύνοδο τής Ίεραρχίας έμείς, οί πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε τήν αύτοκρίτική μας, θελήσαμε να άναμετρηθούμε μέ τίς εύθύνες μας καί νά άναζητήσουμε μέ τόλμη τό μερίδιο τής ένδεχομένης δικής μας ύπαιτιότητας στήν παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σάς πικράναμε, σάς σκανδα­λίσαμε ίσως. Δεν άντιδράσαμε άμεσα καί καίρια σέ συμπεριφορές πού σάς πλήγω­σαν. Οι έμποροι τής κατεδάφισης τής σχέσης του λαού με τήν ποιμαίνουσα Εκκλησία του έκμεταλλεύτηκαν στό έπακρο καί πραγματι­κά ή κατασκευασμένα σκάνδαλα καί προ­σπάθησαν νά διαρρήξουν τήν έμπιστοσύνη σας στήν Εκκλησία.

θέλουμε νά σάς πούμε ότι ή Εκκλησία έχει τό άντίδοτο τής κατανάλωσης ώς τρόπο ζωής καί αύτό είναι ή άσκηση. Καί έάν ή κα­τανάλωση είναι τό τέλος, γιατί ή ζωή δέν έχει νόημα, ή άσκηση είναι δρόμος, γιατί οδηγεί σέ ζωή μέ νόημα. Ή άσκηση δέν είναι στέρη­ση της άπόλαυσης, άλλά έμπλουτισμός τής ζωής μέ νόημα. Είναι ή προπόνηση του άθλητή πού οδηγεί στόν άγώνα καί στό με­τάλλιο καί αύτό τό μετάλλιο είναι ή ζωή πού νικά τό θάνατο, ή ζωή πού πλουτίζεται μέ τήν άγάπη. Ή άσκηση είναι τότε όδός έλευθερίας, έναντίον τής δουλείας του περιττού. Είναι αύτή ή δουλεία πού σήμερα μάς εύτελίζει.

Μάς προβληματίζει ή κατάσταση τής Παδείας μας, γιατί τό σημερινό έκπαιδευτικό σύστημα άντιμετωπίζει τό μαθητή όχι ώς πρόσωπο άλλά σάν ήλεκτρονικό ύπολογιστή καί τό μόνο πού κάνει είναι νά «τόν φορ­τώνει» μέ ύλη άδιαφορώντας γιά τήν όλη του προσωπικότητα καί γι' αύτό τά παιδιά μας δικαιολογημένα άντιδρούν. Γι' αύτό άγωνιούμε για τό νέο Λύκειο πού ετοιμάζε­ται. Πιστεύουμε ότι όντως τά σχολικά βιβλία γράφονται μέ τήν εύθύνη τής Πολιτείας, άλλά τό περιεχόμενο τους άφορά καί στόν τελευταίο Έλληνα πολίτη, πού περιμένει άπό τήν Εκκλησία του νά μεταφέρει μέ δύ­ναμη τή δική του ταπεινή φωνή.

Αισθανόμαστε ότι όλοι οί ένοριακοί μας ναοί πρέπει νά γίνουν χώροι φιλόξενοι γιά τούς νέους μας, όπως είναι ήδη άρκετοί άπό αύτούς, στούς όποίους πολλά νέα παιδιά καταφεύγουν ζητώντας νόημα καί έλπίδα.

Ξέρουμε ότι ζητάτε άπό έμάς, τούς Ποιμένες σας, μιά Εκκλησία μέ ήρωισμό, μέ νεύρο, μέ λόγο προφητικό, μέ σύγχρονο νε­ανικό λόγο, όχι έκκοσμικευμένη, άλλά άγιαζομένη καί άγιάζουσα, μιά "Εκκλησία έλευθέρα καί ποιμαίνουσα μετά δυνάμεως. Μιά Εκκλησία πού δέν θά φοβάται νά άμυνθεί στό πονηρό σύστημα αύτού του κόσμου, έστω κι άν ή άντίσταση σημαίνει διωγ­μό ή καί μαρτύριο.

Ή Εκκλησία είναι ό μόνος όργανισμός πού μπορεί νά σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο καί νά τόν στηρίξει. Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας καί αύτή είναι ή δύναμή μας καί ή δύναμή της. Τήν ένότητα μεταξύ τών ποιμένων καί του λαού έχουν στό­χο οί έμποροι των λαών γι' αύχό προσπα­θούν νά τήν ναρκοθετήσουν. Ξέρουν ότι άμα θά «πατάξουν» τόν ποιμένα, εύκολα θά σκορπίσουν τά πρόβατα καί θά τά ύποτάξουν. Διδαχθείτε άπό τήν ιστορία ότι όπου ό Θεός πολεμήθηκε τελικός στόχος ήταν ό άνθρωπος καί ό εύτελισμός του. Η ένανθρώπιση του Θεού είναι μεγαλύτερη κατα­ξίωση του άνθρώπινου προσώπου. Ή Εκ­κλησία δέν άντιμάχεται τήν Πολιτεία, άλλά έκείνους πού έκμεταλλευόμενοι τήν Πολι­τεία καί κρυμμένοι πίσω άπό τήν έξουσία έπιχειρούν νά σάς στερήσουν τήν έλπίδα. Νά θυμάσθε ότι για πολλούς οίκονομολό- γους ή παρούσα κρίση είναι κατασκευασμέ­νη, είναι μιά κρίση - έργαλείο πού άποβλέπει στόν παγκόσμιο έλεγχο άπό δυνάμεις πού δέν είναι φιλάνθρωπες.

Η Εκκλησία του Χριστού έχει λόγο γιά τήν σημερινή κρίσιμη κατάσταση, διότι δέν έπα­ψε νά άποτελεί σάρκα του κόσμου, μέρος τής Ίστορίας. Δέν μπορεί νά άνέχεται κανενός είδους άδικία, άλλά οφείλει νά δείχνει έτοιμότητα γιά μαρτυρία καί μαρτύριο. Γνω­ρίζουμε ότι οί άνθρωποι δίπλα μας πεινούν, βρίσκονται σέ ένδεια, άσφυκτιούν οικονομι­κά, η άπελπισία πολλές φορές κυριεύει τήν καρδιά τους. Τό γνωρίζουμε γιατί πρώτος σταθμός τους στήν άναζήτηση έλπίδας είναι ό Ναός τής περιοχής τους, ή ένορία τους. Στόχος καί άγώνας μας είναι ή κάθε ένορία νά γίνει τό κέντρο άπ' όπου όλη ή ποιμαντι­κή δραστηριότητα τής τοπικής Έκκλησίας θά άγκαλιάσει όλη τήν τοπική κοινωνία.

Άπόφασή μας είναι νά δημιουργήσουμε ένα παρατηρητήριο κοινωνικών προβλημά­των προκειμένου νά παρακολουθήσουμε άπό κοντά καί νά άντιμετωπίσουμε μέ τρόπο μεθοδικό τά προβλήματα πού δημιουργεί ή παρούσα κρίση. Στόχος μας είναι νά άναπτύξουμε τό προνοιακό έργο της κάθε ένορίας ώστε νά μήν ύπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πού νά μήν έχει ένα πιάτο φαγητό. Γνωρίζετε καί σεις ότι στό σημείο αύτό ή Εκκλησία έπιτελεί τεράστιο έργο. Τό γνωρίζετε, γιατί πολ­λοί άπό σάς αύτή τήν προσπάθεια τής ένορίας σας τήν στηρίζετε εθελοντικά καί τήν ένισχύετε οικονομικά. Σάς καλούμε νά πλαισιώσετε ό καθένας καί ή καθεμιά τήν ένορία σας γιά νά άντιμετωπίσουμε άπό κοινού τίς δύσκολες αύτές ώρες.

Ό λαός μας πέρασε καί άλλοτε καί φτώ­χεια καί πείνα, άλλά άντεξε καί νίκησε γιατί τότε είχε οράματα. Όλοι μαζί μπορούμε νά βοηθήσουμε τόν ένα καί ό ένας τούς πολλούς. Ό Θεός δέν μάς έδωσε πνεύμα δειλίας, άλλά δυνάμεως καί άγάπης. Μέ αύτό τό πνεύμα, συσπειρωμένοι γύρω άπό τήν μεγάλη μας οικογένεια, τήν Εκκλησία, έπισημαίνοντας τά λάθη μας, άναζητώντας νόημα ζωής στήν άγάπη, θά βγούμε άπό αύτή τή δύσκολη ώρα.


Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΡΟΔΙ κατά Καρκίνου

Είναι γνωστό από πολλές επιστημονικές έρευνες ότι το ρόδι έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες στον οργανισμό, αφού είναι εξαίρετη πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών. Όμως ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια υποστηρίζουν πλέον με δημοσιεύσεις τους, ότι ο χυμός του ροδιού, καταπολεμά και την εξάπλωση του καρκίνου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές τα συστατικά του αναστέλλουν τη μετακίνηση των καρκινικών κυττάρων, παρεμβαίνοντας στον χημικό μηχανισμό που προκαλεί την εξάπλωσή τους.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα λιπαρά οξέα που υπάρχουν στον χυμό του ροδιού εμπόδισαν τα καρκινικά κύτταρα που υπήρχαν σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη να μετακινηθούν προς τα οστά.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας δρ Μανουέλα Μάρτινς-Γκριν , η οποία παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας στο 50ό ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κυτταρικής Βιολογίας: "Tα νέα ευρήματα είναι συναρπαστικά,καθώς θα μπορούμε πλέον να τροποποιούμε αυτά τα φυσικά συστατικά του χυμού,ώστε να βελτιώνουμε τη δράση τους και να τα κάνουμε πιο αποτελεσματικά στην πρόληψη των μεταστάσεων σε ό,τι αφορά τον καρκίνο του προστάτη".

Η δρ Μάρτινς-Γκριν προσέθεσε ότι η ίδια και η ομάδα της ευελπιστούν πως ο χυμός του ροδιού θα έχει ανάλογη ευεργετική δράση και σε άλλες μορφές καρκίνου.
"Δεδομένου ότι τα γονίδια και οι πρωτεΐνες που εμπλέκονται στην κίνηση των καρκινικών κυττάρων του προστάτη είναι ίδια με εκείνα που συναντούμε στις μεταστάσεις άλλων μορφών καρκίνου, θεωρούμε ότι τα συστατικά που περιέχονται στον χυμό του ροδιού θα μπορούν να έχουν πολύ πιο ευρεία επίδραση στη θεραπεία του καρκίνου".

Πηγή: cosmo.gr

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Bring them back!!!

Οι δανειστές μπορούν να μεταβιβάσουν την Ελλάδα, όπου γουστάρουν-σαν οικόπεδό τους!

Ανακοίνωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών -«ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ» - 16η Δεκεμβρίου 2010

Με το άρθρο 14 παρ. 5 της σύμβασης η Ελλάδα παραιτείται ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ από τις ασυλίες προστασίας της εθνικής κυριαρχίας. Τέτοιος πρωτόγνωρος όρος δεν συναντάται ούτε σε αποικιοκρατικές συμβάσεις. Είναι όρος που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του δικαίου σε όλα τα επίπεδα: του διεθνούς, του ευρωπαϊκού και του εθνικού δικαίου. Πρόκειται για όρο ο οποίος παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή σεβασμού της κυριαρχίας του κράτους· απειλεί, θέτει σε κίνδυνο και προσβάλλει στον πυρήνα τους τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ίδια την κυριαρχία και την υπόσταση της χώρας.
Ο κίνδυνος καθίσταται άμεσος, αν συνδυαστεί με τον όρο της Σύμβασης, ότι οι Δανειστές, όλοι μαζί ή με συμφωνία όλων, μπορούν να μεταβιβάσουν σε τρίτη χώρα τα δικαιώματά τους από τη Σύμβαση. Επιπλέον στη σύμβαση ρητά ορίζεται ότι διέπεται από το ΑΓΓΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ. Αποκλειστικά Αρμόδιο Δικαστήριο συμφωνήθηκε να είναι το Δικαστήριο της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης, δηλαδή των δανειστών μας.
Η δανειακή σύμβαση είναι Ε Κ Ν Ο Μ Η .
ΚΑΛΟΥΜΕ την ελληνική Βουλή, να τοποθετηθεί επί της δανειακής σύμβασης η οποία από τις 4 Ιουνίου 2010 έχει κατατεθεί σε αυτήν.
Χωρίς κάποιο προηγούμενο παραδώσαμε με μόνη μια υπογραφή την εθνική μας κυριαρχία, ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.
Από της συστάσεως του νεοελληνικού κράτους είμαστε συνηθισμένοι να δανειοδοτούμαστε. Τέτοιους όρους, όμως, ο υ δ έ π ο τ ε αποδεχτήκαμε.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ Ν` ΑΠΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΟΙ ΟΡΟΙ ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

Ο Πρόεδρος

Δημήτρης Χ. Παξινός


http://greeknation.blogspot.com/

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Αποκαλύφθηκε το Βαπτιστήριο της Αγίας Σοφίας, από την εποχή της Άλωσης!

Η αποκάλυψη έγινε από τις τουρκικές αρχές μετά τις εργασίες αναπαλαίωσης που ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες ημέρες. Η χτιστή κολυμπήθρα, που θεωρείται η μεγαλύτερη της εποχής του Βυζαντίου χτίστηκε τον 6ο αιώνα παράλληλα με της εργασίες της Αγίας Σοφίας και βρίσκεται σε σημείο ακριβώς δίπλα από τον ιερό ναό. Πάνω από 500 χρόνια, λίγοι ήταν αυτοί που μιλούσαν και γνώριζαν την ύπαρξη του Βαπτιστηρίου. Σύμφωνα με τους τούρκους αρχιαιολόγους μετά το 1453, οπου η Αγία Σοφία μετατράπηκε σε τζαμί, το συγκεκριμένο σημείο του ναού χρησιμοποιήθηκε ως χώρος αποθήκευσης λαδιού για τα καντήλια. Όταν το 1935 η Αγία Σοφία έγινε μουσείο ξεκίνησαν οι ανασκαφές, το 1943 αποκαλύφθηκε η κολυμπήθρα που έχει χτιστεί από ένα κομμάτι μαρμάρου. Μετά από διαδοχικές εργασίες αποκαλύφθηκε πως όλο το σημείο αυτό ήταν το Βαπτιστήριο της Αγίας Σοφίας.

Οι τουρκικές αρχές με αφορμή την ανάδειξη της Κωνσταντινούπολης ως «πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης» ξεκίνησαν τις εργασίες ανάδειξης και αναπαλαίωσης του συγκεκριμένου χώρου που ήταν υπο εγκατάλειψη.
Ο γενικός γραμματέας του Πρακτορείου 2010 Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης Γιλμάζ Κουρτ, τόνισε « το Βαπτιστήριο, βρίσκονταν σε σημείο που ήταν κλειστό για το κοινό. Είναι ένα καλό δείγμα του Βυζαντινού πολιτισμού και της αρχιτεκτονικής. Η κολυμπήθρα είναι γερή και καθαρή όπως και τότε. Σε λίγο καιρό και οι επισκέπτες του Μουσείου μας θα μπορούν να την βλέπουν».
Ο πρόεδρος του Μουσείου της Αγίας Σοφίας Χαλούκ Ντουρσούν, μιλώντας στους δημοσιογράφους τόνισε ότι το Βαπτιστήριο, χρησιμοποιήθηκε για μαζικές βαπτίσεις κυρίως μετά τον 6ο αιώνα μ.Χ. « Υπάρχαν δίπλα της και σημεία που τοποθετούνταν σταυροί και εικόνες, πιθανότατα αυτά τα κομμάρια εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της εισβολής των Λατίνων» τόνισε ο ίδιος…

Ο Χαλούκ Ντουρσούν υπενθύμισε πως πρώτη φορά μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης βγαίνει στο φως της δημοσιότητας αυτό το Βαπτιστήριο.

Βέβαια με την αποκάλυψη αυτή οι Τούρκοι αναμένουν και οικονομικά οφέλη καθώς ευελπιστούν πως θα αυξηθεί ο αριθμός των τουριστών που θα θέλουν να δουν την κολυμπήθρα που έμεινε στο σκοτάδι από το 1453.
«Η Αγία Σοφία, ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια να έχει 2 εκατομμύρια επισκέπτες και το 2010 φτάσαμε στα 3 εκατομμύρια, Υπάρχει μια ραγδαία αύξηση. Έχω τις επιφυλάξεις μου από αυτή την μαζική προσέλευση διότι ο χώρος της Αγίας Σοφίας είναι στενός. Δεν είναι σχεδιασμένη ως μουσείο, είναι ένα μνημείο. Πάντως με την αποκάλυψη τη σημερινή περιμένουμε κι άλλη αύξηση στους επισκέπτες» δήλωσε ο διευθυντής του Μουσείου.

http://greeknation.blogspot.com/

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Ισχυρότερος από τη χημειοθεραπεία ο χυμός του λεμονιού

Ο χυμός του λεμονιού είναι 10.000 φορές ισχυρότερος από τη χημειοθεραπεία. Η γεύση του είναι ευχάριστη και φυσικά δεν προκαλεί τις φοβερές επιδράσεις της χημειοθεραπείας.... Η πληροφορία αυτή προέρχεται από μία εκ των μεγαλυτέρων φαρμακευτικών εταιρειών στον κόσμο ύστερα από 20 χρόνια εργαστηριακών μελετών οι οποίες ξεκίνησαν από το 1970.

Τα αποτελέσματα των ερευνών έδειξαν ότι ο χυμός του «θαυματουργού» λεμονιού καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα 12 τύπων καρκίνων, μεταξύ αυτών και του εντέρου, του στήθους, του προστάτη, των πνευμόνων και του παγκρέατος…
Τα χημικά συστατικά του δένδρου κατέδειξαν ότι δρα 10.000 φορές καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινογόνων κυττάρων από ό,τι το φαρμακευτικό προϊόν adriamycin, ένα χημειοθεραπευτικό προϊόν που χρησιμοποιείται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το πλέον εντυπωσιακό της θεραπείας είναι ότι με το χυμό του λεμονιού καταστρέφονται μόνο τα καρκινογόνα κύτταρα ενώ δεν υπάρχει καμία επίδραση στα υγιή.

Η πληροφορία αυτή κυκλοφόρησε από το Ινστιτούτο των Επιστημών Υγείας, llc 819n, Charles Street, Βαλτιμόρη, MD 1201.

Πηγή: Insurance Daily

Αναρτήθηκε από tromaktiko

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Τώρα στο Facebook εκτός από τα “μακεδονικά” έχουμε και τα “αρχαία μακεδονικά”!!!

Ας αντιδράσουμε τώρα!
Στο νέο προφίλ του Facebook που προς το παρόν είναι ακόμα προαιρετικό και μπορείτε να το ρυθμίσετε χειροκίνητα στο http://www.facebook.com/about/profile/ (μέχρι να μπει αυτόματα σε όλους), έχει μια επιπλέον πληροφορία για τις γλώσσες που μιλάει ο καθένας μας.

Αναφέρει μεταξύ άλλων Αρχαία Ελληνικά, Κρητικά Ελληνικά, Κυπριακά Ελληνικά και βεβαίως βεβαίως:
ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ή Ancient Macedonian!!
δηλ. άλλο τα αρχαία ελληνικά και άλλο τα αρχαία μακεδονικά!!!
Έτσι είναι! Όποιοι δραστηριοποιούνται, ακούνε στα επιχειρήματά σου(τι γλώσσα μιλούσε ο Μέγας Αλέξανδρος;) σκέφτονται και δρομολογούν απαντήσεις…
αμφιβάλει κανείς ότι σε 10 χρόνια όλη η υφήλιος θα ξέρει ότι οι πρόγονοι των “Μακεδόνων” δηλ. οι “Αρχαίοι Μακεδόνες” και ο Μέγας Αλέξανδρος μιλούσαν “Αρχαία Μακεδονικά”;
Δείτε και το screenshot…


Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΕΒΑΛΑΝ...ΗΜΙΣΕΛΗΝΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΡΚΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΙ ΚΕΜΑΛΟΛΑΓΝΟΙ "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ"! Τι ακριβώς είναι αυτό το κατασκεύασμα που ξεφύτρωσε χθες στην Παραλία της Θεσσαλονίκης;;;Βρίσκεται μεταξύ Ναυτικού Ομίλου και...Μακεδονία Παλας! Μία ξεκάθαρη ημισέληνος! Κοιτάζοντας με αυθάδεια προς το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου...Και παραπίσω το σύμβολο της πόλης, ο Λευκός Πύργος.... Ποιός είναι ο αρμόδιος να μας απαντήσει; Γιατί ακόμη κι αν είναι απλά ένα καλλιτεχνικό παραλήρημα το σίγουρο είναι πως δεν έπρεπε ποτέ να στηθεί. Οι καιροί είναι πονηροί και θα πρέπει να είμαστε όλοι πολύ πιό προσεκτικοί στις όποιες εκφράσεις μας. Είτε είναι πολιτικές, είτε αυτοδιοικητικές, είτε καλλιτεχνικές ...


ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ


ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑ...ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ!
ΚΑΛΕΙΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΘΝΙΚΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ,ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ ΑΝΑΛΟΓΩΣ,ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΣΕ ΓΡΑΙΚΥΛΙΣΜΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ "ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΕΣ" ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

http://www.ellinikanea.gr

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Οι μέλισσες πεθαίνουν!!!

Λέγεται, πως κάποτε είχε προβλέψει ο Albert Einstein, πως όταν οι μέλισσες θα εξαφανιστούν, ο άνθρωπος θα πεθάνει στα αμέσως επόμενα τέσσερα χρόνια από την εξαφάνισή τους.

Είτε πρόκειται για αστικό μύθο, είτε για μια πραγματική δήλωση του μεγάλου επιστήμονα, σήμερα οι μέλισσες σε όλη την έκταση του πλανήτη φαίνεται να πεθαίνουν. Τι συμβαίνει λοιπόν;
Έχουν αναφερθεί τέσσερις πιθανές αιτίες που ίσως σχετίζονται με τον θάνατο των μελισσών:
• Τα υβριδικά, γενετικά μεταλλαγμένα φυτά που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια
• Η πιθανότητα ότι οι συχνότητες που χρησιμοποιούνται για τα κινητά τηλέφωνα μπορεί να εμποδίζουν τις μέλισσες να εντοπίσουν τις κυψέλες τους
• Η πιθανότητα ύπαρξης ενός ιού
• Η πιθανότητα να υπάρχει κάποιο ζωύφιο που να μολύνει τις μέλισσες

Υπάρχουν για παράδειγμα 130.000 φυτά για την επικονίαση των οποίων οι μέλισσες είναι απαραίτητες, από πεπόνια μέχρι κολοκύθες, μούρα και κάθε είδους δέντρο που βγάζει φρούτα, ή ακόμα και φυτά που χρησιμοποιούνται ως τροφή για ζώα όπως το τριφύλλι. Οι μέλισσες είναι πιο σημαντικές ακόμα και από τα πουλερικά, αν τις δει κανείς από την άποψη της ανθρώπινης διατροφής. Ο μέλισσες από μια κυψέλη μπορούν να επισκεφτούν εκατομμύρια άνθη σε μια περιοχή 400 τετραγωνικών χιλιομέτρων και αυτό στη διάρκεια μόνο μιας ημέρας.
Αναφορές που προέρχονται από την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές: οι μέλισσες αρχίζουν να εξαφανίζονται. Σε κάποιες περιοχές παραπάνω από το 40% των κυψελών είναι πλέον άδειες. Στην Ισπανία εκατοντάδες χιλιάδες αποικίες έχουν χαθεί, στην Πολωνία το ποσοστό απώλειας των μελισσών υπερβαίνει το 40%, ενώ ανάλογα προβλήματα αναφέρονται και από την Ελλάδα, τη Σουηδία, την Ιταλία και την Πορτογαλία. Αυτό αποτελεί πρόβλημα γιατί δίχως τις μέλισσες που γονιμοποιούν τα φυτά η συνέχεια βασικών συνθηκών για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής απειλείται. Οι μέλισσες είναι ζωτικής σημασίας για τον εφοδιασμό μας με τροφή. Αλλά που βρίσκονται οι μέλισσες που λείπουν; Κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει.

Ο Jerry Bromenshenk, πρόεδρος του 'Bee Alert Technology', μιας ερευνητικής εταιρίας που σχετίζεται με το πανεπιστήμιο του Μανχάταν, δηλώνει:
"Τη μια ημέρα κοιτάζεις τις μέλισσες και είναι καλά. Την επόμενη φορά που κοιτάζεις στην κυψέλη σηκώνεις το κάλυμμα και μπορεί να βρεις μόνο μια βασίλισσα και τρεις νεαρές μέλισσες που πασχίζουν να διατηρήσουν τη ζωή της κυψέλης. Εάν επρόκειτο για κάποιον ιό θα περίμενε κανείς να βρει νεκρές μέλισσες στην κυψέλη ή στο λιβάδι όπου βρίσκεται η κυψέλη. Αλλά η εικόνα είναι σαν κάποιος να έχει σκουπίσει και να έχει αφήσει πεντακάθαρο τον πάτο του κουτιού.
Μέλισσες που είναι άρρωστες συνήθως δεν επιστρέφουν στην κυψέλη. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια φυσική συμπεριφορά που έχει σχεδιαστεί για να προστατέψει την κυψέλη από την παραπέρα μόλυνση ή θα μπορούσε ακόμα να συμβαίνει επειδή οι άρρωστες μέλισσες δεν μπορούν να βρουν το δρόμο για να γυρίσουν πίσω. Ότι και να συμβαίνει, οι μέλισσες δεν βρίσκονται εκεί που θα έπρεπε να είναι.
Με τις αναφορές που υποδηλώνουν ότι μια άγνωστη μάστιγα έχει πλήξει τις μέλισσες οι ερευνητές έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία για να βρουν την αιτία της εξαφάνισής τους. Οι αιτίες για την γρήγορη κατάρρευση των αποικιών δεν είναι ξεκάθαρες. Παλιές ασθένειες, παράσιτα και νέες ασθένειες έχουν εξεταστεί αλλά η αιτία φαίνεται πως είναι κάτι καινούργιο και σαρωτικό.
Εδώ και πάνω από 100 χρόνια οι μελισσοκόμοι έχουν συναντήσει απώλειες αποικιών λόγω βακτηριακών παραγόντων, ζωυφίων και άλλων παρασίτων ή παθογόνων παραγόντων. Αντιμετώπισαν αυτά τα πρόβλήματα χρησιμοποιώντας αντιβιοτικά, εντομοκτόνα και άλλες μεθόδους. Αλλά το νέο πρόβλημα είναι πιο περίπλοκο. Σε πολλές περιπτώσεις οι επιστήμονες έχουν βρει στις λίγες μέλισσες που επιβίωσαν, στοιχεία ύπαρξης όλων σχεδόν των γνωστών ιών που προσβάλλουν τις μέλισσες, ενώ οι υπόλοιπες έχουν εξαφανιστεί. Κάποιες είχαν προσβληθεί από πέντε ή έξι ασθένειες ταυτόχρονα και κατακλύζονταν από μύκητες, ένα σημάδι που σύμφωνα με τους επιστήμονες υποδηλώνει την κατάρρευση του ανοσοποιητικού τους συστήματος.
Ένας επιστήμονας ισχυρίζεται, "Μοιάζει σαν οι μέλισσες να απέκτησαν AIDS!"
Άλλες αναφορές είναι εξίσου τρομακτικές. Επιστήμονες αναφέρουν ότι οι μέλισσες και άλλα έντομα συνήθως αφήνουν τις εγκαταλειμμένες κυψέλες άθικτες. Κοντινοί πληθυσμοί από μέλισσες ή παράσιτα θα κυρίευαν φυσιολογικά μια τέτοια κυψέλη για να εκμεταλλευτούν τις προμήθειες μελιού και γύρης από τις μέλισσες που πέθαναν για κάποιους λόγους, όπως το υπερβολικό κρύο του χειμώνα. Η αποφυγή όμως που δείχνουν οι μέλισσες και τα παράσιτα για τις άδειες κυψέλες μοιάζει σα να υπάρχει κάτι τοξικό στην αποικία που απομακρύνει όποιον πλησιάσει.
Τη στιγμή που οι απώλειες, κυρίως στον βαρύ χειμώνα, αποτελούν μια χρόνια συνθήκη, οι περισσότεροι μελισσοκόμοι έχουν μάθει να περιορίζουν τις απώλειές τους χρησιμοποιώντας συμβουλές από εντομολόγους. Σε αντίθεση με τα περισσότερο συνηθισμένα προβλήματα, αυτή η πραγματικά μεγάλη μαζική καταστροφή των μελισσών έχει συμβεί ακαριαία σε πολλές περιοχές χωρίς να διασπείρεται με τον συνηθισμένο τρόπο που κάνουν οι κλασικές ασθένειες.
Ο John McDonald είναι μελισσοκόμος στην Pennsylvania. Έχοντας κάποιο υπόβαθρο στη βιολογία και με έντονο ενδιαφέρον για τις μέλισσες ο McDonald είναι τρομερά ανήσυχος. Ερευνά για σοδειές που είναι γενετικά μεταλλαγμένες, καθώς πιστεύει ότι εκεί μπορεί να κρύβεται η αιτία του φαινομένου. Αν και οι περισσότερες έρευνες που έχουμε στη διάθεσή μας έχουν δείξει ότι τέτοιες γενετικές επεμβάσεις είναι ασφαλείς και για τον άνθρωπο αλλά και για το περιβάλλον, ο McDonald ερευνά πιο επισταμένα το φαινόμενο ως πιθανή ένδειξη λάθους των ερευνών αυτών.
Οι πιο συνήθεις περιπτώσεις γενετικής μηχανικής αφορούν γονίδια από ένα γνωστό βακτήριο, τον Βάκιλο 'Thuringiensis' (Bt), που έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και δεκαετίες από αγρότες και κηπουρούς για να ελέγξουν την καταστροφή λάχανων και μπρόκολων από λεπιδόπτερα. Αντί να ψεκαστεί διάλυμα του βακτηρίου στα λαχανικά και να φαγωθεί από τα έντομα που τα προσβάλλουν, η τεχνική συνίσταται στην εμφύτευση των γονιδίων του βακτηρίου στα λαχανικά έτσι ώστε μεγαλώνοντας κάθε φυτό να παράγει το βακτήριο που δηλητηριάζει τα έντομα που το προσβάλλουν.
Στην περίπτωση των αγρών με καλαμπόκια τα έντομα σε μορφή κάμπιας που τρώνε κάποια περιοχή του φυτού απορροφούν το γονίδιο του βακτηρίου που στη συνέχεια προκαλεί μια κρυστάλλωση στα εντόσθια της κάμπιας και έτσι τις σκοτώνει. Αυτό που δεν είναι γενικά γνωστό στο κοινό αφορά στο ότι διατίθενται ποικιλίες του Bt που μπορούν να στοχεύσουν και σε κολεόπτερα (σκαθάρια) και δίπτερα (μύγες και κουνούπια). Υποθέτουμε πως η οικογένεια των μελισσών, τα υμενόπτερα, δεν προσβάλλονται. Το εάν υπάρχει Bt στις κυψέλες δεν αποτελεί καν ερώτημα. Οι μελισσοκόμοι το ψεκάζουν στις κυψέλες συχνά για να ελέγξουν τον σκόρο του κεριού, ένα έντομο που η κάμπια του δημιουργεί άτακτους ιστούς στο μέλι.
Οι μέλισσες λεηλατούν με μανία άνθη καλαμποκιού για να εξασφαλίσουν γύρη που χρησιμοποιούν για να θρέψουν τις νεαρές μέλισσες και αυτοί οι κόκκοι γύρης εμπεριέχουν επίσης το γονίδιο Bt του φυτού. Δεν είναι πιθανό, ενώ δεν υπάρχει κάποια θανάσιμη επίπτωση στις νεαρές μέλισσες, να υπάρχει κάποια άλλη επίπτωση όπως η καταστολή του αμυντικού συστήματος των μελισσών, που να επιδρά επιφέροντας έναν αργό θάνατο;
Σύμφωνα με στατιστικές από αγροκτήματα, η καλλιέργεια μεταλλαγμένου καλαμποκιού και σόγιας έχει αυξηθεί υπερβολικά. Εκατομμύρια εκτάρια από μεταλλαγμένες σοδειές περιέχουν γονίδια Bt. Εάν υπάρχει πρόβλημα με τις γενετικά μεταλλαγμένες σοδειές θα πρέπει να το ανακαλύψουμε πολύ σύντομα. Θα πρέπει να γίνουν έρευνες και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο γεγονός πριν προσβληθούν οι προμήθειες που έχουμε για την τροφή μας και απειληθεί η επιβίωση του πολιτισμού μας.


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
 
 
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/12/blog-post_9864.html

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Κωνσταντινούπολη-Μεγάλη του Γένους Σχολή


Έχουν επίγνωση.Έμειναν ελάχιστοι,αλλά αντέχουν
«Θυμάμαι μια Τουρκάλα που έχει παντρευτεί έναν Έλληνα φίλο μου, αλλά δεν ήθελε να στείλει τα παιδιά της στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Είχε εντυπωσιαστεί τόσο πολύ όταν την πρωτοεπισκέφτηκε, που ένοιωσε μια αδιόρατη απειλή για την οικογενειακή φυσιογνωμία της. Δεν την παρεξήγησα καθόλου, απεναντίας την κατανόησα απόλυτα. Έβρισκε διάφορες προφάσεις, το πήγαινε από δω, το πήγαινε από κει, και στο τέλος πρότεινε σαν μέση λύση να γράψουν τα παιδιά σε ξενόγλωσσο ιδιωτικό σχολείο, ούτε τουρκικό ούτε ελληνικό. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά αμερικάνικα και ευρωπαϊκά σχολεία στην Κωνσταντινούπολη, που είναι στ’ αλήθεια εξαιρετικά. Κανένα όμως απ’ αυτά δεν αγγίζει την αίγλη αυτού του μεγαλειώδους σχολείου που βλέπετε μπροστά σας. Όποιος φοιτήσει εδώ σημαδεύει την ψυχή του μέχρι να πεθάνει».




ΓΕΜΑΤΟ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ


Εκπληκτικές ζωγραφιές

Ο μηχανισμός του ρολογιού στην σοφίτα

Η φωνή του πατέρα ενός Ρωμιού μαθητή, έτρεμε αδιόρατα από τη συγκίνηση. Είχε φοιτήσει και ο ίδιος σ’ αυτό το σχολείο και δεν ξεχνάει τις μαγικές βραδιές που κοιτούσε με τους συμμαθητές του τα αστέρια με το ισχυρό τηλεσκόπιο που βρίσκεται στον αστρονομικό θόλο της Σχολής. Που παρατηρούσε με τις ώρες στη σοφίτα τον μηχανισμό του προαιώνιου ρολογιού να γυρίζει, που συναρμολογούσε ηλεκτρικά κυκλώματα στα αμφιθεατρικά ξύλινα εργαστήρια, που κρυβόταν πίσω από τις βαριές βελούδινες κουρτίνες της αίθουσας εκδηλώσεων. «Δεν υπάρχει πουθενά αλλού σχολείο επενδυμένο με τόσα όργανα και έργα τέχνης, ούτε στο Κέιμπριτζ ούτε στην Οξφόρδη. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα βλέπεις κομψοτεχνήματα, ακόμα και οι χώροι υγιεινής αξίζουν να πάρουν καλλιτεχνικό βραβείο. Είναι ένας ζωντανός θύλακας ελληνικής γνώσης και προγονικής σοφίας, μέσα στον οποίο επιμένουν να χτυπούν ακόμα ρωμαίικες καρδούλες, παρά τα δεινά της ελληνικής κοινότητας».

ΛΙΓΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ
Άνετες αμφιθεατρικές αίθουσες διδασκαλίας
Ο Ρωμιός γονιός, που παρακάλεσε να μην αναφερθεί το όνομά του, θεμελιώνει καταπληκτικά τον λόγο του και μας οξύνει την περιέργεια να μάθουμε περισσότερα για το θρυλικό σχολείο. Μας είπε και δυσάρεστες αλήθειες, που σχετίζονται με την πτώση του επιπέδου σπουδών στη Σχολή μετά τους διωγμούς των Ελλήνων στις προηγούμενες δεκαετίες και την επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο το 1974. Τα ελληνικά σχολεία έχαναν κατά εκατοντάδες τους μαθητές τους επί πολλά συνεχόμενα χρόνια, επειδή οι ελληνικές οικογένειες εγκατέλειπαν την Πόλη και μετανάστευαν στην Ελλάδα. Πάνω από τα τρία ελληνικά σχολεία που λειτουργούν σήμερα στην Πόλη κρέμεται σαν λαιμητόμος ένας νόμος που προβλέπει τη δήμευση του κτιρίου, όταν αυτό πάψει να λειτουργεί ως σχολείο λόγω έλλειψης μαθητών. Επτά χιλιάδες μαθητές φοιτούσαν το 1960 στα ελληνικά σχολεία και σήμερα μόνο 212, εκ των οποίων τα 55 στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους παραπάνω μαθητές βρίσκονται και αρκετοί αραβόφωνοι Αντιοχείς, στους οποίους επετράπη η εγγραφή στα ελληνικά σχολεία, επειδή είναι κι αυτοί ελληνορθόδοξοι. Από τη μια μεριά οι Αντιοχείς μαθητές αιμοδότησαν τα ομογενειακά σχολεία και απομάκρυναν τον κίνδυνο αφανισμού τους, αλλά από την άλλη έριξαν το επίπεδο σπουδών, επειδή δεν γνώριζαν την ελληνική γλώσσα.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1454
Παραδοσιακό και πλήρες εργαστήριο φυσικής
Η Μεγάλη του Γένους Σχολή δημιουργήθηκε το 1454 από τον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, ένα χρόνο μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Πριν την Άλωση, επί δυναστείας Παλαιολόγων, υπήρχε ανάλογη σχολή, η οποία προήγαγε σημαντικά τα ελληνικά γράμματα. Είναι πιθανόν οι ρίζες της να φτάνουν στα πρώτα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος ίδρυσε την «Οικουμενική Πατριαρχική Σχολή». Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος της έδωσε μεγάλη ώθηση μερικούς αιώνες αργότερα και ο αυτοκράτορας Σέργιος την εφοδίασε με νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Επί αυτοκράτορα Λέοντος Ισαύρου ανεστάλη η λειτουργία της, αλλά επαναλειτούργησε επί Λέοντος Αρμενίου και μεγαλούργησε επί εποχής δυναστείας των Κομνηνών. Με βάση τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία, πιθανότατα η Μεγάλη του Γένους Σχολή αποτελεί το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ευρώπης. Στα θρανία της κάθισαν πολλοί ηγέτες της ελληνικής ομογένειας, δραγουμάνοι της Υψηλής Πύλης, ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας, Πατριάρχες του Οικουμενικού Θρόνου, καθώς και πολιτικοί του νέου ελληνικού κράτους. Η Σχολή έφτασε σε μεγάλη ακμή στα τέλη του 16ου αιώνα, επί Πατριάρχη Ιερεμία Β΄, όταν ήταν σχολάρχης ο σπουδαίος δάσκαλος Γεώργιος Αιτωλός και αργότερα ο αριστοτελικός ιατροφιλόσοφος Λεονάρντο Μηνδόνιο. Εκείνη την εποχή δίδαξαν στη Σχολή οι θρυλικοί αδελφοί Ιωάννης και Θεόδωρος Ζυγομαλάς. Στους μετέπειτα αιώνες δίδαξαν κι άλλοι εξαιρετικοί δάσκαλοι, όπως οι Συμεών Καβάσιλας, Θεόφιλος Κορυδαλλέας, Ιωάννης Καρυόφυλλος, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Διαμαντής Ρύσιος και Ευγένιος Βούλγαρης. Στον 17ο και 18ο αιώνα η σχολή λειτουργούσε με δύο τμήματα, των Γραμματι­κών και των Φιλοσοφικών. Ανάμεσα στα έτη 1904-1919 λειτούργησε και το Παιδαγωγικό τμήμα, οι απόφοιτοι του οποίου εφοδιάζονταν με πτυχίο που τους έδινε το δικαίωμα να προσλαμβάνονται ως δάσκαλοι στις επαρχίες της Οθωμα­νικής Αυτοκρατορίας. Ανάμεσα στα έτη 1907-1924, λειτούργησε εντός της σχο­λής και ανεξάρτητη απογευματινή τετρατάξια Μουσική Σχολή, της οποίας οι απόφοιτοι προσλαμβάνονταν ως ιεροψάλτες σε διάφορους ναούς του Οικουμενικού Θρόνου.

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΤΙΡΙΟ
Το θρυλικό κόκκινο κτίριο της σχολής
Η Μεγάλη του Γένους Σχολή άλλαξε αρκετές φορές θέση, αλλά τις περισσότερες στεγαζόταν «αντικρύ της μεγάλης πόρτας», δηλαδή κοντά στο Φανάρι. Το 1803 όμως μεταφέρθηκε στο μέγαρο του αυθέντη Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, στο προάστιο του Βόσπορου Ξηροκρήνη (Κουρούτσεσμε). Το 1850 ξαναγύρισε στο Φανάρι για να στεγασθεί προσωρινά στην οικία του Χατζή Πανανού και αργότερα, από το 1877 έως το 1882, στην οικία του Μητροπολίτη Νικομήδειας Διονυσίου, η οποία ήταν «άθλιος και κατηρειπωμένη», σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες της εποχής εκείνης.Η οριστική λύση του στεγαστικού προβλήματος της Μεγάλης του Γένους Σχολής δόθηκε το 1881, επί Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄, όταν χάρη σε γενναίες προσφορές ομογενών, χτίστηκε λίγο πάνω από το Πατριαρχείο το εκπληκτικό «κόκκινο» κτίριο, που υπάρχει μέχρι σήμερα και κόβει την ανάσα με τον όγκο και την ομορφιά του. Το μεγαλοπρεπές αυτό οικοδόμημα σχεδιάστηκε σε σχήμα αετού από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Δημάδη και χτίστηκε στην κορυφή του πέμπτου λόφου της Κωνταντινούπολης, στη συνοικία του Μουχλίου, κοντά στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στην ίδια θέση υπήρχαν παλαιότερα τα ερείπια ενός οικήματος που ανήκε στον πρίγκιπα Δημήτριο Καντεμήρ, ιστορικό και απόφοιτο της σχολής. Τα εγκαίνια του «κόκκινου σχολείου», που αποτελεί ένα από τα καμάρια της Ρωμιοσύνης στην Κωνσταντινούπολη, έγιναν στις 12 Σεπτεμβρίου 1882. Από τότε μέχρι σήμερα, το αρχιτεκτονικό και εκπαιδευτικό αυτό αριστούργημα των 3.020 τ.μ. συντηρείται με χορηγίες ευεργετών. Στα χρόνια μας, κυρίαρχη μορφή ευεργέτη αποτελεί ο αείμνηστος Παναγιώτης Αγγελόπουλος και η οικογένειά του, όχι μόνο για την προσφορά του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, αλλά συνολικά στον ελληνισμό της Πόλης και ιδιαίτερα στο Πατριαρχείο.


Η θέα του Κεράτιου απο την σχολή
ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ
Σήμερα η Μεγάλη του Γένους Σχολή λειτουργεί ως αυτόνομο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που υπάγεται οργανικά στην ομογένεια, αλλά ελέγχεται από το τουρκικό Υπουργείο Παι­δείας. Παράλληλα βρίσκεται υπό την πνευματική εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, γι αυτό άλλωστε χαρακτηρίζεται και ως Πατριαρχική. Το τουρκικό κράτος την ονομάζει Fener Mekteb-i Kebir Vakfi, που σημαίνει Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή. Η Σχολή έγινε μεικτή από το 1987, όταν ανεστάλη η λειτουργία του Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου που στεγαζόταν σε κοντινό κτίριο. Η Γ΄ τάξη του λυκείου χωρίζεται στις κατευθύνσεις του Γλωσσικού, Μαθηματικού, Φιλολογικού και Επιστημονικού κλάδου. Τα μαθήματα με βάση την αμοιβαιότητα διδάσκονται στα ελληνικά και στα τουρκικά. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα είναι: Νέα Ελληνικά-Αρχαία Ελληνικά-Μαθηματικά-Φυσιογνωστικά-Φυσική-Χημεία-Φυσική Αγω­γή-Θρησκευτικά-Καλλιτεχνικά-Μουσική-Φιλοσοφία-Λογική-Ιστορία της Τέχνης-Βιολογία-Υγιεινή-Ψυχολογία. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην τουρκική γλώσσα είναι: Τουρκικά-Ιστορία-Γεωγραφία-Ηθική-Κοινωνιολογία-Στρατιωτικά. Στη σχολή διδάσκουν 14 Έλληνες και 7 Τούρκοι καθηγητές, ενώ οι απόφοιτοί της έχουν το δικαίωμα εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τουρκίας και της Ελλάδας. Επίσης, στους καλύτερους μαθητές παρέχεται δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών στο εξωτερικό.

Το προαύλιο παλιά δεν χωρούσε τους μαθητές



Τα παιδία τρώνε στο σχολείο


Η πολυτελής αίθουσα εκδηλώσεων


ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ

Σήμερα η Μεγάλη του Γένους Σχολή λειτουργεί ως αυτόνομο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που υπάγεται οργανικά στην ομογένεια, αλλά ελέγχεται από το τουρκικό Υπουργείο Παι­δείας. Παράλληλα βρίσκεται υπό την πνευματική εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, γι αυτό άλλωστε χαρακτηρίζεται και ως Πατριαρχική. Το τουρκικό κράτος την ονομάζει Fener Mekteb-i Kebir Vakfi, που σημαίνει Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή. Η Σχολή έγινε μεικτή από το 1987, όταν ανεστάλη η λειτουργία του Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου που στεγαζόταν σε κοντινό κτίριο. Η Γ΄ τάξη του λυκείου χωρίζεται στις κατευθύνσεις του Γλωσσικού, Μαθηματικού, Φιλολογικού και Επιστημονικού κλάδου. Τα μαθήματα με βάση την αμοιβαιότητα διδάσκονται στα ελληνικά και στα τουρκικά. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα είναι: Νέα Ελληνικά-Αρχαία Ελληνικά-Μαθηματικά-Φυσιογνωστικά-Φυσική-Χημεία-Φυσική Αγω­γή-Θρησκευτικά-Καλλιτεχνικά-Μουσική-Φιλοσοφία-Λογική-Ιστορία της Τέχνης-Βιολογία-Υγιεινή-Ψυχολογία. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην τουρκική γλώσσα είναι: Τουρκικά-Ιστορία-Γεωγραφία-Ηθική-Κοινωνιολογία-Στρατιωτικά. Στη σχολή διδάσκουν 14 Έλληνες και 7 Τούρκοι καθηγητές, ενώ οι απόφοιτοί της έχουν το δικαίωμα εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τουρκίας και της Ελλάδας. Επίσης, στους καλύτερους μαθητές παρέχεται δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών στο εξωτερικό.

Δύσκολος ρόλος σε ιδιαίτερες  συνθήκες


ΑΡΤΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗ

Η Σχολή διοικείται από τη σχολική εφορεία και από τον διευθυντή. Μέχρι το 1922 πρόεδροι της εφορείας ήταν αρχιερείς του Οικουμενικού Θρόνου και μέ­λη της πρόκριτοι ή επιφανή μέλη του μεικτού κληρικολαϊκού περί τον Πα­τριάρχη συμβουλίου. Η σχολική εφορεία φροντίζει για την απρόσκοπτη λειτουργία της Σχολής και ιδιαίτερα ασχολείται με τη διαχείριση των οικονομικών θεμάτων της, λογοδο­τεί δε προς τη γενική διεύθυνση των κληροδοτημάτων. Σήμερα η σχολική εφορεία εκλέγεται από την ομογένεια με κλειστή ψηφο­φορία, αποτελείται δε από τον πρόε­δρο, αντιπρόεδρο, εφοροταμία, γραμματέα και τους συμβούλους. Σύμφωνα πάλι με τη νομο­θεσία που ρυθμίζει τη λειτουρ­γία των ιδιωτικών σχολείων, υπάρχει και ο θεσμός του Ιδρυτή της Σχολής. Τα καθήκοντά του είναι να προτείνει τον διευθυντή της Σχολής και να υπογράφει μαζί μ’ αυτόν τα συμβόλαια των ομογενών κα­θηγητών και του λοιπού προσωπικού, καθώς και να εγκρίνει τον προϋπολογισμό. Ο ιδρυτής μαζί με τον διευθυντή αποτε­λούν τα νομικά πρόσωπα που λογοδοτούν στο τουρκικό κράτος, ενώ ο διορισμός του ιδρυτή επικυ­ρώνεται από το Υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας.

Η προτομή του Κεμάλ βρίσκεται παντού



travelpaths.gr

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Χαρίζεται η «γλώσσα» στα Σκόπια


Την προσωρινή αφαίρεση από τον ΟΗΕ του προσδιορισμού «μακεδονική» γλώσσα πέτυχε Ελληνας μπλόγκερ χωρίς όμως η ενέργειά του να υποστηριχθεί από την ελληνική πλευρά


 Την επισημοποίηση της αλλαγής τακτικής στο Σκοπιανό, με την εγκατάλειψη του ζητήματος της γλώσσας και της ταυτότητας, σηματοδοτεί ο χειρισμός από την Αθήνα του θέματος που προέκυψε με την κατοχύρωση του προσδιορισμού «Macedonian» για τη γλώσσα της ΠΓΔΜ στην υπηρεσία ορολογίας του ΟΗΕ.
Η Αθήνα ουδέποτε επεχείρησε να παρέμβει στον ΟΗΕ από το 1993 που υπήρξε η καταγραφή στην υπηρεσία UNTERM και χρειάστηκε η παρέμβαση ενός απλού πολίτη για να καταδειχθεί ότι υπήρχαν δυνατότητες ανατροπής του δυσάρεστου αυτού «τετελεσμένου» υπέρ της σκοπιανής πλευράς.


Ενας Ελληνας μπλόγκερ και ενεργός πολίτης πληροφορήθηκε τυχαία για την ύπαρξη της συγκεκριμένης επίμαχης αναφοράς στην υπηρεσία του ΟΗΕ UN TERM (το «Εθνος» έχει στη διάθεσή του όλη την αλληλογραφία).
Με email στη συγκεκριμένη υπηρεσία στις 11 Νοεμβρίου (13.30 ώρα Ελλάδας) ζητεί να πληροφορηθεί για ποιο λόγο υπάρχει η αναφορά «Macedonian» στη γλώσσα και όχι το «language: of the former Yugoslav Republic of Mace-donia», όπως δηλαδή αναφέρεται και στον προσδιορισμό της εθνικότητας των πολιτών της χώρας.

«Θα ήθελα να ενημερωθώ εάν η αναφορά σε ''μακεδονική'' γλώσσα βασίζεται σε επίσημα έγγραφα ή αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών» ανέφερε στο email του ο συγκεκριμένος πολίτης, προσθέτοντας ότι εάν δεν υπάρχει επίσημη ρύθμιση για τον χαρακτηρισμό της γλώσσας της ΠΓΔΜ ως «μακεδονικής», θα περιμένει για την «αντικατάστασή της άμεσα με τον κατάλληλο όρο ...». Ζητεί μάλιστα από τη συγκεκριμένη υπηρεσία του ΟΗΕ το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της επικοινωνίας τόσο προς το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών όσο και προς τη διεύθυνση Διεύρυνσης της ΕΕ.

Η απάντηση από την υπηρεσία του ΟΗΕ UN TERM φθάνει μερικές ώρες αργότερα στις 11 Νοεμβρίου 15.40 (τοπική ώρα): «Κύριε Π....
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία. Το λάθος έχει διορθωθεί στο UNTERM και μπορείτε να δώσετε αντίγραφα αυτής της απάντησης σε κάθε ενδιαφερόμενο μέρος. Τμήμα Αιτημάτων Ορολογίας, Κεντρικά Γραφεία των Ηνωμένων Εθνών».(Υπογραφή:recanati@un.org )

Ο συγκεκριμένος πολίτης ενημέρωσε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών, τα γραφεία του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών.

Ομως η «χαρά» δεν κράτησε πολύ. Επειτα από παρεμβάσεις της σκοπιανής πλευράς, και ενώ είχε αφαιρεθεί ο προσδιορισμός «μακεδονική» για τη γλώσσα, εμφανίζεται ξαφνικά συμπληρωμένη με το former Yugoslav Republic of Macedonia εντός παρενθέσεως.
Η πρωτοφανής κινητοποίηση της σκοπιανής πλευράς με παρεμβάσεις τόσο προς τον γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν όσο και τον Μ. Νίμιτς πέτυχε τελικά να επιστρέψει ο προσδιορισμός «Macedonian» για τη γλώσσα της ΠΓΔΜ.
Η ελληνική πλευρά αρκέστηκε σε διερευνητικές ερωτήσεις προς τον ΟΗΕ ή έστω παραστάσεις ενόχλησης για το γεγονός ότι υπήρξαν παλινωδίες στον χειρισμό του θέματος, χωρίς να απαιτήσει την αντικατάσταση του επίμαχου προσδιορισμού.
Ετσι σε μια κρίσιμη καμπή της διαδικασίας η Ελλάδα εμφανίζεται να αποδέχεται σιωπηρά τη δημιουργία τετελεσμένων, εντός μάλιστα των Ηνωμένων Εθνών, που οδηγεί και στην εξαίρεση ουσιαστικά του ζητήματος της γλώσσας και της ταυτότητας από τη λύση του Σκοπιανού.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Καλή τύχη Ελλάδα

■Η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, η γεωπολιτική συνείδηση του Έλληνα και η επικείμενη «εθνική συνεννόηση»!

Του Σάββα Καλεντερίδη

Εισαγωγή
Ο ελλαδικός χώρος, δηλαδή ο χώρος στον οποίο επεκτείνεται η επικράτεια της Ελλάδας και της Κύπρου, αν θεωρηθεί ως ενιαίο σύνολο, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χώρου που περικλείει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη των δυο χωρών, μπορεί, χωρίς αμφιβολία να λάβει τον τίτλο μιας από τις πιο σπουδαίες περιοχές, από γεωπολιτικής άποψης και αξίας, περιοχές του πλανήτη.
Όποιος κατέχει την ευρύτατη αυτή περιοχή, ελέγχει τους θαλάσσιους άξονες και τη θαλάσσια κυκλοφορία προς τον Εύξεινο Πόντο και το Σουέζ, αλλά και τον κόλπο των Αδάνων, στον οποίο καταλήγουν σημαντικοί αγωγοί μεταφοράς αργού πετρελαίου από τον Καύκασο και το Ιράκ.
Η γεωπολιτική αξία της περιοχής αυξάνεται ακόμα περισσότερο, αν επαληθευθούν δημοσιεύματα που φέρουν την περιοχή αυτή να διαθέτει υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, που ξεπερνούν κατά πολύ το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, με το οποίο, σημειωτέον, μηδενίζεται το δυσβάστακτο ελληνικό χρέος και Ελλάδα και Κύπρος μετατρέπονται σε πλούσιες από κάθε άποψη χώρες.
Οι Έλληνες έχουμε συγκροτήσει τοπική συνείδηση, με βάση την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής από την οποία καταγόμαστε και εθνική συνείδηση κυρίως με βάση την μακρόχρονη ιστορία και τον πολιτισμό του ελληνικού έθνους. Και η συνείδηση αυτή, που έχει πάρει τα συγκεκριμένα σύγχρονα χαρακτηριστικά, σφυρηλατήθηκε κυρίως τα τελευταία διακόσια χρόνια, δηλαδή με την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στις προηγούμενες ιστορικές περιόδους, οι Έλληνες δεν είχαν ελληνική συνείδηση, όπως υποστηρίζουν διάφοροι ιστορικοί συγκεκριμένης 'σχολής' σκέψης. Μπορούμε δε να ισχυριστούμε ότι η εθνική συνείδηση ήταν ο κύριος παράγοντας που κινητοποίησε τους Έλληνες για να συμμετέχουν στους εθνικούς αγώνες, που οδήγησαν στη δημιουργία του ελληνικού και του κυπριακού κράτους.
Στο σημείωμα που ακολουθεί, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε συνοπτικά τους βασικούς σταθμούς που έκριναν την τύχη του αιγαιακού χώρου, τους παράγοντες που την επηρέασαν και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός, για να προλάβει δυσάρεστες εξελίξεις στο θέμα της συν-εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας αυτού του χώρου.

Από τη γεώτρηση στον Πρίνο, στο Πολυτεχνείο και την Εισβολή

Τις αρχές της δεκαετίας του '70 η τότε κυβέρνηση προχώρησε στην εκμετάλλευση του πετρελαϊκού κοιτάσματος στην τοποθεσία Πρίνος, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καρβάλης και Θάσου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η τότε κυβέρνηση των Συνταγματαρχών, που κατέλαβε την εξουσία με την έγκριση των ΗΠΑ, προχώρησε σε αυτήν την κίνηση και αν αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Ουάσιγκτον.
Πάντως, μετά από αυτό ακολούθησε η ανατροπή της κυβέρνησης που επιχείρησε την εξόρυξη του πετρελαίου, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, με πολιτικές και αναλυτικές ικανότητες που τον καθιστούσαν απόλυτο ενεργούμενο των ΗΠΑ και του Εβραϊκού παράγοντα, που δια του Χένρι Κίσινγκερ -αμφότεροι- σχεδίασαν και προκάλεσαν το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974.
Τον Αύγουστο του 1974, και ενώ οι Τούρκοι κατείχαν το 7,5% του κυπριακού εδάφους, ένα προγεφύρωμα που στην ουσία ο κυπριακός λαός και η εθνοφρουρά ήταν σε θέση να εξαλείψουν ανά πάσα στιγμή, διεξάγεται ο Αττίλας 2, τον οποίο η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή παρακολούθησε κυριολεκτικά ως απλός θεατής, να καταλαμβάνει το υπόλοιπο 30% του μαρτυρικού νησιού, προκαλώντας το θάνατο χιλιάδων Ελλήνων και στέλνοντας στην προσφυγιά 220 χιλιάδες Έλληνες.
Με την εισβολή και κατοχή, ο έλεγχος στο μαρτυρικό νησί πέρναγε στην κυριολεξία στα χέρια του διεθνή παράγοντα, ο οποίος θα έχει και τον κύριο ρόλο και μερίδιο, εκτός των άλλων, και στο θέμα της εκμετάλλευσης των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται υποθαλασσίως στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Η αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ και ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου

Αμέσως μετά την 'ολοκλήρωση' της εισβολής, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προβαίνει σε μια εντελώς ακατανόητη ενέργεια και αποφασίζει την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με βάση το σκεπτικό ότι η Ατλαντική Συμμαχία δεν απέτρεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Το σκεπτικό αυτό, όμως, δεν στέκει, αφού η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, επιτέθηκε στην Κύπρο, δηλαδή σε μια χώρα που δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ. Άρα, ειδικά στο ζήτημα αυτό, το ΝΑΤΟ ήταν 'αθώο', γι' αυτό και χαρακτηρίζουμε παραπάνω την ενέργεια αυτή ως 'εντελώς ακατανόητη'.
Αποτέλεσμα;
Μέχρι τότε η Ελλάδα, ως μέλος του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ, είχε τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, γεγονός που ισχυροποιούσε την εθνική μας κυριαρχία στον εν λόγω χώρο. Με την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος, για ακατανόητους λόγους, άνοιξε στην κυριολεξία ο 'ασκός του Αιόλου' σε αυτό το χώρο που αποτελεί το διαχρονικό πνεύμονα του Ελληνισμού.
Ενώ η Ελλάδα προχωρεί σε αυτήν την εντελώς ακατανόητη ενέργεια, η Τουρκία, δια του ο τότε υπουργού Εξωτερικών, Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιανγκίλ, χαρακτηρίζει για πρώτη φορά δημόσια ως "απαράδεκτη" την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, του οποίου πλέον η Αθήνα δεν έχει τον (νατοϊκό) επιχειρησιακό έλεγχο.

Από το Πρωτόκολλο της Βέρνης, στο Casus Belli και στο Μάρτη του '87

Αμέσως μετά αρχίζει η Τουρκία το χορό των έμπρακτων διεκδικήσεων στο Αιγαίο, που οδηγεί στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Βέρνης, το 1977, από τους Καραμανλή-Ντεμιρέλ, με το οποίο οι δυο χώρες δεσμευόντουσαν να απέχουν από 'προκλητικές ενέργειες' σε συγκεκριμένες περιοχές στο Αιγαίο.
Το 1982, ακριβώς μετά την υπερψήφιση της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ισχυροποιεί το δικαίμωα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., και ενώ η Ελλάδα έχει επανέλθει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με επαχθείς όρους και χωρίς να της έχει δοθεί και πάλι ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου, η Άγκυρα δηλώνει επίσημα για πρώτη φορά πως θεωρεί αιτία πολέμου (Casus Belli) την επέκταση των χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια από πλευράς της Ελλάδος. Έκτοτε, αυτό παραμένει αμετακίνητη «στρατηγική θέση» της Άγκυρας, που έχει υπογραμμιστεί και επικυρωθεί με αποφάσεις του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ενέργεια της Άγκυρας έρχεται σε μια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη σειρά κομματικών επιλογών της ελληνικής κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα των οποίων η ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που μέχρι τότε είχε τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, αποδυναμώνεται σε τέτοιο βαθμό, σταδιακά, μέχρι να ολοκληρωθεί ο απόλυτος κομματικός έλεγχος της Πολεμικής Αεροπορίας, που σε κάποιο βαθμό αδυνατεί να κυριαρχήσει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Αυτό έχει ως συνέπεια την αντικειμενική αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης των 'τουρκικών' σχεδιασμών και προκλήσεων στο Αιγαίο.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα παρα-σύρεται στην Κρίση του Μάρτη του 1987, η οποία, παρά το φαινομενικά αποτελεσματικό χειρισμό της κρίσης σε επιχειρησιακό επίπεδο, 'τελειώνεται' με μια δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης που στην ουσία 'γκριζάρει' ολόκληρο το Αιγαίο. Η ΈΝΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΡΊΣΗ ΣΤΟ Αιγαίο, στο πολιτικό επίπεδο έληξε με την δημόσια δήλωση-δέσμευση της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι δεν προτίθεται να διενεργήσει υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο, όπως ευφυώς, οφείλουμε να ομολογήσουμε, είχε απαιτήσει ο Τουργκούτ Οζάλ.
Όμως η δήλωση της Κυβέρνησης, πρακτικά, «ακύρωσε» το Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, μεταξύ των δυο χωρών, που καθόριζε συγκεκριμένες περιοχές αποφυγής 'προκλητικών ενεργειών' εκατέρωθεν, ενώ η δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης, το Μάρτη του 1987, αναφερόμενη στο Αιγαίο, αφορά πλέον σε όλες τις περιοχές του.

Από την εφαρμογή της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στη Μαδρίτη

Τον Νοέμβριο του 1994 η Ελλάδα ισχυροποιεί τη θέση της στο θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ, η οποία, παρεμπιπτόντως, αν γίνει, λύνονται ως δια μαγείας όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα και κλείνονται ερμητικά όλα τα 'παράθυρα' που χρησιμοποιεί η Τουρκία για να προβάλλει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Τότε η Ελλάδα αποκτά και επίσημα με βάση το γραπτό πλέον διεθνές δίκαιο το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., αφού τίθεται σε εφαρμογή η σχετική Συμφωνία για την εφαρμογή του Τμήματος ΧΙ της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Νέα Υόρκη, 29/7/1994) ν. 2321/1995 (ΦΕΚ Α/136/1995).
Η Τουρκία από την πλευρά της, για να αποκλείσει το ενδεχόμενο της επέκτασης, προετοιμάζεται στην ουσία για εφαρμογή του διακηρυγμένου Casus Belli, ενώ ταυτόχρονα ο επιτετραμμένος των ΗΠΑ στην Αθήνα πιέζει αφόρητα τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού. Τελικά, τη δήλωση κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν θα προβεί σε επέκταση, διατηρεί όμως το δικαίωμα αυτό για το μέλλον, δικαίωμα το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα, Νοέμβριο του 2010.

Μαδρίτη 1997: Η Ελλάδα αυτοκτονεί
Το 1996, η κυβέρνηση Σημίτη έρχεται αντιμέτωπη με μια κρίση Made in USA. Μηχανισμοί της Ουάσιγκτον κινητοποιούν πρόσωπα και μηχανισμούς σε Άγκυρα και Αθήνα και προκαλούν την Κρίση των Ιμίων, μια κρίση στην οποία επιχειρείται να συρθεί η Ελλάδα στο χείλος μιας πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία, υπό το φόβο της οποίας θα κληθεί να υποχωρήσει, με καταστροφικά αποτελέσματα για το ζήτημα της κυριαρχίας της στο Αιγαίο. Η κρίση εξελίσσεται και ενώ η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να βυθίσει το σύνολο των πολεμικών σκαφών του τουρκικού στόλου που βρίσκονται στην περιοχή των Ιμίων και το Δ' Σώμα Στρατού τη Θράκη έχει τον απόλυτο έλεγχο των κινήσεων, η κυβέρνηση Σημίτη υποχωρεί και στην ουσία παραιτείται της κυριαρχίας ελληνικού εδάφους στα Ίμια, ενώ ταυτόχρονα με την πράξη της αυτή γκριζάρει ακόμα περισσότερο ολόκληρο το Αιγαίο.
Ενώ ο πρωθυπουργός Σημίτης ευχαριστεί τους Αμερικανούς γιατί με τη μεσολάβησή τους απέτρεψαν τον πόλεμο μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας, ένα χρόνο μετά, 'επισφραγίζει' το ολίσθημα των Ιμίων με την Διακήρυξη της Μαδρίτης, όπου η Ελλάδα αναγνωρίζει «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», νομιμοποιώντας στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας. Να σημειώσουμε ότι είναι σε όλους γνωστό, προφανώς εκτός από εκείνους που συνυπέγραψαν την εν λόγω διακήρυξη, ότι όταν έχεις ζωτικά συμφέροντα, αναγνωρισμένα και από τον 'άλλον', νομιμοποιείσαι να τα υπερασπιστείς ακόμα και με πόλεμο. Δηλαδή, με άλλα λόγια, η ίδια η Ελλάδα νομιμοποίησε στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας.
Παρεμπιπτόντως, όταν την ίδια μέρα, στη Μαδρίτη, ρωτήθηκε, από κάποιον φίλο που ήταν παρών, ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης γι' αυτό το εθνικό ολίσθημα, είπε ότι 'μας πίεσε αφόρητα η Ολμπράιτ', η οποία, πρέπει να ομολογήσουμε, όντως αποδείχτηκε συνεπής συνεχιστής της αποστολής που είχε αναλάβει από τη δεκαετία του '70 ο Χένρυ Κίσσιγκερ.
Η περιπέτεια των «Διερευνητικών Επαφών»

Ενώ σταδιακά αποψιλώνεται και αποδυναμώνεται η κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγάιο, υπό την υψηλή εποπτεία της Ουάσιγκτον, ακολουθεί η υιοθέτηση της πρακτικής των «Διερευνητικών Επαφών Ελλάδος-Τουρκίας» και το καταστροφικό Σχέδιο Αννάν, που εκπορεύτηκε και εκπονήθηκε από τους ίδιους κύκλους και το οποίο, παρότι αποδέχτηκε και στήριξε η πλειοψηφία των πολιτικών παραγόντων σε Κύπρο και Ελλάδα, είχε τη γενναιότητα και τη σοφία να απορρίψει ο κυπριακός λαός, που έτυχε να έχει για μπροστάρη τον Τάσο Παπαδόπουλο, που είχε την έστω και άτυπη στήριξη του διδύμου Καραμανλή-Μολυβιάτη.
Επανερχόμενοι στις διερευνητικές επαφές, να σημειώσουμε ότι αυτές διανύουν ήδη τον 46ο κύκλο, εμπεδώνοντας προφανώς στην ελληνική αλλά και στη διεθνή κοινή γνώμη ότι όλο και κάποια βάση θα έχουν οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, αφού η Ελλάδα δέχεται να στροβιλίζεται στους κύκλους των διερευνητικών επαφών, ενώ η Τουρκία συνεχίζει ταυτόχρονα να διακηρύσσει ότι θα θεωρήσει ως αιτία πολέμου ακόμα και την επέκταση πάνω από τα έξι μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ η Άγκυρα διεκδικεί ακόμα και τη Γαύδο σε διαδικασίες του ΝΑΤΟ και ενώ συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό οι αέναοι κύκλοι των παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδος από την τουρκική πολεμική αεροπορία και οι 'κρουαζιέρες' του τουρκικού πολεμικού ναυτικού σε Μύκονο και Ραφήνα.

Πλησιάζοντας στο «Δια ταύτα:»

Η πορεία της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων παγκοσμίως, επιβάλλει το άνοιγμα καινούργιων 'κύκλων' στο θέμα αυτό. Με άλλα λόγια, έρχεται η σειρά των κοιτασμάτων της ΝΑ Μεσογείου, της Κρήτης-Λυβικού Πελάγους και του Αιγαίου, με τον Ελληνισμό να βρίσκεται σε κατάσταση αντικειμενικής αδυναμίας να διεκδικήσει αυτό που ιστορικά και νόμιμα, με βάση το διεθνές δίκαιο, του ανήκει στο θέμα αυτό. Βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να διεκδικήσει το δικαίωμά του να εκμεταλλευτεί τον υποθαλάσσιο πλούτο που βρίσκεται στην ελλαδική και κυπριακή επικράτεια, ως αποτέλεσμα της καλοσχεδιασμένης παρέμβασης του διεθνούς παράγοντα εδώ και δεκαετίες.
Η αναφερόμενη αντικειμενική αδυναμία έγκειται στο γεγονός ότι η Κύπρος είναι δέσμια του Αττίλα και όσων τον προκάλεσαν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και η Ελλάδα με αποψιλωμένη κυριαρχία σε εκτεταμένες περιοχές του ελλαδικού χώρου και υπό το φάσμα της απειλής της χρεοκοπίας και του Μνημονίου, που όπως δήλωσε με τον πιο επίσημο τρόπο ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, δεν μας επιτρέπει να ασκήσουμε ελεύθερα την εθνική μας κυριαρχία. Και όλα αυτά συμβαίνουν με ένα πολιτικό σύστημα σκοπίμως και τεχνηέντως κατακερματισμένο και έναν λαό που βομβαρδίζεται από τα πυρά των ΜΜΕ, που ασκούν στην ουσία ένα ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του, ένας πόλεμος που κορυφώθηκε με την απειλή της χρεοκοπίας.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι προηγήθηκε η απόπειρα του Καραμανλή να 'βάλει' στο παιχνίδι και τον ρωσικό παράγοντα, το 2007, για να ακολουθήσει η 'αποκάλυψη' του υπαρκτού σκανδάλου τον ομολόγων, οι πυρκαγιές, η αποκάλυψη του 'σκανδάλου' Ζαχόπολου, η αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου κλπ.
Η αναφορά μας αυτή δεν γίνεται για να επιδαψιλεύσουμε δάφνες στον Κ. Καραμανλή. Αυτό το κάνει ο ελληνικός λαός όταν κληθεί σε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και η ίδια η ιστορία. Αναφερόμαστε στο θέμα για να τονίσουμε την εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα, ο οποίος δεν ενοχλείται από αντίστοιχες κινήσεις της Τουρκίας, που έχει ήδη έναν αγωγό με τη Ρωσία, έχει υπογράψει συμφωνία για κατασκευή ρωσικού πυρηνικού αντιδραστήρα στη Μερσίνα και σχεδιάζει την κατασκευή δεύτερου ρωσο-τουρκικού αγωγού. Αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι οι ΗΠΑ, που δεν ενοχλούνται από την εκτεταμένη ενεργειακή και οικονομική συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία, ενοχλούνται με την εμπλοκή του ρωσικού παράγοντα στα ενεργειακά και οικονομικά της Ελλάδος, όχι μόνο λόγω του Nabucco αλλά και γιατί προφανώς θεωρούν ότι η οικονομική και γεωπολιτική εμπλοκή της Ρωσίας στα ελληνικά πράγματα, είναι δυνατόν να περιπλέξει τα πράγματα και να θέσει σε κίνδυνο τον αμερικανικό σχεδιασμό στο Αιγαίο.
Βρισκόμαστε στο Φθινόπωρο του 2010, και όπως προαναφέραμε, το ζητούμενο για το θέμα μας είναι το πώς θα εξουδετερωθεί πλήρως ο παράγοντας Ελλάδα και Ελληνισμός, για να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στην περιοχή ΝΑ Μεσόγειος-Κρήτη-Λυβικό Πέλαγος-Αιγαίο.
Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό και κατά την άποψή μας εκείνο που επιδιώκεται από το διεθνή παράγοντα είναι ο πλήρης έλεγχος του πολιτικού συστήματος και η ολοκληρωτική εξουδετέρωση ακόμα και της εκδήλωσης διάθεσης του ελληνικού λαού να διεκδικήσει το δικαίωμα διαχείρισης του εθνικού πλούτου. Για έλεγχο των ΜΜΕ δεν μιλάμε, γιατί αυτός ούτως ή άλλως είναι δεδομένος.

Θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός.

Ο ελληνικός λαός, αφού υπέστη μήνες τώρα το ανηλεές σφυροκόπημα αυτού του ιδιότυπου ψυχολογικού πολέμου που δέχεται από τα ΜΜΕ από τις δημόσιες συχνότητες, που, παρεμπιπτόντως, θεωρούνται εθνική περιουσία και δημόσιο αγαθό, υπό την πίεση της χρεοκοπίας, της Τουρκίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας και των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, που για έναν εξαιρετικά περίεργο λόγο δεν επιλέγουν τη Βουλγαρία, που ανήκει και αυτή στην Ε.Ε., αλλά αποκλειστικά και μόνον την Ελλάδα, φαίνεται αδύναμος να αντιληφθεί τί πραγματικά 'παίζεται', με τα κόμματα να αδυνατούν να τον κινητοποιήσουν, για τους λόγους που λίγο-πολύ προαναφέρθηκαν.
Η κυβέρνηση, που φέρει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, υπό το βάρος των τεράστωιν οικονομικών προβλημάτων που καλείται να διαχειριστεί και με τους περιορισμούς που θέτει το Μνημόνιο, έχει περιορισμένες δυνατότητες να αντιδράσει και να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που μπορούν εν δυνάμει να αντιδράσουν και συσπειρώσουν γύρω τους κόσμο, δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από πολιτικούς παράγοντες που δρουν διαλυτικά και αποσταθεροποιητικά στο εσωτερικό τους και από κόμματα που φυτρώνουν στην κυριολεξία σαν μανιτάρια δεξιά και αριστερά.
Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός, στην ουσία είναι αποκλεισμένος από τις εξελίξεις και δεν ερωτάται καν για τις σοβαρότατες αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν. Και όλα αυτά γιατί το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα κόμματα, αποκομμένα από το λαό, έχουν καταντήσει να είναι μηχανισμοί που καταναλώνουν και κατατρώγουν αδηφάγα τα τεράστια κονδύλια της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό κορβανά, χωρίς να τον εκπροσωπούν και χωρίς να εκφράζουν πλέον την αυθεντική λαϊκή βούληση.

(Ελπίζουμε όχι τραγικός) Επίλογος

Ενώ η κατάσταση έχει έτσι όπως προσπαθήσαμε να περιγράψουμε στο σημείωμα αυτό, ακούμε, μαθαίνουμε και διαισθανόμαστε ότι το επόμενο διάστημα θα επιχειρηθεί να επιτευχθεί ενός είδους «εθνική συνεννόηση» για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος, στα οποία θα συμπεριλαμβάνεται και το θέμα της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου.
Το πολιτικό σύστημα και ο πολιτικός κόσμος, που έδωσε εξετάσεις και απέτυχε και το 1919-1922, και το 1944-1949, και το 1960-1967, και το 1974-1981 και το 1981-1996 και το 1996-2010, κατά πάσα πιθανότητα θα κληθεί να λάβει σοβαρότατες αποφάσεις για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού. Και όλα αυτά ερήμην του ελληνικού λαού.
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο τώρα. Σε όλες τις προηγούμενες περιόδους, ο ελληνικός λαός, αντί να είναι ο ίδιος ο παράγοντας που ρυθμίζει τις εξελίξεις, πάντα επ' ωφελεία των συμφερόντων του Έθνους και της Πατρίδος, χρησιμοποιήθηκε από κόμματα, κλίκες και σκοτεινά συμφέροντα ως άλλοθι και σύρθηκε σε καταστροφικές για τη χώρα εσωτερικές αντιπαραθέσεις και διχασμούς.
Αν αναρωτηθούμε για πιο λόγο δεν διεκδικεί ο ελληνικός λαός το ρόλο που του ανήκει στις εξελίξεις, ενώ όταν καλείται να αγωνιστεί και να προσφέρει το αίμα του, δηλώνει πάντοτε παρών, θα διαπιστώσουμε ότι ο ελληνικός λαός, ενώ διαθέτει συγκροτημένη εθνική συνείδηση που τρέφει έναν απαράμιλλο πατριωτισμό, δεν διαθέτει γεωπολιτική συνείδηση, που θα του επέτρεπε να διεκδικεί και έχει ρόλο στις μεγάλες αποφάσεις και θα έβαζε φρένο στον αυθορμητισμό του, που αποτέλεσε πηγή τεράστιων κακών στο παρελθόν.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός ήταν εύκολο θύμα και έπεσε στις παγίδες που στήθηκαν τις προηγούμενες περιόδους για να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα του διεθνή παράγοντα κάθε φορά. Και στις παγίδες αυτές παρασύρθηκε και έπεσε ο ελληνικός λαός γιατί δεν είχε την γεωπολιτική συνείδηση που επιβάλλεται να έχει κάθε φορά, με βάση πάντα τη θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στο χάρτη των γεωπολιτικών συμφερόντων.

Η περίοδος που διανύουμε και η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού.
Αν η κυοφορούμενη συν-εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, που 'μαγειρεύεται' γίνει υπό όρους που δεν εξασφαλίζουν το μερίδιο που δικαιούται η Ελλάδα και επιβάλλουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, η χώρα και ο ελληνισμός οδηγείται στην ολοκληρωτική καταστροφή.
Επειδή ακούγονται διάφορα, μια που ασκείται μυστική διπλωματία στο θέμα, αν εκτός από τις περιοχές που γειτνιάζουν με τις μικρασιατικές ακτές, η Ελλάδα αναγνωρίσει δικαιώματα νομής στην Τουρκία και σε περιοχές που βρίσκονται δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και επειδή η νομή συνιστά και ιδιοκτησία-κυριαρχία, υπάρχει ο κίνδυνος μετά τη συνεκμετάλλευση να μιλάμε πλέον για συγκυριαρχία σε περιοχές στις οποίες η Τουρκία πριν μερικές δεκαετίες δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα.

Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο «Δια ταύτα:»

Ο πολιτικός κόσμος και το πολιτικό σύστημα έχουν τα χαρακτηριστικά που όλοι γνωρίζουμε.
Επειδή συνεχίζουμε θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει ανεξάντλητες δυνάμεις, ελπίζουμε τη φορά αυτή, με πυξίδα τις πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, που παρασύρθηκε σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις, εξυπηρετώντας άθελά του τα συμφέροντα των ξένων, να αντλήσει μαθήματα από το παρελθόν και να βρει τη δύναμη και τη σοφία που απαιτούν η περιστάσεις και η ιστορική συγκυρία, για να επιβάλλει τη δική του βούληση στις αποφάσεις που θα κληθούν να λάβουν οι πολιτικοί δρώντες, οι οποίοι μέχρι σήμερα έκαναν ό,τι είναι δυνατόν για να μην δικαιούνται της εμπιστοσύνης μας.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, την καλύτερη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και κυρίως σε αυτό της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου, να βρει -πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος- τον προσφορότερο τρόπο για τα συμφέροντα του Έθνους και της Πατρίδας και να τη δώσει ο κυρίαρχος λαός.

Καλή τύχη Ελλάδα!



http://kostasxan.blogspot.com/2010/11/blog-post_4647.html