Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Κωνσταντινούπολη-Μεγάλη του Γένους Σχολή


Έχουν επίγνωση.Έμειναν ελάχιστοι,αλλά αντέχουν
«Θυμάμαι μια Τουρκάλα που έχει παντρευτεί έναν Έλληνα φίλο μου, αλλά δεν ήθελε να στείλει τα παιδιά της στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Είχε εντυπωσιαστεί τόσο πολύ όταν την πρωτοεπισκέφτηκε, που ένοιωσε μια αδιόρατη απειλή για την οικογενειακή φυσιογνωμία της. Δεν την παρεξήγησα καθόλου, απεναντίας την κατανόησα απόλυτα. Έβρισκε διάφορες προφάσεις, το πήγαινε από δω, το πήγαινε από κει, και στο τέλος πρότεινε σαν μέση λύση να γράψουν τα παιδιά σε ξενόγλωσσο ιδιωτικό σχολείο, ούτε τουρκικό ούτε ελληνικό. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά αμερικάνικα και ευρωπαϊκά σχολεία στην Κωνσταντινούπολη, που είναι στ’ αλήθεια εξαιρετικά. Κανένα όμως απ’ αυτά δεν αγγίζει την αίγλη αυτού του μεγαλειώδους σχολείου που βλέπετε μπροστά σας. Όποιος φοιτήσει εδώ σημαδεύει την ψυχή του μέχρι να πεθάνει».




ΓΕΜΑΤΟ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ


Εκπληκτικές ζωγραφιές

Ο μηχανισμός του ρολογιού στην σοφίτα

Η φωνή του πατέρα ενός Ρωμιού μαθητή, έτρεμε αδιόρατα από τη συγκίνηση. Είχε φοιτήσει και ο ίδιος σ’ αυτό το σχολείο και δεν ξεχνάει τις μαγικές βραδιές που κοιτούσε με τους συμμαθητές του τα αστέρια με το ισχυρό τηλεσκόπιο που βρίσκεται στον αστρονομικό θόλο της Σχολής. Που παρατηρούσε με τις ώρες στη σοφίτα τον μηχανισμό του προαιώνιου ρολογιού να γυρίζει, που συναρμολογούσε ηλεκτρικά κυκλώματα στα αμφιθεατρικά ξύλινα εργαστήρια, που κρυβόταν πίσω από τις βαριές βελούδινες κουρτίνες της αίθουσας εκδηλώσεων. «Δεν υπάρχει πουθενά αλλού σχολείο επενδυμένο με τόσα όργανα και έργα τέχνης, ούτε στο Κέιμπριτζ ούτε στην Οξφόρδη. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα βλέπεις κομψοτεχνήματα, ακόμα και οι χώροι υγιεινής αξίζουν να πάρουν καλλιτεχνικό βραβείο. Είναι ένας ζωντανός θύλακας ελληνικής γνώσης και προγονικής σοφίας, μέσα στον οποίο επιμένουν να χτυπούν ακόμα ρωμαίικες καρδούλες, παρά τα δεινά της ελληνικής κοινότητας».

ΛΙΓΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ
Άνετες αμφιθεατρικές αίθουσες διδασκαλίας
Ο Ρωμιός γονιός, που παρακάλεσε να μην αναφερθεί το όνομά του, θεμελιώνει καταπληκτικά τον λόγο του και μας οξύνει την περιέργεια να μάθουμε περισσότερα για το θρυλικό σχολείο. Μας είπε και δυσάρεστες αλήθειες, που σχετίζονται με την πτώση του επιπέδου σπουδών στη Σχολή μετά τους διωγμούς των Ελλήνων στις προηγούμενες δεκαετίες και την επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο το 1974. Τα ελληνικά σχολεία έχαναν κατά εκατοντάδες τους μαθητές τους επί πολλά συνεχόμενα χρόνια, επειδή οι ελληνικές οικογένειες εγκατέλειπαν την Πόλη και μετανάστευαν στην Ελλάδα. Πάνω από τα τρία ελληνικά σχολεία που λειτουργούν σήμερα στην Πόλη κρέμεται σαν λαιμητόμος ένας νόμος που προβλέπει τη δήμευση του κτιρίου, όταν αυτό πάψει να λειτουργεί ως σχολείο λόγω έλλειψης μαθητών. Επτά χιλιάδες μαθητές φοιτούσαν το 1960 στα ελληνικά σχολεία και σήμερα μόνο 212, εκ των οποίων τα 55 στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους παραπάνω μαθητές βρίσκονται και αρκετοί αραβόφωνοι Αντιοχείς, στους οποίους επετράπη η εγγραφή στα ελληνικά σχολεία, επειδή είναι κι αυτοί ελληνορθόδοξοι. Από τη μια μεριά οι Αντιοχείς μαθητές αιμοδότησαν τα ομογενειακά σχολεία και απομάκρυναν τον κίνδυνο αφανισμού τους, αλλά από την άλλη έριξαν το επίπεδο σπουδών, επειδή δεν γνώριζαν την ελληνική γλώσσα.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1454
Παραδοσιακό και πλήρες εργαστήριο φυσικής
Η Μεγάλη του Γένους Σχολή δημιουργήθηκε το 1454 από τον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, ένα χρόνο μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Πριν την Άλωση, επί δυναστείας Παλαιολόγων, υπήρχε ανάλογη σχολή, η οποία προήγαγε σημαντικά τα ελληνικά γράμματα. Είναι πιθανόν οι ρίζες της να φτάνουν στα πρώτα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος ίδρυσε την «Οικουμενική Πατριαρχική Σχολή». Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος της έδωσε μεγάλη ώθηση μερικούς αιώνες αργότερα και ο αυτοκράτορας Σέργιος την εφοδίασε με νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Επί αυτοκράτορα Λέοντος Ισαύρου ανεστάλη η λειτουργία της, αλλά επαναλειτούργησε επί Λέοντος Αρμενίου και μεγαλούργησε επί εποχής δυναστείας των Κομνηνών. Με βάση τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία, πιθανότατα η Μεγάλη του Γένους Σχολή αποτελεί το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ευρώπης. Στα θρανία της κάθισαν πολλοί ηγέτες της ελληνικής ομογένειας, δραγουμάνοι της Υψηλής Πύλης, ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας, Πατριάρχες του Οικουμενικού Θρόνου, καθώς και πολιτικοί του νέου ελληνικού κράτους. Η Σχολή έφτασε σε μεγάλη ακμή στα τέλη του 16ου αιώνα, επί Πατριάρχη Ιερεμία Β΄, όταν ήταν σχολάρχης ο σπουδαίος δάσκαλος Γεώργιος Αιτωλός και αργότερα ο αριστοτελικός ιατροφιλόσοφος Λεονάρντο Μηνδόνιο. Εκείνη την εποχή δίδαξαν στη Σχολή οι θρυλικοί αδελφοί Ιωάννης και Θεόδωρος Ζυγομαλάς. Στους μετέπειτα αιώνες δίδαξαν κι άλλοι εξαιρετικοί δάσκαλοι, όπως οι Συμεών Καβάσιλας, Θεόφιλος Κορυδαλλέας, Ιωάννης Καρυόφυλλος, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Διαμαντής Ρύσιος και Ευγένιος Βούλγαρης. Στον 17ο και 18ο αιώνα η σχολή λειτουργούσε με δύο τμήματα, των Γραμματι­κών και των Φιλοσοφικών. Ανάμεσα στα έτη 1904-1919 λειτούργησε και το Παιδαγωγικό τμήμα, οι απόφοιτοι του οποίου εφοδιάζονταν με πτυχίο που τους έδινε το δικαίωμα να προσλαμβάνονται ως δάσκαλοι στις επαρχίες της Οθωμα­νικής Αυτοκρατορίας. Ανάμεσα στα έτη 1907-1924, λειτούργησε εντός της σχο­λής και ανεξάρτητη απογευματινή τετρατάξια Μουσική Σχολή, της οποίας οι απόφοιτοι προσλαμβάνονταν ως ιεροψάλτες σε διάφορους ναούς του Οικουμενικού Θρόνου.

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΤΙΡΙΟ
Το θρυλικό κόκκινο κτίριο της σχολής
Η Μεγάλη του Γένους Σχολή άλλαξε αρκετές φορές θέση, αλλά τις περισσότερες στεγαζόταν «αντικρύ της μεγάλης πόρτας», δηλαδή κοντά στο Φανάρι. Το 1803 όμως μεταφέρθηκε στο μέγαρο του αυθέντη Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, στο προάστιο του Βόσπορου Ξηροκρήνη (Κουρούτσεσμε). Το 1850 ξαναγύρισε στο Φανάρι για να στεγασθεί προσωρινά στην οικία του Χατζή Πανανού και αργότερα, από το 1877 έως το 1882, στην οικία του Μητροπολίτη Νικομήδειας Διονυσίου, η οποία ήταν «άθλιος και κατηρειπωμένη», σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες της εποχής εκείνης.Η οριστική λύση του στεγαστικού προβλήματος της Μεγάλης του Γένους Σχολής δόθηκε το 1881, επί Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄, όταν χάρη σε γενναίες προσφορές ομογενών, χτίστηκε λίγο πάνω από το Πατριαρχείο το εκπληκτικό «κόκκινο» κτίριο, που υπάρχει μέχρι σήμερα και κόβει την ανάσα με τον όγκο και την ομορφιά του. Το μεγαλοπρεπές αυτό οικοδόμημα σχεδιάστηκε σε σχήμα αετού από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Δημάδη και χτίστηκε στην κορυφή του πέμπτου λόφου της Κωνταντινούπολης, στη συνοικία του Μουχλίου, κοντά στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στην ίδια θέση υπήρχαν παλαιότερα τα ερείπια ενός οικήματος που ανήκε στον πρίγκιπα Δημήτριο Καντεμήρ, ιστορικό και απόφοιτο της σχολής. Τα εγκαίνια του «κόκκινου σχολείου», που αποτελεί ένα από τα καμάρια της Ρωμιοσύνης στην Κωνσταντινούπολη, έγιναν στις 12 Σεπτεμβρίου 1882. Από τότε μέχρι σήμερα, το αρχιτεκτονικό και εκπαιδευτικό αυτό αριστούργημα των 3.020 τ.μ. συντηρείται με χορηγίες ευεργετών. Στα χρόνια μας, κυρίαρχη μορφή ευεργέτη αποτελεί ο αείμνηστος Παναγιώτης Αγγελόπουλος και η οικογένειά του, όχι μόνο για την προσφορά του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, αλλά συνολικά στον ελληνισμό της Πόλης και ιδιαίτερα στο Πατριαρχείο.


Η θέα του Κεράτιου απο την σχολή
ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ
Σήμερα η Μεγάλη του Γένους Σχολή λειτουργεί ως αυτόνομο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που υπάγεται οργανικά στην ομογένεια, αλλά ελέγχεται από το τουρκικό Υπουργείο Παι­δείας. Παράλληλα βρίσκεται υπό την πνευματική εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, γι αυτό άλλωστε χαρακτηρίζεται και ως Πατριαρχική. Το τουρκικό κράτος την ονομάζει Fener Mekteb-i Kebir Vakfi, που σημαίνει Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή. Η Σχολή έγινε μεικτή από το 1987, όταν ανεστάλη η λειτουργία του Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου που στεγαζόταν σε κοντινό κτίριο. Η Γ΄ τάξη του λυκείου χωρίζεται στις κατευθύνσεις του Γλωσσικού, Μαθηματικού, Φιλολογικού και Επιστημονικού κλάδου. Τα μαθήματα με βάση την αμοιβαιότητα διδάσκονται στα ελληνικά και στα τουρκικά. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα είναι: Νέα Ελληνικά-Αρχαία Ελληνικά-Μαθηματικά-Φυσιογνωστικά-Φυσική-Χημεία-Φυσική Αγω­γή-Θρησκευτικά-Καλλιτεχνικά-Μουσική-Φιλοσοφία-Λογική-Ιστορία της Τέχνης-Βιολογία-Υγιεινή-Ψυχολογία. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην τουρκική γλώσσα είναι: Τουρκικά-Ιστορία-Γεωγραφία-Ηθική-Κοινωνιολογία-Στρατιωτικά. Στη σχολή διδάσκουν 14 Έλληνες και 7 Τούρκοι καθηγητές, ενώ οι απόφοιτοί της έχουν το δικαίωμα εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τουρκίας και της Ελλάδας. Επίσης, στους καλύτερους μαθητές παρέχεται δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών στο εξωτερικό.

Το προαύλιο παλιά δεν χωρούσε τους μαθητές



Τα παιδία τρώνε στο σχολείο


Η πολυτελής αίθουσα εκδηλώσεων


ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ

Σήμερα η Μεγάλη του Γένους Σχολή λειτουργεί ως αυτόνομο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που υπάγεται οργανικά στην ομογένεια, αλλά ελέγχεται από το τουρκικό Υπουργείο Παι­δείας. Παράλληλα βρίσκεται υπό την πνευματική εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, γι αυτό άλλωστε χαρακτηρίζεται και ως Πατριαρχική. Το τουρκικό κράτος την ονομάζει Fener Mekteb-i Kebir Vakfi, που σημαίνει Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή. Η Σχολή έγινε μεικτή από το 1987, όταν ανεστάλη η λειτουργία του Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου που στεγαζόταν σε κοντινό κτίριο. Η Γ΄ τάξη του λυκείου χωρίζεται στις κατευθύνσεις του Γλωσσικού, Μαθηματικού, Φιλολογικού και Επιστημονικού κλάδου. Τα μαθήματα με βάση την αμοιβαιότητα διδάσκονται στα ελληνικά και στα τουρκικά. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα είναι: Νέα Ελληνικά-Αρχαία Ελληνικά-Μαθηματικά-Φυσιογνωστικά-Φυσική-Χημεία-Φυσική Αγω­γή-Θρησκευτικά-Καλλιτεχνικά-Μουσική-Φιλοσοφία-Λογική-Ιστορία της Τέχνης-Βιολογία-Υγιεινή-Ψυχολογία. Τα μαθήματα που διδάσκονται στην τουρκική γλώσσα είναι: Τουρκικά-Ιστορία-Γεωγραφία-Ηθική-Κοινωνιολογία-Στρατιωτικά. Στη σχολή διδάσκουν 14 Έλληνες και 7 Τούρκοι καθηγητές, ενώ οι απόφοιτοί της έχουν το δικαίωμα εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τουρκίας και της Ελλάδας. Επίσης, στους καλύτερους μαθητές παρέχεται δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών στο εξωτερικό.

Δύσκολος ρόλος σε ιδιαίτερες  συνθήκες


ΑΡΤΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗ

Η Σχολή διοικείται από τη σχολική εφορεία και από τον διευθυντή. Μέχρι το 1922 πρόεδροι της εφορείας ήταν αρχιερείς του Οικουμενικού Θρόνου και μέ­λη της πρόκριτοι ή επιφανή μέλη του μεικτού κληρικολαϊκού περί τον Πα­τριάρχη συμβουλίου. Η σχολική εφορεία φροντίζει για την απρόσκοπτη λειτουργία της Σχολής και ιδιαίτερα ασχολείται με τη διαχείριση των οικονομικών θεμάτων της, λογοδο­τεί δε προς τη γενική διεύθυνση των κληροδοτημάτων. Σήμερα η σχολική εφορεία εκλέγεται από την ομογένεια με κλειστή ψηφο­φορία, αποτελείται δε από τον πρόε­δρο, αντιπρόεδρο, εφοροταμία, γραμματέα και τους συμβούλους. Σύμφωνα πάλι με τη νομο­θεσία που ρυθμίζει τη λειτουρ­γία των ιδιωτικών σχολείων, υπάρχει και ο θεσμός του Ιδρυτή της Σχολής. Τα καθήκοντά του είναι να προτείνει τον διευθυντή της Σχολής και να υπογράφει μαζί μ’ αυτόν τα συμβόλαια των ομογενών κα­θηγητών και του λοιπού προσωπικού, καθώς και να εγκρίνει τον προϋπολογισμό. Ο ιδρυτής μαζί με τον διευθυντή αποτε­λούν τα νομικά πρόσωπα που λογοδοτούν στο τουρκικό κράτος, ενώ ο διορισμός του ιδρυτή επικυ­ρώνεται από το Υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας.

Η προτομή του Κεμάλ βρίσκεται παντού



travelpaths.gr

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Χαρίζεται η «γλώσσα» στα Σκόπια


Την προσωρινή αφαίρεση από τον ΟΗΕ του προσδιορισμού «μακεδονική» γλώσσα πέτυχε Ελληνας μπλόγκερ χωρίς όμως η ενέργειά του να υποστηριχθεί από την ελληνική πλευρά


 Την επισημοποίηση της αλλαγής τακτικής στο Σκοπιανό, με την εγκατάλειψη του ζητήματος της γλώσσας και της ταυτότητας, σηματοδοτεί ο χειρισμός από την Αθήνα του θέματος που προέκυψε με την κατοχύρωση του προσδιορισμού «Macedonian» για τη γλώσσα της ΠΓΔΜ στην υπηρεσία ορολογίας του ΟΗΕ.
Η Αθήνα ουδέποτε επεχείρησε να παρέμβει στον ΟΗΕ από το 1993 που υπήρξε η καταγραφή στην υπηρεσία UNTERM και χρειάστηκε η παρέμβαση ενός απλού πολίτη για να καταδειχθεί ότι υπήρχαν δυνατότητες ανατροπής του δυσάρεστου αυτού «τετελεσμένου» υπέρ της σκοπιανής πλευράς.


Ενας Ελληνας μπλόγκερ και ενεργός πολίτης πληροφορήθηκε τυχαία για την ύπαρξη της συγκεκριμένης επίμαχης αναφοράς στην υπηρεσία του ΟΗΕ UN TERM (το «Εθνος» έχει στη διάθεσή του όλη την αλληλογραφία).
Με email στη συγκεκριμένη υπηρεσία στις 11 Νοεμβρίου (13.30 ώρα Ελλάδας) ζητεί να πληροφορηθεί για ποιο λόγο υπάρχει η αναφορά «Macedonian» στη γλώσσα και όχι το «language: of the former Yugoslav Republic of Mace-donia», όπως δηλαδή αναφέρεται και στον προσδιορισμό της εθνικότητας των πολιτών της χώρας.

«Θα ήθελα να ενημερωθώ εάν η αναφορά σε ''μακεδονική'' γλώσσα βασίζεται σε επίσημα έγγραφα ή αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών» ανέφερε στο email του ο συγκεκριμένος πολίτης, προσθέτοντας ότι εάν δεν υπάρχει επίσημη ρύθμιση για τον χαρακτηρισμό της γλώσσας της ΠΓΔΜ ως «μακεδονικής», θα περιμένει για την «αντικατάστασή της άμεσα με τον κατάλληλο όρο ...». Ζητεί μάλιστα από τη συγκεκριμένη υπηρεσία του ΟΗΕ το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της επικοινωνίας τόσο προς το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών όσο και προς τη διεύθυνση Διεύρυνσης της ΕΕ.

Η απάντηση από την υπηρεσία του ΟΗΕ UN TERM φθάνει μερικές ώρες αργότερα στις 11 Νοεμβρίου 15.40 (τοπική ώρα): «Κύριε Π....
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία. Το λάθος έχει διορθωθεί στο UNTERM και μπορείτε να δώσετε αντίγραφα αυτής της απάντησης σε κάθε ενδιαφερόμενο μέρος. Τμήμα Αιτημάτων Ορολογίας, Κεντρικά Γραφεία των Ηνωμένων Εθνών».(Υπογραφή:recanati@un.org )

Ο συγκεκριμένος πολίτης ενημέρωσε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών, τα γραφεία του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών.

Ομως η «χαρά» δεν κράτησε πολύ. Επειτα από παρεμβάσεις της σκοπιανής πλευράς, και ενώ είχε αφαιρεθεί ο προσδιορισμός «μακεδονική» για τη γλώσσα, εμφανίζεται ξαφνικά συμπληρωμένη με το former Yugoslav Republic of Macedonia εντός παρενθέσεως.
Η πρωτοφανής κινητοποίηση της σκοπιανής πλευράς με παρεμβάσεις τόσο προς τον γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν όσο και τον Μ. Νίμιτς πέτυχε τελικά να επιστρέψει ο προσδιορισμός «Macedonian» για τη γλώσσα της ΠΓΔΜ.
Η ελληνική πλευρά αρκέστηκε σε διερευνητικές ερωτήσεις προς τον ΟΗΕ ή έστω παραστάσεις ενόχλησης για το γεγονός ότι υπήρξαν παλινωδίες στον χειρισμό του θέματος, χωρίς να απαιτήσει την αντικατάσταση του επίμαχου προσδιορισμού.
Ετσι σε μια κρίσιμη καμπή της διαδικασίας η Ελλάδα εμφανίζεται να αποδέχεται σιωπηρά τη δημιουργία τετελεσμένων, εντός μάλιστα των Ηνωμένων Εθνών, που οδηγεί και στην εξαίρεση ουσιαστικά του ζητήματος της γλώσσας και της ταυτότητας από τη λύση του Σκοπιανού.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Καλή τύχη Ελλάδα

■Η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, η γεωπολιτική συνείδηση του Έλληνα και η επικείμενη «εθνική συνεννόηση»!

Του Σάββα Καλεντερίδη

Εισαγωγή
Ο ελλαδικός χώρος, δηλαδή ο χώρος στον οποίο επεκτείνεται η επικράτεια της Ελλάδας και της Κύπρου, αν θεωρηθεί ως ενιαίο σύνολο, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χώρου που περικλείει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη των δυο χωρών, μπορεί, χωρίς αμφιβολία να λάβει τον τίτλο μιας από τις πιο σπουδαίες περιοχές, από γεωπολιτικής άποψης και αξίας, περιοχές του πλανήτη.
Όποιος κατέχει την ευρύτατη αυτή περιοχή, ελέγχει τους θαλάσσιους άξονες και τη θαλάσσια κυκλοφορία προς τον Εύξεινο Πόντο και το Σουέζ, αλλά και τον κόλπο των Αδάνων, στον οποίο καταλήγουν σημαντικοί αγωγοί μεταφοράς αργού πετρελαίου από τον Καύκασο και το Ιράκ.
Η γεωπολιτική αξία της περιοχής αυξάνεται ακόμα περισσότερο, αν επαληθευθούν δημοσιεύματα που φέρουν την περιοχή αυτή να διαθέτει υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, που ξεπερνούν κατά πολύ το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, με το οποίο, σημειωτέον, μηδενίζεται το δυσβάστακτο ελληνικό χρέος και Ελλάδα και Κύπρος μετατρέπονται σε πλούσιες από κάθε άποψη χώρες.
Οι Έλληνες έχουμε συγκροτήσει τοπική συνείδηση, με βάση την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής από την οποία καταγόμαστε και εθνική συνείδηση κυρίως με βάση την μακρόχρονη ιστορία και τον πολιτισμό του ελληνικού έθνους. Και η συνείδηση αυτή, που έχει πάρει τα συγκεκριμένα σύγχρονα χαρακτηριστικά, σφυρηλατήθηκε κυρίως τα τελευταία διακόσια χρόνια, δηλαδή με την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στις προηγούμενες ιστορικές περιόδους, οι Έλληνες δεν είχαν ελληνική συνείδηση, όπως υποστηρίζουν διάφοροι ιστορικοί συγκεκριμένης 'σχολής' σκέψης. Μπορούμε δε να ισχυριστούμε ότι η εθνική συνείδηση ήταν ο κύριος παράγοντας που κινητοποίησε τους Έλληνες για να συμμετέχουν στους εθνικούς αγώνες, που οδήγησαν στη δημιουργία του ελληνικού και του κυπριακού κράτους.
Στο σημείωμα που ακολουθεί, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε συνοπτικά τους βασικούς σταθμούς που έκριναν την τύχη του αιγαιακού χώρου, τους παράγοντες που την επηρέασαν και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός, για να προλάβει δυσάρεστες εξελίξεις στο θέμα της συν-εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας αυτού του χώρου.

Από τη γεώτρηση στον Πρίνο, στο Πολυτεχνείο και την Εισβολή

Τις αρχές της δεκαετίας του '70 η τότε κυβέρνηση προχώρησε στην εκμετάλλευση του πετρελαϊκού κοιτάσματος στην τοποθεσία Πρίνος, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καρβάλης και Θάσου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η τότε κυβέρνηση των Συνταγματαρχών, που κατέλαβε την εξουσία με την έγκριση των ΗΠΑ, προχώρησε σε αυτήν την κίνηση και αν αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Ουάσιγκτον.
Πάντως, μετά από αυτό ακολούθησε η ανατροπή της κυβέρνησης που επιχείρησε την εξόρυξη του πετρελαίου, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, με πολιτικές και αναλυτικές ικανότητες που τον καθιστούσαν απόλυτο ενεργούμενο των ΗΠΑ και του Εβραϊκού παράγοντα, που δια του Χένρι Κίσινγκερ -αμφότεροι- σχεδίασαν και προκάλεσαν το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974.
Τον Αύγουστο του 1974, και ενώ οι Τούρκοι κατείχαν το 7,5% του κυπριακού εδάφους, ένα προγεφύρωμα που στην ουσία ο κυπριακός λαός και η εθνοφρουρά ήταν σε θέση να εξαλείψουν ανά πάσα στιγμή, διεξάγεται ο Αττίλας 2, τον οποίο η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή παρακολούθησε κυριολεκτικά ως απλός θεατής, να καταλαμβάνει το υπόλοιπο 30% του μαρτυρικού νησιού, προκαλώντας το θάνατο χιλιάδων Ελλήνων και στέλνοντας στην προσφυγιά 220 χιλιάδες Έλληνες.
Με την εισβολή και κατοχή, ο έλεγχος στο μαρτυρικό νησί πέρναγε στην κυριολεξία στα χέρια του διεθνή παράγοντα, ο οποίος θα έχει και τον κύριο ρόλο και μερίδιο, εκτός των άλλων, και στο θέμα της εκμετάλλευσης των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται υποθαλασσίως στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Η αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ και ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου

Αμέσως μετά την 'ολοκλήρωση' της εισβολής, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προβαίνει σε μια εντελώς ακατανόητη ενέργεια και αποφασίζει την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με βάση το σκεπτικό ότι η Ατλαντική Συμμαχία δεν απέτρεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Το σκεπτικό αυτό, όμως, δεν στέκει, αφού η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, επιτέθηκε στην Κύπρο, δηλαδή σε μια χώρα που δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ. Άρα, ειδικά στο ζήτημα αυτό, το ΝΑΤΟ ήταν 'αθώο', γι' αυτό και χαρακτηρίζουμε παραπάνω την ενέργεια αυτή ως 'εντελώς ακατανόητη'.
Αποτέλεσμα;
Μέχρι τότε η Ελλάδα, ως μέλος του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ, είχε τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, γεγονός που ισχυροποιούσε την εθνική μας κυριαρχία στον εν λόγω χώρο. Με την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος, για ακατανόητους λόγους, άνοιξε στην κυριολεξία ο 'ασκός του Αιόλου' σε αυτό το χώρο που αποτελεί το διαχρονικό πνεύμονα του Ελληνισμού.
Ενώ η Ελλάδα προχωρεί σε αυτήν την εντελώς ακατανόητη ενέργεια, η Τουρκία, δια του ο τότε υπουργού Εξωτερικών, Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιανγκίλ, χαρακτηρίζει για πρώτη φορά δημόσια ως "απαράδεκτη" την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, του οποίου πλέον η Αθήνα δεν έχει τον (νατοϊκό) επιχειρησιακό έλεγχο.

Από το Πρωτόκολλο της Βέρνης, στο Casus Belli και στο Μάρτη του '87

Αμέσως μετά αρχίζει η Τουρκία το χορό των έμπρακτων διεκδικήσεων στο Αιγαίο, που οδηγεί στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Βέρνης, το 1977, από τους Καραμανλή-Ντεμιρέλ, με το οποίο οι δυο χώρες δεσμευόντουσαν να απέχουν από 'προκλητικές ενέργειες' σε συγκεκριμένες περιοχές στο Αιγαίο.
Το 1982, ακριβώς μετά την υπερψήφιση της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ισχυροποιεί το δικαίμωα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., και ενώ η Ελλάδα έχει επανέλθει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με επαχθείς όρους και χωρίς να της έχει δοθεί και πάλι ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου, η Άγκυρα δηλώνει επίσημα για πρώτη φορά πως θεωρεί αιτία πολέμου (Casus Belli) την επέκταση των χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια από πλευράς της Ελλάδος. Έκτοτε, αυτό παραμένει αμετακίνητη «στρατηγική θέση» της Άγκυρας, που έχει υπογραμμιστεί και επικυρωθεί με αποφάσεις του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ενέργεια της Άγκυρας έρχεται σε μια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη σειρά κομματικών επιλογών της ελληνικής κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα των οποίων η ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που μέχρι τότε είχε τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, αποδυναμώνεται σε τέτοιο βαθμό, σταδιακά, μέχρι να ολοκληρωθεί ο απόλυτος κομματικός έλεγχος της Πολεμικής Αεροπορίας, που σε κάποιο βαθμό αδυνατεί να κυριαρχήσει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Αυτό έχει ως συνέπεια την αντικειμενική αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης των 'τουρκικών' σχεδιασμών και προκλήσεων στο Αιγαίο.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα παρα-σύρεται στην Κρίση του Μάρτη του 1987, η οποία, παρά το φαινομενικά αποτελεσματικό χειρισμό της κρίσης σε επιχειρησιακό επίπεδο, 'τελειώνεται' με μια δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης που στην ουσία 'γκριζάρει' ολόκληρο το Αιγαίο. Η ΈΝΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΡΊΣΗ ΣΤΟ Αιγαίο, στο πολιτικό επίπεδο έληξε με την δημόσια δήλωση-δέσμευση της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι δεν προτίθεται να διενεργήσει υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο, όπως ευφυώς, οφείλουμε να ομολογήσουμε, είχε απαιτήσει ο Τουργκούτ Οζάλ.
Όμως η δήλωση της Κυβέρνησης, πρακτικά, «ακύρωσε» το Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, μεταξύ των δυο χωρών, που καθόριζε συγκεκριμένες περιοχές αποφυγής 'προκλητικών ενεργειών' εκατέρωθεν, ενώ η δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης, το Μάρτη του 1987, αναφερόμενη στο Αιγαίο, αφορά πλέον σε όλες τις περιοχές του.

Από την εφαρμογή της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στη Μαδρίτη

Τον Νοέμβριο του 1994 η Ελλάδα ισχυροποιεί τη θέση της στο θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ, η οποία, παρεμπιπτόντως, αν γίνει, λύνονται ως δια μαγείας όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα και κλείνονται ερμητικά όλα τα 'παράθυρα' που χρησιμοποιεί η Τουρκία για να προβάλλει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Τότε η Ελλάδα αποκτά και επίσημα με βάση το γραπτό πλέον διεθνές δίκαιο το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., αφού τίθεται σε εφαρμογή η σχετική Συμφωνία για την εφαρμογή του Τμήματος ΧΙ της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Νέα Υόρκη, 29/7/1994) ν. 2321/1995 (ΦΕΚ Α/136/1995).
Η Τουρκία από την πλευρά της, για να αποκλείσει το ενδεχόμενο της επέκτασης, προετοιμάζεται στην ουσία για εφαρμογή του διακηρυγμένου Casus Belli, ενώ ταυτόχρονα ο επιτετραμμένος των ΗΠΑ στην Αθήνα πιέζει αφόρητα τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού. Τελικά, τη δήλωση κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν θα προβεί σε επέκταση, διατηρεί όμως το δικαίωμα αυτό για το μέλλον, δικαίωμα το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα, Νοέμβριο του 2010.

Μαδρίτη 1997: Η Ελλάδα αυτοκτονεί
Το 1996, η κυβέρνηση Σημίτη έρχεται αντιμέτωπη με μια κρίση Made in USA. Μηχανισμοί της Ουάσιγκτον κινητοποιούν πρόσωπα και μηχανισμούς σε Άγκυρα και Αθήνα και προκαλούν την Κρίση των Ιμίων, μια κρίση στην οποία επιχειρείται να συρθεί η Ελλάδα στο χείλος μιας πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία, υπό το φόβο της οποίας θα κληθεί να υποχωρήσει, με καταστροφικά αποτελέσματα για το ζήτημα της κυριαρχίας της στο Αιγαίο. Η κρίση εξελίσσεται και ενώ η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να βυθίσει το σύνολο των πολεμικών σκαφών του τουρκικού στόλου που βρίσκονται στην περιοχή των Ιμίων και το Δ' Σώμα Στρατού τη Θράκη έχει τον απόλυτο έλεγχο των κινήσεων, η κυβέρνηση Σημίτη υποχωρεί και στην ουσία παραιτείται της κυριαρχίας ελληνικού εδάφους στα Ίμια, ενώ ταυτόχρονα με την πράξη της αυτή γκριζάρει ακόμα περισσότερο ολόκληρο το Αιγαίο.
Ενώ ο πρωθυπουργός Σημίτης ευχαριστεί τους Αμερικανούς γιατί με τη μεσολάβησή τους απέτρεψαν τον πόλεμο μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας, ένα χρόνο μετά, 'επισφραγίζει' το ολίσθημα των Ιμίων με την Διακήρυξη της Μαδρίτης, όπου η Ελλάδα αναγνωρίζει «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», νομιμοποιώντας στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας. Να σημειώσουμε ότι είναι σε όλους γνωστό, προφανώς εκτός από εκείνους που συνυπέγραψαν την εν λόγω διακήρυξη, ότι όταν έχεις ζωτικά συμφέροντα, αναγνωρισμένα και από τον 'άλλον', νομιμοποιείσαι να τα υπερασπιστείς ακόμα και με πόλεμο. Δηλαδή, με άλλα λόγια, η ίδια η Ελλάδα νομιμοποίησε στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας.
Παρεμπιπτόντως, όταν την ίδια μέρα, στη Μαδρίτη, ρωτήθηκε, από κάποιον φίλο που ήταν παρών, ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης γι' αυτό το εθνικό ολίσθημα, είπε ότι 'μας πίεσε αφόρητα η Ολμπράιτ', η οποία, πρέπει να ομολογήσουμε, όντως αποδείχτηκε συνεπής συνεχιστής της αποστολής που είχε αναλάβει από τη δεκαετία του '70 ο Χένρυ Κίσσιγκερ.
Η περιπέτεια των «Διερευνητικών Επαφών»

Ενώ σταδιακά αποψιλώνεται και αποδυναμώνεται η κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγάιο, υπό την υψηλή εποπτεία της Ουάσιγκτον, ακολουθεί η υιοθέτηση της πρακτικής των «Διερευνητικών Επαφών Ελλάδος-Τουρκίας» και το καταστροφικό Σχέδιο Αννάν, που εκπορεύτηκε και εκπονήθηκε από τους ίδιους κύκλους και το οποίο, παρότι αποδέχτηκε και στήριξε η πλειοψηφία των πολιτικών παραγόντων σε Κύπρο και Ελλάδα, είχε τη γενναιότητα και τη σοφία να απορρίψει ο κυπριακός λαός, που έτυχε να έχει για μπροστάρη τον Τάσο Παπαδόπουλο, που είχε την έστω και άτυπη στήριξη του διδύμου Καραμανλή-Μολυβιάτη.
Επανερχόμενοι στις διερευνητικές επαφές, να σημειώσουμε ότι αυτές διανύουν ήδη τον 46ο κύκλο, εμπεδώνοντας προφανώς στην ελληνική αλλά και στη διεθνή κοινή γνώμη ότι όλο και κάποια βάση θα έχουν οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, αφού η Ελλάδα δέχεται να στροβιλίζεται στους κύκλους των διερευνητικών επαφών, ενώ η Τουρκία συνεχίζει ταυτόχρονα να διακηρύσσει ότι θα θεωρήσει ως αιτία πολέμου ακόμα και την επέκταση πάνω από τα έξι μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ η Άγκυρα διεκδικεί ακόμα και τη Γαύδο σε διαδικασίες του ΝΑΤΟ και ενώ συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό οι αέναοι κύκλοι των παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδος από την τουρκική πολεμική αεροπορία και οι 'κρουαζιέρες' του τουρκικού πολεμικού ναυτικού σε Μύκονο και Ραφήνα.

Πλησιάζοντας στο «Δια ταύτα:»

Η πορεία της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων παγκοσμίως, επιβάλλει το άνοιγμα καινούργιων 'κύκλων' στο θέμα αυτό. Με άλλα λόγια, έρχεται η σειρά των κοιτασμάτων της ΝΑ Μεσογείου, της Κρήτης-Λυβικού Πελάγους και του Αιγαίου, με τον Ελληνισμό να βρίσκεται σε κατάσταση αντικειμενικής αδυναμίας να διεκδικήσει αυτό που ιστορικά και νόμιμα, με βάση το διεθνές δίκαιο, του ανήκει στο θέμα αυτό. Βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να διεκδικήσει το δικαίωμά του να εκμεταλλευτεί τον υποθαλάσσιο πλούτο που βρίσκεται στην ελλαδική και κυπριακή επικράτεια, ως αποτέλεσμα της καλοσχεδιασμένης παρέμβασης του διεθνούς παράγοντα εδώ και δεκαετίες.
Η αναφερόμενη αντικειμενική αδυναμία έγκειται στο γεγονός ότι η Κύπρος είναι δέσμια του Αττίλα και όσων τον προκάλεσαν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και η Ελλάδα με αποψιλωμένη κυριαρχία σε εκτεταμένες περιοχές του ελλαδικού χώρου και υπό το φάσμα της απειλής της χρεοκοπίας και του Μνημονίου, που όπως δήλωσε με τον πιο επίσημο τρόπο ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, δεν μας επιτρέπει να ασκήσουμε ελεύθερα την εθνική μας κυριαρχία. Και όλα αυτά συμβαίνουν με ένα πολιτικό σύστημα σκοπίμως και τεχνηέντως κατακερματισμένο και έναν λαό που βομβαρδίζεται από τα πυρά των ΜΜΕ, που ασκούν στην ουσία ένα ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του, ένας πόλεμος που κορυφώθηκε με την απειλή της χρεοκοπίας.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι προηγήθηκε η απόπειρα του Καραμανλή να 'βάλει' στο παιχνίδι και τον ρωσικό παράγοντα, το 2007, για να ακολουθήσει η 'αποκάλυψη' του υπαρκτού σκανδάλου τον ομολόγων, οι πυρκαγιές, η αποκάλυψη του 'σκανδάλου' Ζαχόπολου, η αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου κλπ.
Η αναφορά μας αυτή δεν γίνεται για να επιδαψιλεύσουμε δάφνες στον Κ. Καραμανλή. Αυτό το κάνει ο ελληνικός λαός όταν κληθεί σε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και η ίδια η ιστορία. Αναφερόμαστε στο θέμα για να τονίσουμε την εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα, ο οποίος δεν ενοχλείται από αντίστοιχες κινήσεις της Τουρκίας, που έχει ήδη έναν αγωγό με τη Ρωσία, έχει υπογράψει συμφωνία για κατασκευή ρωσικού πυρηνικού αντιδραστήρα στη Μερσίνα και σχεδιάζει την κατασκευή δεύτερου ρωσο-τουρκικού αγωγού. Αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι οι ΗΠΑ, που δεν ενοχλούνται από την εκτεταμένη ενεργειακή και οικονομική συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία, ενοχλούνται με την εμπλοκή του ρωσικού παράγοντα στα ενεργειακά και οικονομικά της Ελλάδος, όχι μόνο λόγω του Nabucco αλλά και γιατί προφανώς θεωρούν ότι η οικονομική και γεωπολιτική εμπλοκή της Ρωσίας στα ελληνικά πράγματα, είναι δυνατόν να περιπλέξει τα πράγματα και να θέσει σε κίνδυνο τον αμερικανικό σχεδιασμό στο Αιγαίο.
Βρισκόμαστε στο Φθινόπωρο του 2010, και όπως προαναφέραμε, το ζητούμενο για το θέμα μας είναι το πώς θα εξουδετερωθεί πλήρως ο παράγοντας Ελλάδα και Ελληνισμός, για να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στην περιοχή ΝΑ Μεσόγειος-Κρήτη-Λυβικό Πέλαγος-Αιγαίο.
Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό και κατά την άποψή μας εκείνο που επιδιώκεται από το διεθνή παράγοντα είναι ο πλήρης έλεγχος του πολιτικού συστήματος και η ολοκληρωτική εξουδετέρωση ακόμα και της εκδήλωσης διάθεσης του ελληνικού λαού να διεκδικήσει το δικαίωμα διαχείρισης του εθνικού πλούτου. Για έλεγχο των ΜΜΕ δεν μιλάμε, γιατί αυτός ούτως ή άλλως είναι δεδομένος.

Θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός.

Ο ελληνικός λαός, αφού υπέστη μήνες τώρα το ανηλεές σφυροκόπημα αυτού του ιδιότυπου ψυχολογικού πολέμου που δέχεται από τα ΜΜΕ από τις δημόσιες συχνότητες, που, παρεμπιπτόντως, θεωρούνται εθνική περιουσία και δημόσιο αγαθό, υπό την πίεση της χρεοκοπίας, της Τουρκίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας και των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, που για έναν εξαιρετικά περίεργο λόγο δεν επιλέγουν τη Βουλγαρία, που ανήκει και αυτή στην Ε.Ε., αλλά αποκλειστικά και μόνον την Ελλάδα, φαίνεται αδύναμος να αντιληφθεί τί πραγματικά 'παίζεται', με τα κόμματα να αδυνατούν να τον κινητοποιήσουν, για τους λόγους που λίγο-πολύ προαναφέρθηκαν.
Η κυβέρνηση, που φέρει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, υπό το βάρος των τεράστωιν οικονομικών προβλημάτων που καλείται να διαχειριστεί και με τους περιορισμούς που θέτει το Μνημόνιο, έχει περιορισμένες δυνατότητες να αντιδράσει και να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που μπορούν εν δυνάμει να αντιδράσουν και συσπειρώσουν γύρω τους κόσμο, δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από πολιτικούς παράγοντες που δρουν διαλυτικά και αποσταθεροποιητικά στο εσωτερικό τους και από κόμματα που φυτρώνουν στην κυριολεξία σαν μανιτάρια δεξιά και αριστερά.
Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός, στην ουσία είναι αποκλεισμένος από τις εξελίξεις και δεν ερωτάται καν για τις σοβαρότατες αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν. Και όλα αυτά γιατί το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα κόμματα, αποκομμένα από το λαό, έχουν καταντήσει να είναι μηχανισμοί που καταναλώνουν και κατατρώγουν αδηφάγα τα τεράστια κονδύλια της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό κορβανά, χωρίς να τον εκπροσωπούν και χωρίς να εκφράζουν πλέον την αυθεντική λαϊκή βούληση.

(Ελπίζουμε όχι τραγικός) Επίλογος

Ενώ η κατάσταση έχει έτσι όπως προσπαθήσαμε να περιγράψουμε στο σημείωμα αυτό, ακούμε, μαθαίνουμε και διαισθανόμαστε ότι το επόμενο διάστημα θα επιχειρηθεί να επιτευχθεί ενός είδους «εθνική συνεννόηση» για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος, στα οποία θα συμπεριλαμβάνεται και το θέμα της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου.
Το πολιτικό σύστημα και ο πολιτικός κόσμος, που έδωσε εξετάσεις και απέτυχε και το 1919-1922, και το 1944-1949, και το 1960-1967, και το 1974-1981 και το 1981-1996 και το 1996-2010, κατά πάσα πιθανότητα θα κληθεί να λάβει σοβαρότατες αποφάσεις για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού. Και όλα αυτά ερήμην του ελληνικού λαού.
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο τώρα. Σε όλες τις προηγούμενες περιόδους, ο ελληνικός λαός, αντί να είναι ο ίδιος ο παράγοντας που ρυθμίζει τις εξελίξεις, πάντα επ' ωφελεία των συμφερόντων του Έθνους και της Πατρίδος, χρησιμοποιήθηκε από κόμματα, κλίκες και σκοτεινά συμφέροντα ως άλλοθι και σύρθηκε σε καταστροφικές για τη χώρα εσωτερικές αντιπαραθέσεις και διχασμούς.
Αν αναρωτηθούμε για πιο λόγο δεν διεκδικεί ο ελληνικός λαός το ρόλο που του ανήκει στις εξελίξεις, ενώ όταν καλείται να αγωνιστεί και να προσφέρει το αίμα του, δηλώνει πάντοτε παρών, θα διαπιστώσουμε ότι ο ελληνικός λαός, ενώ διαθέτει συγκροτημένη εθνική συνείδηση που τρέφει έναν απαράμιλλο πατριωτισμό, δεν διαθέτει γεωπολιτική συνείδηση, που θα του επέτρεπε να διεκδικεί και έχει ρόλο στις μεγάλες αποφάσεις και θα έβαζε φρένο στον αυθορμητισμό του, που αποτέλεσε πηγή τεράστιων κακών στο παρελθόν.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός ήταν εύκολο θύμα και έπεσε στις παγίδες που στήθηκαν τις προηγούμενες περιόδους για να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα του διεθνή παράγοντα κάθε φορά. Και στις παγίδες αυτές παρασύρθηκε και έπεσε ο ελληνικός λαός γιατί δεν είχε την γεωπολιτική συνείδηση που επιβάλλεται να έχει κάθε φορά, με βάση πάντα τη θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στο χάρτη των γεωπολιτικών συμφερόντων.

Η περίοδος που διανύουμε και η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού.
Αν η κυοφορούμενη συν-εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, που 'μαγειρεύεται' γίνει υπό όρους που δεν εξασφαλίζουν το μερίδιο που δικαιούται η Ελλάδα και επιβάλλουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, η χώρα και ο ελληνισμός οδηγείται στην ολοκληρωτική καταστροφή.
Επειδή ακούγονται διάφορα, μια που ασκείται μυστική διπλωματία στο θέμα, αν εκτός από τις περιοχές που γειτνιάζουν με τις μικρασιατικές ακτές, η Ελλάδα αναγνωρίσει δικαιώματα νομής στην Τουρκία και σε περιοχές που βρίσκονται δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και επειδή η νομή συνιστά και ιδιοκτησία-κυριαρχία, υπάρχει ο κίνδυνος μετά τη συνεκμετάλλευση να μιλάμε πλέον για συγκυριαρχία σε περιοχές στις οποίες η Τουρκία πριν μερικές δεκαετίες δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα.

Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο «Δια ταύτα:»

Ο πολιτικός κόσμος και το πολιτικό σύστημα έχουν τα χαρακτηριστικά που όλοι γνωρίζουμε.
Επειδή συνεχίζουμε θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει ανεξάντλητες δυνάμεις, ελπίζουμε τη φορά αυτή, με πυξίδα τις πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, που παρασύρθηκε σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις, εξυπηρετώντας άθελά του τα συμφέροντα των ξένων, να αντλήσει μαθήματα από το παρελθόν και να βρει τη δύναμη και τη σοφία που απαιτούν η περιστάσεις και η ιστορική συγκυρία, για να επιβάλλει τη δική του βούληση στις αποφάσεις που θα κληθούν να λάβουν οι πολιτικοί δρώντες, οι οποίοι μέχρι σήμερα έκαναν ό,τι είναι δυνατόν για να μην δικαιούνται της εμπιστοσύνης μας.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, την καλύτερη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και κυρίως σε αυτό της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου, να βρει -πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος- τον προσφορότερο τρόπο για τα συμφέροντα του Έθνους και της Πατρίδας και να τη δώσει ο κυρίαρχος λαός.

Καλή τύχη Ελλάδα!



http://kostasxan.blogspot.com/2010/11/blog-post_4647.html

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Είναι το έτος 2030...Είμαι 56 ετών...
Δυσκολεύομαι να γράψω αυτό το γράμμα καθώς γύρω μου τα πάντα είναι διαφορετικά.

Δε θυμάμαι να γράψω τα Ελληνικά που μου έμαθαν στο σχολείο καθώς γύρω μου όλοι γράφουν σε μία γλώσσα που δεν μπορώ να καταλάβω.

Τα παιδιά μου διδάσκονται μία γραφή με λατινικούς χαρακτήρες και την ονομάζουν Ελληνικά...Είναι δύσκολο για εμένα να την καταλάβω..

Εχθές βοηθώντας τον μικρό μου γιό για το επικείμενο διαγώνισμα του ,δε πίστευα στα αυτιά μου. Έλεγε ότι το γειτονικό μας κράτος της Μακεδονίας, που συνορεύουμε στην Λάρισα, γέννησε κάποτε έναν τεράστιο πολεμιστή, τον λεγόμενο Alexandar Makedonski, ο οποίος αφού πρώτα κατατρόπωσε τους Έλληνες, έφθασε μέχρι τα βάθη της Ασίας και δίδαξε τον Μακεδονικό πολιτισμό. Τα λεγόμενα "Μακεδονικά Χρόνια".
Δε γίνεται σκέφθηκα...κάπου υπάρχει λάθος..

Στο σπίτι η γυναίκα μου έχει στολίσει μία γωνιά με αναμνηστικά σουβενίρ από διάφορες χώρες.. Έχει το Κόσσοβο, την Ιταλία, τη Θράκη, τη Ρωσία και τη Μακεδονία, αλλά και μερικά από μέρη της γειτονικής μας Τουρκίας, όπως η Λέσβος η Χίος η Ρόδος και άλλα πολλά που μου διαφεύγουν…Θυμάμαι μερικά μέρη από αυτά ήταν κάποτε στη δική μου χώρα, τότε που το Αιγαίο μας έφτανε μέχρι εκεί, και ήταν το ιδανικό μας μέρος για διακοπές…
Έμαθα κάποια στιγμή ότι θα έπρεπε να το μοιράσουμε, έτσι μου είπαν οι ειδήμονες και εγώ δεν μπόρεσα να το αμφισβητήσω.
Δε ξέρω αν ήταν σωστό ή λάθος, άδικο ή δίκαιο. Δεν έχω το χρόνο να ενημερωθώ για όλα αυτά.
Είναι πολύ δύσκολο να αφήσω την εργασία μου και τον ελάχιστο έως μηδενικό μισθό μου, όταν ο κόσμος τριγύρω πεινάει και μάχεται(ή επαναστατεί;) στους δρόμους, αντιμετωπίζοντας στους πενήντα βαθμούς την Ευρωπαϊκή αστυνομία.

Το μόνο που μπορώ να κάνω πλέον είναι να προσευχηθώ, να προσευχηθώ κρυφά στον Χριστιανικό θεό μου. Τον θεό που μου αρνήθηκαν λέγοντας μου ότι προσβάλλει κάποιους άλλους. Να τον λησμονήσω, ενάντια στο κατεστημένο που με θέλει να πιστεύω σε κάποιον άλλο θεό και να φορώ μιαν άλλη φορεσιά που δεν γνώριζα από μικρός….

Δεν με ενδιαφέρει πόσο θα ζήσω και τι ακόμα θα ανεκτώ, αλλά με σκοτώνει το πώς μπόρεσα να τους αφήσω να το κάνουν αυτό στα παιδιά μου.

Δε μπορώ να καταλάβω πως από τη μία στιγμή στην άλλη, ξύπνησα σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό.

Σε μία Ελλάδα που εξαφανίστηκε σαν θέλησε να παρέχει δικαιώματα και μία καλύτερη ζωή σε κάποιους που μου τους παρουσίασαν ως «αδικημένους».

Μία Ελλάδα που για να μην προσβάλλει τις άλλες εθνικότητες που ξαφνικά την πλημμύρησαν, πρόσβαλε την δική της.

Μία Ελλάδα που ευνόησε όλους τους άλλους και αδίκησε τα ίδια της τα παιδιά….Το αίμα της…..

Μία πρώην Ελλάδα,

Η Ελλάδα μου….

Αναρτήθηκε από tromaktiko

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Έβαλαν Ελληνόπουλα να προσκυνούν τον Αλλάχ

του Κώστα Χαρδαβέλλα - Είναι σχεδόν απίστευτο αυτό που έγινε στο 79ο Νηπιαγωγείο Σεπολίων, την περασμένη Δευτέρα, όταν οι μουσουλμάνοι βγήκαν στις πλατείες της Αθήνας να προσευχηθούν για τη θρησκευτική γιορτή τους, το Μπαϊράμι.
Εκείνη λοιπόν την ημέρα, οι δασκάλες του 79ου Νηπιαγωγείου Σεπολίων, είχαν την φαεινή ιδέα να διδάξουν στα παιδάκια των 4 και 5 ετών τι είναι το Μπαϊράμι, γιατί το γιορτάζουν οι Μουσουλμάνοι και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα για τα νήπια. Και όλο αυτό γιατί ανάμεσα στα 30 συνολικά παιδάκια, υπήρχαν και 3 παιδιά μουσουλμάνων.
Κάπως έτσι, τα νήπια - Ελληνόπουλα μυήθηκαν στη θρησκεία του Ισλάμ.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάποια στιγμή, εμφανίστηκαν στον παιδικό σταθμό οι γονείς των μουσουλμάνων παιδιών για να προσευχηθούν μαζί τους!

Όπως είναι φυσικό, τα παιδάκια αντιμετώπισαν το όλο περιστατικό σαν παιχνίδι και με δεδομένη την παιδική περιέργεια, έπεσαν και αυτά στο έδαφος και άρχισαν να προσκυνούν τον Αλλάχ, χωρίς κανείς να κάνει τίποτα για να τα εμποδίσει.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε βίντεο από τη γειτονική Αλβανία, όπου μια μουσουλμανική ΄΄φιλανθρωπική΄΄ οργάνωση χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς, επισκεπτόταν σχολεία για να προσφέρει ΄΄δώρα΄΄ στα παιδιά. Τα ΄΄δώρα΄΄ όμως ήταν μαντίλες για τα κοριτσάκια και λευκά σκουφάκια του μουσουλμανικού τελετουργικού για τα αγόρια. Όχι απλά τους τα έδιναν, αλλά υποχρέωναν να τα φορέσουν, ενώ δίπλα οι ΄΄φιλάνθρωποι΄΄ έψελναν μουσουλμανικούς ύμνους


newsbomb

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

5 λόγοι για να ξεκινήσετε άσκηση τώρα!

Το σώμα μας είναι φτιαγμένο για να κινείται. Ο καθιστικός τρόπος ζωής και η απραξία οδηγούν στο «σκούριασμα» των μυών, των αγγείων, των αρθρώσεων αλλά και του μεταβολισμού, με αποτέλεσμα να γινόμαστε πιο «επιρρεπείς» σε χρόνιες ασθένειες όπως τα καρδιαγγειακά, η υπέρταση ή η παχυσαρκία.
Το πρώτο πράγμα που περνά από το μυαλό κάποιου που δεν γυμνάζεται όταν ακούει τη λέξη άσκηση είναι κούραση, πόνος, ταλαιπωρία. Κι όμως ξεχνάμε το σημαντικότερο. Τα συμπτώματα αυτά είναι σημάδια έλλειψης της δραστηριότητας και όχι της παρουσίας της!
Οποιαδήποτε μορφή συστηματικής σωματικής δραστηριότητας από το γυμναστήριο ή κάποιο οργανωμένο άθλημα έως τις δουλειές του σπιτιού, το ανέβασμα των σκαλιών ή ο χορός, ως τρόπος ζωής προσφέρει:
Ήρεμο ύπνο: απομακρύνει το στρες και μαζί την ένταση που αυτό προκαλεί στους μύες, χαρίζοντας σας τις βασικές προϋποθέσεις για έναν ποιοτικό ύπνο.
Καθαρή σκέψη: Οι βαθιές και γρήγορες αναπνοές που προκαλεί η μέτριας έντασης δραστηριότητα είναι μια ένδειξη πως το αίμα περνά από την καρδιά και τους πνεύμονες για να μεταφέρει το οξυγόνο σε όλους τους μυς και στον εγκέφαλο. Η οξυγόνωση του εγκεφάλου και οι πολλαπλές λειτουργίες του νευρικού συστήματος κατά τη διάρκεια της άσκησης, «αερίζουν» το μυαλό και «καθαρίζουν» τη σκέψη.
Ζωντάνια και ενέργεια: Η κούραση μετά από κάποια δραστηριότητα είναι σημάδι της απουσίας της. Όταν η κίνηση βρίσκεται στην καθημερινότητά μας, η έντονη δραστηριότητα συνοδεύεται από ευεξία και ζωντάνια.
Άνεση στην καθημερινότητά σας. Πόσες φορές βοηθήσατε σε μια μετακόμιση, γυρίσατε από το σούπερ μάρκετ φορτωμένοι ή πήγατε απλά μια μεγάλη βόλτα για ψώνια και την επόμενη ημέρα είστε πιασμένοι; Διατηρώντας τους μύες σας δραστήριους καθημερινά, αποφεύγεται την ταλαιπωρία και τον πόνο που παίρνετε σαν απάντηση από το σώμα σας όταν το «ζορίζετε» ξαφνικά.
Την επιβράβευση του γιατρού σας. Η συστηματική κίνηση και σωματική δραστηριότητα συνδέεται με βελτίωση των επιπέδων χοληστερόλης και αύξηση της «καλής» χοληστερόλης, μείωση της αρτηριακής πίεσης, αύξηση της οστική πυκνότητας, μείωση των τριγλυκεριδίων και του σακχάρου του αίματος.

http://www.nutrimed.gr/

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ο λαός μίλησε!

Μειώνονται συνεχώς οι Έλληνες μαθητές στα σχολεία της Τουρκίας

Ο Βαλάντης Μιχαϊλίδης είναι ο μοναδικός μαθητής της τετάρτης τάξης του ελληνικού Δημοτικού Σχολείου της περιοχής Καντί Κόι (Kadıköy) στην Κωνσταντινούπολη. Στην Κωνσταντινούπολη λειτουργούν 22 σχολεία, στα οποία φοιτούν συνολικά 214 μαθητές.

Ο αριθμός των μαθητών στα ελληνικά σχολεία της πόλης μειώνεται συνεχώς. Η Hürrıyet μάλιστα σχολιάζει σε δημοσίευμα, ότι με ελληνικό πληθυσμό περίπου 3.000 στην Τουρκία, μόλις 10 από τα ελληνικά σχολεία έχουν εγγεγραμμένους μαθητές, πολλοί από τους οποίους φοιτούν στις ίδιες συνθήκες με το Βαλάντη.
Σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης της Λωζάννης, που υπεγράφη το 1923, μόνο οι Έλληνες με τουρκική υπηκοότητα, μπορούν να παρακολουθούν μαθήματα στα ελληνικά σχολεία της Τουρκίας, αυξάνοντας τη δυσκολία για εγγραφή. Δεν επιτρέπεται στα παιδιά των Ελλήνων πολιτών να φοιτήσουν. Πριν τέσσερα χρόνια συντάχθηκε ένα νομοσχέδιο που θα επέτρεπε στα παιδιά με ξένη υπηκοότητα να γραφτούν στα σχολεία, το οποίο όμως δεν υποστηρίχθηκε από το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), οπότε και τελικά δεν εγκρίθηκε.
Σαν αποτέλεσμα, το ελληνικό Δημοτικό που βρίσκεται στην περιοχή Μπακίρ Κόι (Bakırköy) της Κωνσταντινούπολης δεν έχει μαθητές εδώ και έξι χρόνια. Το Μαράσλειο Δημοτικό Σχολείο στο Φανάρι έχει μόλις έξι μαθητές. Το σχολείο με τους περισσότερους μαθητές στην πόλη είναι το Ζάππειο Λύκειο, με 120 μαθητές. Το ελληνικό γυμνάσιο και λύκειο στο Φανάρι έχει 60 μαθητές, ενώ το Ζωγράφειο Λύκειο της περιοχής Ταξίμ (Taksim), το οποίο ιδρύθηκε πριν 117 χρόνια, αριθμεί 41 μαθητές στην έκτη δημοτικού και στην πρώτη και δευτέρα γυμνασίου.

"Μην αφήσετε την αυλαία να κλείσει. Αφήστε τα σχολεία αυτά ανοιχτά σε όλους επιθυμούν να μάθουν Ελληνικά," δήλωσε ο Γιάννης Ντεμιρτζίογλου, διευθυντής του Ζωγράφειου Λυκείου.

Άγγελος Καρράς

http://www.turkishgreeknews.org/node/4280

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Καλύτερο μουσείο του κόσμου ψηφίστηκε το Μουσείο της Ακρόπολης

Το βραβείο του «Καλύτερου Μουσείου του Κόσμου» κέρδισε το Μουσείο της Ακρόπολης στον διαγωνισμό που πραγματοποίησε η Ένωση Δημοσιογράφων Τουριστικών Συντακτών Βρετανίας.
To βραβείο παρέλαβε το βράδυ της Κυριακής ο υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Γιώργος Νικητιάδης, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο.
Ο κ. Νικητιάδης ευχαρίστησε τους διοργανωτές και όσους συμμετείχαν στην ψηφοφορία, τονίζοντας ότι με την κίνηση τους άνοιξαν την πόρτα για την επιστροφή των Μαρμάρων στον τόπο τους.
Ο υφυπουργός εξήρε τη σημασία των εξελίξεων αυτών για τον ελληνικό πολιτισμό και εκδήλωσε την αισιοδοξία του ότι με την βράβευση αυτή έπεσε και το τελευταίο τείχος, δίνοντας νέα ώθηση στην υπόθεση της επιστροφής των Μαρμάρων στην Ελλάδα.
Η βράβευση απέσπασε ευμενή σχόλια σε τηλεοπτικούς σταθμούς της Βρετανίας, με την επισήμανση ότι το γεγονός δίνει νέα δυναμική στο αίτημα της επιστροφής των Μαρμάρων στην Ελλάδα, όπως ανέφεραν Βρετανοί σχολιαστές.

Newsroom ΔΟΛ


Εγκαίνια Μουσείου Ακρόπολης- http://www.youtube.com/user/theoboufi#p/a/f/1/IaGdJrbOKes
Bring them bACK   http://www.bringthemback.org/

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Δεν είναι βιντεο επιστημονικής φαντασίας,άλλα ο εαυτός μας σε λίγους μήνες!

Μια συνηθισμένη βόλτα σε ένα πολυκατάστημα.

Ο χειριστής της ανιχνευτικής συσκευής μπορεί ανά πάσα στιγμή να δει στο μόνιτορ όλες τις πληροφορίες για κάθε πολίτη που έχουν καταγραφεί στο σύστημα. Όπως, τι βιβλίο διαβάσατε τελευταία, τι καφέ ήπιατε που και πότε, το ιατρικό σας ιστορικό, ποια εφημερίδα διαβάζετε, ποια ταινία είδατε στον κινηματογράφο, τι δουλειά κάνετε και που εργάζεστε, τη διεύθυνση κατοικίας κλπ. Η λίστα είναι τεράστια, τρομακτικά τεράστια!

ΜΕΤΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ,ΕΙΝΑΙ SOS !!!

Ξεκάθαρα πράγματα: Όταν θα λάβεις την Κάρτα του Πολίτη (Ηλεκτρονική Ταυτότητα) αυτοστιγμεί θα καταγραφείς στον Υπολογιστή (computers) των Αθηνών και στην συνέχεια σε αυτόν των Βρυξελλών. Εκεί, μέσα στα διάφορα σημεία ελέγχου θα τοποθετηθείς και εσύ με όλα τα στοιχεία σου, την φωτογραφία σου και την υπογραφή σου, θα καταστείς ένα στοιχείο, ένα άτομο από τα 6-7 δισεκατομμύρια στοιχεία που αυτό το τέρας θα καταγράψει.


http://visaltis.blogspot.com/2010/10/blog-post_31.html
http://greeknation.blogspot.com/2010/11/blog-post_5171.html

ΛΑΙΚΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΑΦΙΔΝΩΝ--Κυριακή 31/10/10

Τό έκρυψαν πάλι τα ΜΜΕ: Πολλές εκατοντάδες πολίτες μαζί με χιλιάδες διερχόμενους επιβαίνοντες τροχοφόρων, διαδήλωναν επί ώρες με πρωτοφανή ένταση ενάντια σε όλα τα ληστρικά χαράτσια πού έχει επιβάλει βίαια στό λαό η οικονομική και πολιτική "ελίτ" που ελέγχει ακόμα τη χώρα...