Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Το Αμερικάνικο (και Ελληνικό;) όνειρο

Πλατεία Βικτωρίας: η απόλυτη κατάληψη και εγκατάλειψη

Η πλατεία Βικτωρίας, μία από τις κεντρικές πλατείες των Αθηνών, δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο, το Πεδίον του Άρεως, τα δικαστήρια και την ΑΣΟΕΕ, και η ευρύτερη περιοχή έχει εντελώς εγκαταλειφθεί από την πολιτεία.
Οι κάτοικοι ΔΕΝ μπορούμε να καθήσουμε στην πλατεία μας, ΚΑΝΕΝΑ παιδί της γειτονιάς μη Αφγανικής καταγωγής ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να παίξει στην πλατεία του, τα ελάχιστα εναπομείναντα καταστήματα ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να δουλέψεουν, ΤΙΠΟΤΑ δεν θυμίζει ελληνική γειτονιά ή τέλος πάντων γειτονιά με στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης. Σκουπίδια παντού, δυσωδία και εξαθλίωση με την ανοχή και τις ευχές του Ελληνικού Κράτους.
Να προσθέσουμε το «παζάρι», de facto κατάσταση πλέον, στην Πατησίων και τους πέριξ αυτής δρόμους, το οποίο μας στερεί και το δικαίωμα μας να περπατάμε σαν άνθρωποι και όχι ακροβατώντας, σπρώχνοντας και πέφτοντας πάνω στα απλωμένα παράνομα εμπορεύματα. Έχουμε χάσει την ελευθερία μας να κινούμαστε στην περιοχή μας. Σε ποιά άλλη περιοχή της Αθήνας ή της Ελλάδας οι κάτοικοι δεν μπορούν να χαρούν τους χώρους αναψυχής τους και τα πεζοδρόμια τους;
Το ίδιο το ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρει: «Η περιοχή γύρω από την πλατεία Βικτωρίας είναι σημείο προσωρινής εγκατάστασης ή συνάθροισης ατόμων κατά κύριο λόγο από το Αφγανιστάν και έχει δημιουργηθεί άτυπα μια μικρή δική τους κοινότητα» διαπιστώνει το κλιμάκιο του ΚΕΕΛΠΝΟ, προσθέτοντας ότι «η αποδοχή του κόσμου ήταν μεγάλη». Εξετάστηκαν 290 άτομα τα οποία χαρακτηρίζονται ως «χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, που έχουν φύγει από τη χώρα τους για οικονομικούς λόγους και στερούνται κάθε νόμιμου εγγράφου. Κατά δήλωσή τους μένουν στην Ελλάδα σε διαμερίσματα μαζί με μεγάλο αριθμό ενοίκων έναντι τριών ευρώ το άτομο». (Πηγή: ΚΕΕΛΠΝΟ/Πρώτο Θέμα)
Εμείς οι υπόλοιποι κάτοικοι συνυπαρχουμε με αυτή την κατάσταση. Για πόσο ακόμη; Ήδη η περιοχή έχει αποψιλωθεί από οικογένειες, ελεύθερους επαγγελματίες, Ελληνικά καταστήματα και Έλληνες κατοίκους. Όλοι αναρωτιόμαστε αν τελικά αυτός είναι ο στόχος ή απλά η κατάσταση ξέφυγε;
Κανένα άραγε δεν απασχολεί το προφίλ των νέων αυτών κατοίκων; Κανένα δεν απασχολεί η κατάληψη της πλατείας από ανθρώπους χωρίς χαρτιά; Κανένα δεν απασχολεί το γεγονός πως αυτοί οι άνθρωποι στοιβάζονται στα διαμερίσματα της περιοχής, όπου δεν τηρούνται καν οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και πως μόνο αυτό είναι βόμβα για την υγεία των ανθρώπων που ζουν, εργάζονται ή διέρχονται από την περιοχή; Κανένα δεν προβληματίζει η εκμετάλλευση που γίνεται σε αυτούς τους ανθρώπους; Κανένα δεν προβληματίζει το πού και το πώς βρίσκουν έστω τα τρία αυτά ευρώ την ημέρα για να κοιμηθούν;
Πρέπει όλος ο κόσμος να περάσει από την πλατεία Βικτωρίας για να αντικρύσει την κατάντια μίας Πολιτείας που δεν μπορεί να κάνει κουμάντο ούτε στις πλατείες της. Να έρθει όλος ο κόσμος, οι δημοσιογράφοι, τα κανάλια, οι πολιτικοί, ο δήμαρχος να δούνε αυτή την αισχρή καθημερινότητα, για να καταλάβουν όλοι την οργή του κόσμου, ο οποίος εδώ και τρία χρόνια είναι υπό διωγμόν, κλειδωμένος μέσα στο σπίτι του και αναγκασμένος να ζει σε κτίρια-στάβλους και δρόμους-φαβέλες, στερούμενος ακόμη και το δικαίωμα να απολαύσει λίγο ήλιο σε ένα παγκάκι της γειτονιάς του.

Η μήνυση για εσχάτη προδοσία και ο ρόλος των “καθηγητών”

Του Δημήτρη Αντωνίου - Από την αρχή μου γεννήθηκαν υποψίες για την ορμητική εμφάνιση του αντιμνημονιακού αγώνα, μεγαλο-καθηγάδων της πανεπιστημιακής ευνοιοκρατούμενης ελίτ, πολλοί εκ των οποίων μάλιστα είχαν εκθρέψει και αρμέξει στην συνέχεια το κρατικό αυτό τέρας που τώρα δήθεν πολεμούσαν. Και οι καθηγητάδες αυτοί είναι οι ΚασσιμαδοΜπέηδες και ο Κ. Χρυσόγονος.
Οι υποψίες μου γιγαντώθηκαν όταν τους επιτήμισα δημόσια την 15-06-2011 στο ΔΣΑ γιατί αρνούνται να καταθέσουν μήνυση για εσχάτη προδοσία κατά των πολιτικών-προδοτών, την στιγμή οι ίδιοι αυτοί κατηγορούν τους πρώτους ότι εκχώρησαν de facto παράνομα την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος στην Τρόικα κι αντ` αυτού καταθέτουν –τους «κατηγόρησα» επίσης-μια εσφαλμένη και καταδικασμένη σε αποτυχία προσφυγής τον ΣτΕ κατά της συνταγματικότητας του Μνημονίου, με δεδομένο ότι το ΣτΕ είναι αναρμόδιο να κρίνει το συγκεκριμένο θέμα, επειδή το Μνημόνιο δεν είναι εφαρμοστικός (εκτελεστικός) νόμος, όπως κι έγινε φυσικά.
Και λέω εγώ τώρα: Λες η προσφυγή αυτή να ήταν προσχηματικά προδοτική, ώστε η απόρριψη της να αποτελέσει δεδικασμένο υπέρ του Μνημονίου? Εσείς τι λέτε? Και γιατί δεν προσέφυγαν στα πολιτικά δικαστήρια κατά της συνταγματικότητας της Δανειακής Σύμβασης, η οποία είναι καταφανώς άκυρη, εκτός των άλλων και κυρίως, λόγω της κατάλυσης της εθνικής μας κυριαρχίας.? Και τέλος, γιατί ο Χρυσόγονος αρνήθηκε σε δική μου τηλεφωνική άμεση αίτηση τον Ιούνιο του 2010 να αναλάβει συνήγορός μου στην μήνυσή μου, με το απίθανο επιχείρημα ότι «αυτός δεν είανι ειδικός, επειδή είναι συνταγματολόγος»? Μα ακριβώς συνταγματολόγος είναι ο ειδικός για την υπόθεση αυτή.

Ο Κ. Χρυσόγονος - Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης- χθές, απατώντας σε ερώτηση του newsbomb.gr σχετικά με την μήνυσή μου απάντησε με τον εξής απίστευτο τρόπο: «Δε νοείται σε καμία περίπτωση, σύμφωνα με τα Άρθρα 61 και 61 του Συντάγματος, ποινική δίωξη κατά βουλευτή για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Επομένως, η μήνυση που υποβλήθηκε κατά των βουλευτών που ψήφισαν το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο , είναι προδήλως αβάσιμη. Για τους υπουργούς υπάρχει ποινική ευθύνη, ενώ για τους βουλευτές όχι, παρά μόνον για πράξεις που τελέστηκαν έξω από την άσκηση των καθηκόντων τους. Για ο,τιδήποτε είπαν ή ψήφισαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους δεν αναγνωρίζεται καμία ποινική ευθύνη. Είναι σαν να ζητήσουμε από ψηφοφόρους που ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές ΠΑΣΟΚ , το λόγο γιατί ψήφισαν το συγκεκριμένο κόμμα» τονίζει ο κ. Χρυσόγονος.

Τι λές ρε μεγάλε Καθηγηταρά? Οι βουλευτές έχουν ασυλία όταν Προδίδουν την χώρα και οι υπουργοί δεν έχουν? Πριν ακόμα σου κάνω μάθημα συνταγματικού δικαίου και καταρρίψω παταγωδώς τις παραπάνω προδοτικές σου απόψεις, ας ρωτήσουμε τον κοινό νου αν αυτά που λές στέκουν λογικά, ηθικά και πολιτικά. Τι θές να πείς? Ότι οι βουλευτές μπορεί να ψηφίσουν την παράδοση της χώρας σε ξένες δυνάμεις- διαπράττοντας Εσχάτη Προδοσία, χωρίς συνέπειες? Σε παραδίνω στην Ελληνική ψυχή. Και τώρα μάθε και λίγο συνταγματικό δίκαιο:

Aπάντηση στον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Κ. Χρυσόγονο: Συμφωνώ ότι η γνώμη και ψήφο των βουλευτών κατά την άσκηση των καθηκόντων των δεν ποινικοποιείται (Συντ. 60, 61). Εκτός από μία. Αυτήν που εκχωρεί Εθνική Κυριαρχία σε ξένες δυνάμεις (παράβαση του υψίσου καθήκοντός των και ταυτόχρονα του όρκου των «για την πίστη των στο δημοκρατικό πολίτευμα και το Σύνταγμα», (καθώς και για συκοφαντική δυσφήμηση) (Συντ. 59,60,61, Σπινέλης). Τέτοια γνώμη και ψήφο συνιστά Εσχάτη Προδοσία Κε Καθηγητά!!, όπως είναι και λογικά προφανές. Συμφωνείτε? Και μια ερώτηση. Εσύ γιατί δεν έκανες μήνυση για εσχάτη προδοσία κατά των υπουργών (τουλάχιστον) όταν κατηγορείς νύχτα-μέρα δημόσια την Κυβέρνηση ότη έχε εκχωρήσει την Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδος? Και μία ακόμα: Είστε φίλος του Ευ. Βενιζέλου? Έχετε συγγράψει συγγράμματα μαζί? Πότε γίνατε καθηγητής? Υποψιάζομαι την 10ετία του 80 επί ΠΑΣΟΚ. Ο Δούρρειος Ίππος είναι Ελληνικό Εφεύρημα. ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΠΡΟΔΟΤΕΣ.

Θαυμάστε από άρθρο του Κ. Χρυσόγονου: “…Τα δύο τρέχοντα σε βάρος μας Μνημόνια συνιστούν έναν εκ των προτέρων καθορισμό πάσης πολιτικής της χώρας. Ισοδυναμούν με εκχώρηση της αρμοδιότητας χάραξης και εφαρμογής της οικονομικής, δημοσιονομικής και κοινωνικής πολιτικής της χώρας. Η ελληνική κυβέρνηση και το κοινοβούλιο τίθενται υπό τον άμεσο έλεγχο της Τρόϊκα, αφού κάθε μη συμμόρφωση θα συνεπάγεται τη μη εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου και άρα την παύση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου. Πρόκειται επομένως για de facto εκχώρηση της εξωτερικής οικονομικής κυριαρχίας της χώρας…”. ΔΟΥΡΕΙΟΙ ΙΠΠΟΙ!

Συμπέρασμα (εκτίμηση): O K. Xρυσόγονος συγκαλύπτει τις ποινικές ευθύνες των προδοτών-βουλευτών, ενσπείρει τον φόβο και την ηττοπάθεια στον σκλαβωμένο ελληνικό λαό, παροτρύνει και ενθαρρύνει -ουσιαστικά- τους προδότες βουλευτές και σε άλλες προδοσίες, καθησυχάζοντάς τους ότι δεν φέρουν ποινικές ευθύνες για το κακούργημά του αυτό. Οι πράξεις αυτές του Χρυσόγονου συνιστούν –κατά την γνώμη μου-παράβαση του άρθρο ΠΚ 135 (προπαρασκευαστικές πράξεις για εσχάτη προδοσία), τομ οποίο συνιστά βαρύτατο κακούργημα επιφέρον της ποινή της κάθερξης. Ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος σαν ανίδεος καθηγητής και θα πρέπει να απολυθεί από μια επόμενη εθνική-πατριωτική βουλή, ως συνιστών κίνδυνο για την ασφάλεια και ακεραιότητα της χώρας.
Οι Δούρρειοι Ίπποι αποκαλύπτονται. Μεγάλη η λίστα των Προδοτών. Μεγαλύτερη η λίστα όμως και των Τιμωρών των !! Έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε σε λίγο !!

Δημ. Αντωνίου

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Αλφαβητάρι των Ελληνο-Τουρκικών σχέσεων

Το παρόν κείμενο επιχειρεί να προσφέρει στο μέσο αναγνώστη μια εξαιρετικά συνοπτική εικόνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και των διμερών προβλημάτων.

Αβλαβής διέλευση
Σύµφωνα µε το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, «δικαίωµα αβλαβούς διελεύσεως, ήτοι της ναυσιπλοϊας διά της χωρικής θαλάσσης ενός παρακτίου κράτους µε σκοπό απλής, αδιακόπου και άνευ παρεκκλίσεων διελεύσεως, -εφόσον η διέλευση αυτή δεν προκαλεί κινδύνους διά την ειρήνη, την ασφάλεια και την έννοµη τάξη του παρακτίου κράτους, απολαύουν άπαντα τα πλοία, όλων των κρατών. Τα υποβρύχια υποχρεούνται κατά την άσκηση του δικαιώµατος τούτου να πλέουν εν επιφανεία και να δεικνύουν την σηµαία τους. Το δικαίωµα της αβλαβούς διελεύσεως δεν επεκτείνεται στην υπέρπτηση των αεροσκαφών διά µέσου του εθνικού εναερίου χώρου.»

Αιγιαλίτιδα ζώνη (Χωρικά ύδατα)
Στο Αιγαίο και οι δύο πλευρές έχουν χωρικά ύδατα 6 µιλίων. Στη Μαύρη Θάλασσα και στη ακτή της κατά µήκος της Μεσογείου η Τουρκία έχει εφαρµόσει αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.µ. Σύµφωνα µε το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, εθιµικό και συµβατικό (και όπως αποτυπώνεται από τη νέα Σύµβαση του 1982, άρθρο 3), η Ελλάδα έχει το δικαίωµα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.µ. Με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (1995), τυχόν επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων θα αποτελέσει αιτία πολέµου (Casus belli).
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι ανησυχεί για το ενδεχόµενο «στραγγαλισµού» της από τη µετατροπή του Αιγαίου σε «ελληνική λίµνη», αφού η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης σε 12 ν.µ. θα αύξανε τα ελληνικά χωρικά ύδατα από 43,5% σε 71%, ενώ της Τουρκίας από 7,5% σε µόλις 8,8% του Αιγαίου. Είναι γεγονός ότι τυχόν επέκταση θα είχε σηµαντικές συνέπειες και για το εύρος των διεθνών υδάτων, αλλά και για θαλάσσια περάσµατα που χρησιµοποιούνται από τη διεθνή ναυσιπλοΐα. Για το λόγο αυτό, η Ελλάδα τονίζει ιδιαίτερα το δικαίωµα αβλαβούς διέλευσης εµπορικών και πολεµικών πλοίων.

Αµοιβαία µείωση αµυντικών δαπανών
Προφανώς η πρόταση θα ακουγόταν εξαιρετικά ελκυστική για την Ελλάδα, ακόµη και αν δεν υπήρχε η οικονοµική κρίση. Βεβαίως, οι υψηλές αµυντικές δαπάνες -ιδιαίτερα για την ελληνική πλευρά που έχει µια µονοδιάστατη αντίληψη εξωτερικής απειλής-είναι το σύµπτωµα. Το πρόβληµα είναι οι διµερείς διαφορές µεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και οι διεκδικήσεις της ‘Αγκυρας στο Αιγαίο.
Οσον αφορά στην αµοιβαία µείωση των αµυντικών δαπανών, υπάρχουν µια σειρά από τεχνικού χαρακτήρα δυσκολίες, όπως η ανάγκη αξιόπιστου µηχανισµού επαλήθευσης και οι σηµαντικές διαφορές στο καθαρό ύψος των αµυντικών δαπανών και το στάδιο υλοποίησης εξοπλιστικών προγραµµάτων (και ανειληµµένων υποχρεώσεων) των δύο χωρών. Υπάρχει, όµως, και ένα πολιτικό ζήτηµα: η µείωση των αµυντικών δαπανών εκτός από οικονοµικά, θα έχει και πολιτικά οφέλη για τον κ. Ερντογάν στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης µε τους Στρατηγούς. ‘Εχει όµως την ικανότητα να επιβάλλει µια τέτοια απόφαση (ή έστω µια λιγότερο συγκρουσιακή συµπεριφορά στο Αιγαίο);

Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη (ΑΟΖ)
Θαλάσσια περιοχή εύρους έως και 200 ν.µ. από την ακτή, στην οποία το παράκτιο κράτος έχει δικαιώµατα εκµετάλλευσης θαλάσσιων φυσικών πόρων. Η Ελλάδα δεν έχει οριοθετήσει ΑΟΖ.

«Γκρίζες ζώνες»
Μετά την κρίση των Ιµίων (1996), όπου η Τουρκία αµφισβήτησε την κυριαρχία της Ελλάδος επί των δύο νησίδων ανατολικά της Καλύµνου, ο εκπρόσωπος του τουρκικού Υπουργείου των Εξωτερικών ανέφερε ότι το πρόβληµα των Ιµίων επεκτεινόταν σε µία πλειάδα άλλων νησιών παρόµοιου µεγέθους το ιδιοκτησιακό καθεστώς των οποίων ήταν αδιευκρίνιστο. Έκτοτε η τουρκική πλευρά εµµένει στη θέση ότι στο Αιγαίο υπάρχουν γκρίζες ζώνες κυριαρχίας που περιλαµβάνουν τουλάχιστον 100 µικρά σε έκταση νησιά, µερικά εκ των οποίων είναι κατοικηµένα (όπως το Αγαθονήσι και το Φαρµακονήσι). Το καθεστώς των νησιών αυτών είναι, σύµφωνα µε την Άγκυρα, αµφισβητούµενο και πρέπει να καθοριστεί µέσω διαπραγµατεύσεων.
Πρέπει να σηµειωθεί ότι βάσει του άρθρου 12 της συνθήκης της Λωζάνης η τουρκική κυριαρχία περιορίζεται ρητώς στις µικρασιατικές ακτές και στα νησάκια που βρίσκονται µέχρι τρία µίλια από τις τουρκικές ακτές. Επίσης, σύµφωνα µε το άρθρο 15 της ίδιας Συνθήκης «Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώµατος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθµουµένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύµνου, Λέρου, Πάτµου, Λειψούς, Σύµης και Κω, των κατεχοµένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωµένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου». Με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 τα νησιά αυτά παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα.

∆εκαετία 1930
Μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεµο του 1919-22 και τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, στόχο του Βενιζέλου αποτελούσε η διασφάλιση ενός κλίµατος ύφεσης κυρίως µε τα όµορα κράτη που θα επέτρεπαν στη χώρα να επιδοθεί ανεπηρέαστα σε ένα µακροπρόθεσµο αναπτυξιακό έργο, κάτι απαραίτητο µετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την εισροή µεγάλου αριθµού προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Πρώτος σταθµός της διπλωµατικής δραστηριότητας του Βενιζέλου ήταν η Ιταλία. Στη συνέχεια, η Ελληνοτουρκική Συνθήκη Φιλίας, Ουδετερότητος, ∆ιαλλαγής και ∆ιαιτησίας και το Πρωτόκολλο Περιορισµού των Ναυτικών Εξοπλισµών υπεγράφησαν στην Άγκυρα στις 30 Οκτωβρίου 1930. Στις 14 Σεπτεµβρίου 1933 υπογράφηκε το Σύµφωνο της Άγκυρας (Σύµφωνο Εγκάρδιας Συνεννόησης). Οι δύο χώρες ανελάµβαναν την εγγύηση του «κοινού των συνόρων», καθώς και την υποχρέωση να συνεννοούνται για διεθνή ζητήµατα που τις αφορούσαν.

∆ιεθνές ∆ικαστήριο της Χάγης (International Court of Justice)
Το δικαστικό όργανο του Οργανισµού Ηνωµένων Εθνών. Το ∆ιεθνές ∆ικαστήριο συγκροτείται από 15 δικαστές που εκλέγονται για 9 έτη από το Συµβούλιο Ασφαλείας και τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Οι δικαστές προέρχονται από διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές του πλανήτη και εκλέγονται για 9 έτη µε βάση τα προσόντα τους. ∆εν επιτρέπεται να συµµετέχουν δύο δικαστές της ίδιας υπηκοότητας. Για να εκδικαστεί ένα θέµα από το διεθνές δικαστήριο πρέπει όλα τα ενδιαφερόµενα κράτη να συµφωνούν για την παραποµπή
της διαφοράς τους σ’ αυτό. Οι εκδιδόµενες αποφάσεις λαµβάνονται µυστικά και κατά πλειοψηφία και είναι υποχρεωτικές, ενώ αντίθετα οι γνωµοδοτήσεις δεν έχουν δεσµευτικό χαρακτήρα. Όλες οι χώρες που έχουν συνυπογράψει το καταστατικό του ∆ικαστηρίου µπορούν να παραπέµψουν σε αυτό οποιαδήποτε υπόθεση. Μπορούν επίσης και να προσφύγουν και χώρες που δεν έχουν προσυπογράψει το καταστατικό σύµφωνα πάντα µε τους όρους που καθορίζει το Συµβούλιο Ασφαλείας. Η Ελλάδα έχει αποδεχθεί την υποχρεωτική δικαιοδοσία του ∆ικαστηρίου, εκτός από θέµατα εθνικής ασφάλειας, ενώ η Τουρκία δεν έχει αποδεχθεί τη δικαιοδοσία. Το ∆ικαστήριο δικάζει µε βάση το διεθνές δίκαιο αν και είναι γεγονός ότι και πολιτικά κριτήρια λαµβάνονται υπ’ όψιν. Στην περίπτωση Ελλάδας και Τουρκίας εκτιµάται ότι η απόφαση δεν θα δικαιώνει σε απόλυτο βαθµό την ελληνική πλευρά.

∆ιερευνητικές συνοµιλίες
Από το 2002 οι δύο χώρες έχουν πραγµατοποιήσει 44 συναντήσεις µεταξύ αξιωµατούχων των Υπουργείων Εξωτερικών µε στόχο τη διερεύνηση των θέσεων των δύο πλευρών ως προς ενδεχόµενη προσφυγή στη Χάγη για την επίλυση των ελληνοτουρκικών προβληµάτων. Εικάζεται ότι είχε σηµειωθεί σύγκλιση απόψεων σε ορισµένα ζητήµατα και ότι είχε συζητηθεί το ενδεχόµενο επιλεκτικών διαφοροποιήσεων των ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης.

Ελληνοτουρκική προσέγγιση («∆ιπλωµατία των Σεισµών»)
Η ελληνοτουρκική προσέγγιση ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1999, όταν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είχαν φθάσει στο ναδίρ τους κατόπιν διαδοχικών κρίσεων (Ίµια, S¬300, υπόθεση Οτζαλάν) και διευκολύνθηκε σηµαντικά από την αντίδραση της ελληνικής και τουρκικής κοινής γνώµης µετά τους σεισµούς σε Κων/πολη (Αύγουστος) και Αθήνα (Σεπτέµβριος), οδήγησε στη «συµφωνία του Ελσίνκι» (∆εκέµβριος 1999), την υπογραφή αρκετών διµερών συµφωνιών, καθώς και Μέτρων Οικοδόµησης Εµπιστοσύνης και σε βελτίωση του κλίµατος και µείωση της έντασης ανάµεσα στις δύο χώρες. Ωστόσο, δεν έχει σηµειωθεί ουσιαστική πρόοδος στα λεγόµενα ζητήµατα «υψηλής πολιτικής» (ζητήµατα Αιγαίου).

Εθνικός Εναέριος Χώρος (ΕΑΧ)
Με Προεδρικό ∆ιάταγµα του 1931 η Ελλάδα όρισε το εύρος του εναέριου χώρου της στα 10 ναυτικά µίλια. Η Τουρκία άρχισε να αµφισβητεί, µέσω δηλώσεων και πτήσεων µαχητικών αεροσκαφών, το εύρος του ΕΑΧ µετά την εισβολή του 1974 στην Κύπρο, ισχυριζόµενη ότι η επέκταση του ελληνικού εναερίου χώρου στη ζώνη µεταξύ 6 και 10 µιλίων είναι παράνοµη διότι σύµφωνα µε το διεθνές δίκαιο (Σύµβαση Σικάγου), ο εθνικός εναέριος χώρος ταυτίζεται µε το έδαφος και την αιγιαλίτιδα ζώνη. Η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι το διεθνώς γνωστό ως «Ελληνικό Παράδοξο» έχει εθιµική ισχύ αφού για 40 χρόνια η Τουρκία δεν το αµφισβήτησε. Το ζήτηµα δεν αποτελεί, πάντως, το ισχυρότερο ελληνικό νοµικό «χαρτί».

Επιχειρησιακός έλεγχος Αιγαίου
Μετά την αποχώρηση της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ το 1974 η επίπεδο, η Τουρκία αµφισβήτησε την ευθύνη της Ελλάδας για τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου µε σειρά ενεργειών της. Το ζήτηµα διευθετήθηκε εν µέρει µε την επανένταξη της
Ελλάδας το 1980. Η Τουρκία εξακολουθούσε να θέτει θέµα επιχειρησιακών ορίων, ενώ σε δύο ακόµη περιπτώσεις το 1992 (Νέα ∆οµή ∆ιοίκησης) και το 2000 (Σχέδιο οριοθέτησης περιοχών εναέριας αστυνόµευσης) προσπάθησε να θέσει νέα δεδοµένα. ∆ιαφωνίες και περιοδικές τριβές παραµένουν και µε τη σηµερινή δοµή διοίκησης του ΝΑΤΟ.

Έρευνα και ∆ιάσωση (Search & Rescue/SAR)
Η έρευνα και διάσωση για αεροπορικά ατυχήµατα διέπεται για τα ναυτικά ατυχήµατα από τη διεθνή Σύµβαση του Αµβούργου του 1979 για την θαλάσσια έρευνα και διάσωση ενώ για τα αεροπορικά από τις σχετικές συµφωνίες που έχουν γίνει στο πλαίσιο του Οργανισµού ∆ιεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (ΙCAO). Σύµφωνα µε την Περιφερειακή Συµφωνία Αεροναυτιλίας του 1952 οι περιοχές ευθύνης κρατών για αεροπορικά δυστηχήµατα είναι αντίστοιχες µε τα FIR. Εάν συµβεί κάποιο αεροπορικό δυστύχηµα και το αεροπλάνο καταπέσει στη θάλασσα, εφαρµόζονται οι σχετικές διατάξεις περί έρευνας και διασώσεως του ICAO. Αντιθέτως, στην περίπτωση των ναυτικών ατυχηµάτων η σύµβαση του Αµβούργου προβλέπει ότι όπου υπάρχει ανοιχτή θάλασσα θα πρέπει να υπάρχει συµφωνία µεταξύ των παρακτίων κρατών.
Η Ελλάδα από το 1944 συντονίζει τις επιχειρήσεις έρευνας και διασώσεως σε όλες τις περιοχές που υπάρχουν ανοιχτές θάλασσες στο Αιγαίο. Η ζώνη έρευνας και διασώσεως συµπίπτει µε τη ζώνη του FIR. Συµφωνία µεταξύ των δύο κρατών δεν έχει υπάρξει διότι η Τουρκία προσπαθεί να εξοµοιώσει τα αεροπορικά µε τα ναυτικά ατυχήµατα και κατ’ επέκταση να αµφισβητήσει τα όρια του FIR Αθηνών.

Ευρω-τουρκικές σχέσεις
Μετά από αποτυχηµένες (επισήµως λόγω του ελληνικού βέτο) προσπάθειες πολλών ετών, η Τουρκία ξεκίνησε το 2005 ενταξιακές διαπραγµατεύσεις µε την ΕΕ. Από τα 35 «κεφάλαια» που αποτελούν το ευρωπαϊκό κεκτηµένο (σε θέµατα όπως ενέργεια, ανθρώπινα δικαιώµατα, απασχόληση, µεταφορές, δικαστικό σύστηµα, περιβάλλον, κλπ.), έχει κλείσει µόνο ένα (έρευνα και τεχνολογία), ενώ άλλα 8 κεφάλαια έχουν µπλοκαριστεί από το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο λόγω της µη-τήρησης των σχετικών υποχρεώσεων από την Τουρκία σχετικά µε το άνοιγµα των τουρκικών λιµένων και αεροδροµίων σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα και άλλα 5 από τη Γαλλία (κεφάλαια που έχουν σχέση µε την πλήρη ένταξη της υποψήφιας χώρας).
Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες βλέπουν µε σκεπτικισµό το ενδεχόµενο ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Ακόµη και αν ξεπεραστούν τα διάφορα προβλήµατα (και τα σχετικά δηµοψηφίσµατα σε χώρες όπως η Γαλλία και η Αυστρία δεν είναι αρνητικά), δεν προβλέπεται ένταξη της Τουρκίας πριν από τουλάχιστον 10 χρόνια. Η Ελλάδα υποστηρίζει την τουρκική ένταξη διότι απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η οµαλοποίηση των σχέσεων της Αγκυρας µε την Ελλάδα και την Κύπρο και διότι θεωρεί ότι µια «ευρωπαϊκή» Τουρκία θα αποτελέσει έναν καλύτερο γείτονα. Αυτή τη στιγµή πάντως, ως πιθανότερο σενάριο θεωρείται µια «ειδική σχέση» της Τουρκίας µε την ΕΕ και όχι η πλήρης ένταξη.

Κυπριακό πρόβληµα
Αν και τυπικά δεν αποτελεί διµερές ζήτηµα, το Κυπριακό έχει παίξει σηµαντικό ρόλο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο πρέσβης ε.τ. Βύρων Θεοδωρόπουλος εκτιµά ότι όλες οι διαφορές οι σχετικές µε το Αιγαίο είτε εφευρέθηκαν είτε διογκώθηκαν από την Άγκυρα που κακώς υπολόγιζε ότι θα µπορούσαν να χρησιµεύσουν ως αντίβαρο στα θέµατα της Κύπρου.
Η Ελλάδα αποτελεί, µαζί µε την Τουρκία και τη Βρετανία, εγγυήτρια δύναµη και έχει αναπτύξει στρατιωτική δύναµη στην Κύπρο (Ελληνική ∆ύναµη Κύπρου/ΕΛ∆ΥΚ). ∆ύσκολα µπορεί να φανταστεί κανείς πλήρης οµαλοποίηση των σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας χωρίς πρότερη επίλυση του Κυπριακού προβλήµατος.
Το 2004 υπεβλήθη από τα Ηνωµένα Έθνη (κατόπιν διαπραγµατεύσεων µεταξύ των εµπλεκοµένων µερών) ένα σχέδιο για την επίλυση του Κυπριακού (Σχέδιο Ανάν). Στο δηµοψήφισµα που διεξήχθη, η τουρκοκυπριακή πλευρά ψήφισε υπέρ σε ποσοστό 65%, ενώ οι Ελληνοκύπριοι το καταψήφισαν σε ποσοστό 76%. Έχουν γίνει πολλές (και έντονες) συζητήσεις σχετικά µε τις αδυναµίες του Σχεδίου Ανάν και οι περισσότεροι αναλυτές εξακολουθούν να αµφισβητούν τη λειτουργικότητα και βιωσιµότητά του. Τον τελευταίο χρόνο διεξήχθησαν διακοινοτικές συνοµιλίες για την επίλυση του Κυπριακού. Μετά την εκλογή, όµως, του σκληροπυρηνικού κ. Ντερβίς ‘Ερογλου στα Κατεχόµενα, εκτιµάται ότι οι διακοινοτικές συνοµιλίες θα δώσουν τη θέση τους σε µια διεθνή διάσκεψη

Μειονότητες
Η Τουρκία συστηµατικά παραβίασε τις υποχρεώσεις που της επέβαλε η Συνθήκη της Λωζάνης σε θέµατα µειονοτήτων. Στην τραγική τύχη της µειονότητας της Κων/πολης αναφερόµαστε παρακάτω στο λήµµα περί Σεπτεµβριανών. Η δηµιουργία ανοικτής αγροτικής φυλακής στην Ίµβρο το 1964 και οι απαλλοτριώσεις των πλέον έφορων τµηµάτων του νησιού, συνέβαλλαν σηµαντικά στην αποψίλωση της εκεί ελληνικής µειονότητας, ενώ παλαιότερο πλήγµα κατά των Ελλήνων της Τουρκίας αποτέλεσε ο φόρος Βαρλίκ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου. Επίσης, ασκήθηκαν σηµαντικές πιέσεις σε βάρος του Πατριαρχείου, µε αποκορύφωµα το κλείσιµο (το 1971) της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η οποία τροφοδοτούσε το Πατριαρχείο µε τους κατάλληλα εκπαιδευµένους ιερείς. Τέλος, εξακολουθεί να υπάρχει σοβαρό πρόβληµα µε την τύχη των ελληνικών περιουσιών της Κων/πολης, για ορισµένες από τις οποίες έχει γίνει προσφυγή των δικαιούχων στο Συµβούλιο της Ευρώπης.
Όσο για τη µουσουλµανική µειονότητα της ∆υτικής Θράκης, το 1923 αριθµούσε 86.000 άτοµα, ενώ σήµερα φθάνει τα 105.000 (περίπου το 50% Τουρκογενείς, 30-35% Ποµάκοι και 15-20% Αθίγγανοι). Η Τουρκία κατηγορεί την Ελλάδα α) για το Άρθρο 19 (του 1955, το οποίο καταργήθηκε το 1998, χωρίς, όµως, αναδροµική ισχύ), που προέβλεπε την αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας από όσους αλλογενείς Έλληνες υπηκόους εγκατέλειπαν τη χώρα µε πρόθεση να µην επιστρέψουν, β) για το ότι ο διορισµός των µουφτήδων και της διοίκησης των βακουφίων γίνεται από το ελληνικό κράτος, αντί της επιλογής τους από τη µειονότητα και γ) γενικότερα για την επιβολή διακρίσεων διοικητικού χαρακτήρα σε βάρος της µειονότητας µε σκοπό την εκδίωξή της. Μετά το 1991 ακολουθείται εκ µέρους του ελληνικού κράτους πολιτική ισονοµίας και ισοπολιτείας και έχουν ληφθεί σηµαντικά µέτρα για την ένταξη της µουσουλµανικής µειονότητας στην ελληνική κοινωνία. Η κατάσταση έχει σαφώς βελτιωθεί, παρά τη µη-εποικοδοµητική στάση του Τουρκικού προξενείου.

Παραβάσεις (διεθνών κανονισµών)
Είσοδος τουρκικών µαχητικών αεροσκαφών στην Περιοχή Πληροφόρησης Πτήσεων (FIR) Αθηνών χωρίς προειδοποίηση και χωρίς τήρηση των σχετικών κανονισµών. Έχουν γίνει προσπάθειες, µε νατοϊκή διαµεσολάβηση, για επίλυση του προβλήµατος των παραβάσεων µε την παροχή ορισµένων πληροφοριών πτήσεων από τα τουρκικές προς τις ελληνικές αρχές, που έφθασαν κοντά σε συµφωνία.
Παραβιάσεις (εθνικού εναέριου χώρου)
Είσοδος τουρκικών µαχητικών αεροσκαφών στον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας (συνήθως στο χωρικό διάστηµα ανάµεσα στα 6 και 10 ν.µ.). Κάθε χρόνο λαµβάνουν χώρα εκατοντάδες παραβάσεις και παραβιάσεις. Σε περιπτώσεις παραβάσεων ή παραβιάσεων, τα τουρκικά µαχητικά αεροσκάφη αναγνωρίζονται και αναχαιτίζονται από αντίστοιχα ελληνικά. Σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι αναχαιτίσεις µετατρέπονται σε εµπλοκές και αεροµαχίες, που ενίοτε καταλήγουν στην πτώση αεροσκαφών και το θάνατο πιλότων

Πολιτική µηδενικών προβληµάτων µε τις γειτονικές χώρες
Υπό την καθοδήγηση του συµβούλου του πρωθυπουργού Ερντογάν και του προέδρου Γκιούλ, και νυν υπουργού Εξωτερικών Αχµέτ Νταβούτογλου, η Τουρκία έχει αποδυθεί τα τελευταία χρόνια σε µια µεθοδική προσπάθεια να εξελιχθεί σε αποδεκτό διαµεσολαβητή σε µια σειρά περιφερειακών συγκρούσεων και να αναβαθµίσει το ρόλο της στο µουσουλµανικό κόσµο, αλλά και στο διεθνές σύστηµα γενικότερα. Η Άγκυρα αποπειράται την οικοδόµηση της εξωτερικής της πολιτικής κατά µήκος εναλλακτικών στρατηγικών αξόνων («στρατηγικό βάθος») και όχι µόνο του δυτικού άξονα. Στο πλαίσιο της «πολιτικής µηδενικών προβληµάτων», η Τουρκία έχει αποδυθεί τα τελευταία 2-3 χρόνια σε µια προσπάθεια οµαλοποίησης των σχέσεων µε γειτονικές χώρες. Η προσπάθεια ήταν λιγότερο ή περισσότερο επιτυχηµένη µε τη Συρία, το Ιράν και το Ιράκ, µε την Αρµενία υπήρξε πρόοδος αλλά η διαδικασία έχει παγώσει, ενώ µε την Ελλάδα και την Κύπρο δεν υπήρξαν ουσιαστικές αλλαγές

Πρωτόκολλο Παπούλια-Γιλµάζ (Μέτρα Οικοδόµησης Εµπιστοσύνης)
Στο πλαίσιο της βραχύβιας ελληνοτουρκικής ύφεσης επί εποχής Νταβός, υπογράφηκε από τους τότε Υπουργούς Εξωτερικών Κάρολο Παπούλια και Μεσούτ Γιλµάζ ένα πρωτόκολλο µέτρων οικοδόµησης εµπιστοσύνης το οποίο προέβλεπε µεταξύ άλλων δίµηνο µορατόριουµ στην πραγµατοποίηση στρατιωτικών ασκήσεων στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Για σηµαντικά χρονικά διαστήµατα το Πρωτόκολλο δεν τηρήθηκε στην πράξη, κυρίως µε τουρκική υπαιτιότητα.
Στην περίοδο µετά το 1999, συµφωνήθηκαν µια σειρά µέτρων οικοδόµησης εµπιστοσύνης, όπως θερινό µορατόριουµ τετράµηνης διάρκειας στις στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο, ανταλλαγή επισκέψεων σε επίπεδο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων και Στρατιωτικών Σχολών, θερµή γραµµή επικοινωνίας σε περίπτωση εκτάκτων περιστατικών, συνεργασία σε ειρηνευτικές αποστολές και φυσικές καταστροφές, κλπ.

Σεπτεµβριανά
Την 6η Σεπτεµβρίου 1955, λόγω των διεθνών διεργασιών για το Κυπριακό και µε αφορµή µια βόµβα που ένας Τούρκος πράκτορας τοποθέτησε στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεµάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, ένας τουρκικός όχλος, µε την ανοχή των τουρκικών αρχών, όπως αποδείχθηκε το 1960 κατά τη δίκη του τότε πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές, βιαιοπράγησε σε βάρος του ελληνικού πληθυσµού της Κων/πολης (µε αριθµό δολοφονιών, βιασµών και ξυλοδαρµών) και λεηλάτησε ελληνικά σπίτια, καταστήµατα, σχολεία και νεκροταφεία.
Τα γεγονότα αυτά αποτέλεσαν το πρώτο µεγάλο πλήγµα κατά του ελληνισµού της
Κων/πολης. Το 1964 οι περισσότεροι από τους εναποµείναντες Ρωµιούς της Πόλης απελάθηκαν ή υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Από τους 100.000 Έλληνες κατοίκους της Πόλης το 1923, σήµερα αποµένουν λιγότεροι από 3.500 (συµπεριλαµβανοµένων και των µικτών γάµων), ενώ από τους 8.200 κατοίκους της Ίµβρου και της Τενέδου παραµένουν ελάχιστοι ηλικιωµένοι.

Στρατιωτικοποίηση νήσων Αιγαίου
Η Τουρκία κατηγορεί την Ελλάδα ότι έχει οχυρώσει τη Λήµνο, τη Σαµοθράκη και τα ∆ωδεκάνησα κατά παράβαση των Συνθηκών της Λωζάνης (1923) και των Παρισίων (1947) που προβλέπουν απόλυτη αποστρατικοποίηση, καθώς και τα νησιά Ικαρία, Σάµος, Μυτιλήνη, Χίο για τα οποία ισχύει καθεστώς µερικής αποστρατικοποίησης. Η Ελλάδα απαντά ότι για µεν τη Λήµνο και Σαµοθράκη, οι σχετικές διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης έχουν ακυρωθεί από τη Συνθήκη του Μοντρέ (1936), για δε τα ∆ωδεκάνησα ότι η Τουρκία δεν είναι συµβαλλόµενο µέρος στη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων και δεν δικαιούται να αντλεί δικαιώµατα από το κείµενο αυτό.
Γενικότερα πάντως, η Ελλάδα θεωρεί ότι η συγκέντρωση στρατευµάτων και αποβατικών µέσων έναντι των ελληνικών νησιών και οι ανησυχητικές δηλώσεις Τούρκων αξιωµατούχων υποχρεώνουν και νοµιµοποιούν την Ελλάδα να προβεί στην αναγκαία αµυντική προπαρασκευή που θα της επιτρέψει να ασκήσει, εάν παραστεί ανάγκη, το δικαίωµα της νόµιµης άµυνας, το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωµένων Εθνών, και να προστατεύσει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Τα ελληνικά επιχειρήµατα έχουν σε ένα βαθµό ενδυναµωθεί µετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεµβρίου στις ΗΠΑ, διότι πολλά κράτη αποδέχονται πλέον το δικαίωµα προπαρασκευής για νόµιµηάµυνα. Να σηµειωθεί, τέλος, ότι η Ελλάδα έχει εξαιρέσει από την υποχρεωτική δικαιοδοσία του ∆ιεθνούς ∆ικαστηρίου Χάγης ζητήµατα εθνικής ασφάλειας (έχοντας προφανώς κατά νου το ζήτηµα της αποστρατιωτικοποίησης).

Συµφωνία Ελσίνκι (1999)
Στη συνάντηση κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι (∆εκέµβριος 1999) συµφωνήθηκε ότι η Ελλάδα θα αποσύρει τις αντιρρήσεις της (βέτο) και θα υποστηρίξει τις προσπάθειες της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ, µε δύο ανταλλάγµατα: (α) την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ µε το επόµενο κύµα διεύρυνσης της Ένωσης, ανεξάρτητα αν θα έχει επιλυθεί το Κυπριακό πρόβληµα) (β) εάν διµερείς προσπάθειες επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών δεν στεφθούν από επιτυχία µέχρι το ∆εκέµβριο του 2004, τότε οι δύο χώρες συµφώνησαν να καταφύγουν στο ∆ιεθνές ∆ικαστήριο της Χάγης.

Συµφωνίες Χαµηλής Πολιτικής -Οικονοµικές σχέσεις
Στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 1999, έχουν υπογραφεί περίπου 20 διµερείς συµφωνίες σε θέµατα οικονοµικής, πολιτιστικής, τελωνειακής, επιστηµονικής και τεχνολογικής συνεργασίας, προστασίας περιβάλλοντος, καταπολέµηση εγκλήµατος, τουρισµού, λαθροµετανάστευσης (την οποία η τουρκική πλευρά στην πράξη δεν εφάρµοσε), κλπ.
Οι οικονοµικές σχέσεις των δύο πλευρών βελτιώθηκαν σηµαντικά µε το διµερές εµπόριο να φθάνει τα $3,3 δισ. (2008) και τα $2,3 δισ. (λόγω οικονοµικής κρίσης) το 2009, έναντι µόλις $638 εκατ. το 1999, µε τις ελληνικές εξαγωγές να παραµένουν έντονα
ελλειµµατικές. Οι ελληνικές επενδύσεις στην Τουρκία έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά (πιθανώς γύρω στα $8 δισ.), µε χαρακτηριστικότερο παράδειγµα την εξαγορά σηµαντικού τµήµατος της τουρκικής τράπεζας Finansbank από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας (η µεγαλύτερη ελληνική επένδυση εκτός Ελλάδας, ύψους $5,7 δισ.). Τέλος, κατασκευάζεται αγωγός που θα µεταφέρει (αζερικής προέλευσης) φυσικό αέριο από την Τουρκία στην Ιταλία µέσω Ελλάδας (Turkey-Greece-Italy Interconnector).
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Ερντογάν υπεγράφησαν 21 νέες συµφωνίες συνεργασίας σε ένα ευρύ φάσµα τοµέων.

Συνθήκη Λωζάνης (1923)
Αποτελεί τη βασική συνθήκη ρύθµισης των ελληνο-τουρκικών σχέσεων. Με τη Συνθήκη της Λωζάννης, η Τουρκία ανακτούσε την Ανατολική Θράκη, την οποία η Συνθήκη των Σεβρών είχε παραχωρήσει στην Ελλάδα. Επίσης, έπαιρνε και πάλι την περιοχή της Σµύρνης. Η Ελλάδα διατήρησε τα νησιά του Αιγαίου, εκτός από δύο στην είσοδο των ∆αρδανελίων, την Ίµβρο και την Τένεδο, που της είχαν χορηγηθεί µε τη Συνθήκη των Σεβρών. Τέλος, η Άγκυρα αναγνώρισε την προσάρτηση της Κύπρου από τη Μεγάλη Βρετανία και των ∆ωδεκανήσων από την Ιταλία. Επίσης, συµφωνήθηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσµών µεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ενώ εξαιρέθηκαν οι Μουσουλµάνοι της ∆υτικής Θράκης και οι Έλληνες που ήταν εγκαταστηµένοι πριν το 1918 στην Κων/πολη

Σχέδιο Βαριοπούλα (Balyoz)
Πρόσφατα η κυβέρνηση Ερντογάν κατηγόρησε υψηλόβαθµους αξιωµατικούς των Τουρκικών Ενόπλων ∆υνάµεων ότι το 2003 είχαν επεξεργαστεί σχέδια πρόκλησης θερµού επεισοδίου µε την Ελλάδα (ακόµη και µε την κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους από «φίλια πυρά») µε στόχο την αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και τελικώς την αποποµπή της κυβέρνησης ΑΚΡ.

Υφαλοκρηπίδα
Βασικό κίνητρο των διεθνών προσπαθειών οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας ήταν η εκµετάλλευση υποθαλάσσιων πλουτοπαραγωγικούς πόρους (κυρίως υδρογονάνθρακες) και αυτό φαίνεται ότι ισχύει και στην περίπτωση Ελλάδας και Τουρκίας (αν και η ύπαρξη σηµαντικών και οικονοµικά αξιοποιήσιµων κοιτασµάτων υδρογονανθράκων στο Αιγαίο δεν έχει αποδειχθεί µε απόλυτη βεβαιότητα). Η συνεκµετάλλευση υδρογονανθράκων στο Αιγαίο αποτελεί πάγιο στόχο της Άγκυρας.
Η επίσηµη ελληνική θέση είναι ότι η υφαλοκρηπίδα αποτελεί τη µόνη ελληνοτουρκική διαφορά (τα υπόλοιπα προβλήµατα χαρακτηρίζονται ως µονοµερείς τουρκικές διεκδικήσεις). Η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου χρονολογείται από το Νοέµβριο 1973, όταν δηµοσιεύθηκε στην Τουρκική Εφηµερίδα της Κυβέρνησης απόφαση παραχώρησης στην κρατική τουρκική εταιρεία πετρελαίων αδειών διεξαγωγής ερευνών σε υποθαλάσσιες περιοχές πλησίον ελληνικών νήσων.
Η Τουρκία θεωρεί ότι: (α) το θεµελιώδες κριτήριο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είναι η φυσική-γεωλογική συγγένεια του εδάφους της ξηράς µε το έδαφος του βυθού (β) τα νησιά αποτελούν ειδικές περιστάσεις (γ) το Αιγαίο είναι µια ηµίκλειστη θάλασσα που απαιτεί την εφαρµογή ιδιαίτερων, εξαιρετικών κανόνων και (δ) η αρχή που πρέπει να εφαρµοστεί είναι αυτή της ευθυδικίας (equity).
Η Ελλάδα απαντά ότι: (α) τα νησιά δικαιούνται υφαλοκρηπίδα, ακριβώς όπως και τα ηπειρωτικά εδάφη και (β) η οριοθέτηση πρέπει να γίνει µε τον κανόνα της µέσης γραµµής/γραµµής ίσης απόστασης, που λαµβάνει ως βάση µέτρησης τα νησιωτικά παράλια της Ελλάδας και τα ηπειρωτικά παράλια της Τουρκίας. Θέτει δε δύο θεµελιώδεις προϋποθέσεις για την επίλυση του ζητήµατος: (α) το µη εγκλωβισµό ελληνικών νησιών σε τουρκική υφαλοκρηπίδα και (β) την ανάγκη πολιτικής συνέχειας της ελληνικής επικράτειας. Το πρόβληµα δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι τµήµα των θαλασσίων συνόρων στο Αιγαίο δεν έχει οριοθετηθεί, ενώ όπως αναφέραµε ότι η Ελλάδα δεν έχει αποφασίσει να καθορίσει Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη.
Το πρόβληµα της ελληνικής θέσης περί της υφαλοκρηπίδας ως µοναδικής ελληνοτουρκικής διαφοράς είναι ότι αν οι δύο χώρες συµφωνήσουν να προσφύγουν στο ∆ιεθνές ∆ικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αυτή θα οριοθετηθεί µε βάση το σηµερινό εύρος των χωρικών υδάτων. Άρα, υπάρχει η άποψη ότι και το εύρος των χωρικών υδάτων θα πρέπει να συζητηθεί –µε στόχο µια συµβιβαστική διευθέτηση-και αυτό θα «συµπαρασύρει» και τον εναέριο χώρο.
Οι πρόσφατες εξελίξεις για τα ενεργειακά κοιτάσµατα στην Ανατολική Μεσόγειο, στη θαλάσσια περιοχή γύρω από την Κύπρο, έχουν ασφαλώς έντονο το στοιχείο του déjà vu. Η ιστορία του Αιγαίου επαναλαµβάνεται και στην Κύπρο. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση η πιθανότητα ύπαρξης µεγάλων κοιτασµάτων φαίνεται να είναι υψηλότερη, ενώ στην υπόθεση εµπλέκονται, εκτός από την Κυπριακή ∆ηµοκρατία και την Τουρκία, και άλλες γειτονικές χώρες όπως η Αίγυπτος, ο Λίβανος και, ενδεχοµένως, το Ισραήλ.

FIR
Περιοχή Πληροφοριών Πτήσης (Flight Information Region) που θεσπίστηκε από τον Οργανισµό για την Πολιτική Αεροπορία (ICAO) µε σκοπό την παροχή εξυπηρέτησης πληροφοριών πτήσης. Το FIR Αθηνών καλύπτει ολόκληρο τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο και επιπλέον διάσπαρτα τµήµατα του διεθνούς εναερίου χώρου. Σύµφωνα µε τους κανόνες του ICAO και τη διεθνή πρακτική η Ελλάδα απαιτεί, για λόγους ασφάλειας των πολιτικών πτήσεων, όπως όλα τα αεροσκάφη, πολιτικά και στρατιωτικά, υποβάλουν σχέδια πτήσεως πριν από την είσοδό τους στο FIR Αθηνών.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι κρατικά αεροσκάφη (στα οποία συµπεριλαµβάνονται και τα στρατιωτικά) δεν είναι υποχρεωµένα να υποβάλλουν σχέδια πτήσης και κατηγορεί την Ελλάδα για προσπάθεια µετατροπής διαχειριστικής αρµοδιότητας σε δικαίωµα κυριαρχίας στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Προωθεί δε τη διεύρυνση του FIR Istanbul ως το µέσο περίπου του Αιγαίου µε αντίστοιχη συρρίκνωση του FIR Αθηνών.

Δρ. Θάνος Ντόκος
Γενικός Διευθυντής Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής
(ΕΛΙΑΜΕΠ), Διδάσκων (ΠΔ.407, Τμήμα Τουρκικών & Σύγχρονων Ασιατικών
Σπουδών, Παν/μιο Αθηνών)
Πηγή

«Η γλώσσα σας δεν έχει καμία σχέση με αυτή που μιλούσε ο Αριστοτέλης»

Σκληρή απάντηση στις προκλητικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού των Σκοπίων Ν. Γκρουεβσκι έδωσε ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ κ. Κωστής Αϊβαλιώτης.
« Να απαντήσει κάποιος στον κ. Γκρουέβσκι ότι τα «μακεδονικά» που μιλά δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα του Αριστοτέλη, του Πρωταγόρα, του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, όπως επίσης ότι οι Σλάβοι ήρθαν στην περιοχή 1000 χρόνια μετά την εποχή των μεγάλων αυτών φιλοσόφων και στρατηγών της εποχής δόξας της Μακεδονίας.
Όλοι αυτοί φυσικά, πίστευαν, στους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους Έλληνες, συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τέλος, ο Μέγας Αλέξανδρος ηγήθηκε των Ελλήνων και όχι των Σλάβων» σημείωσε ο κ. Αϊβαλιώτης


Πηγή

Μέρη στον κόσμο που δεν μπορείς να πας!

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Ένας Σκοπιανός και μία Αλβανίδα διώκουν Έλληνες στρατιωτικούς...στην Ελλάδα!

Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου βιώσαμε χθες στο Ναυτοδικείο Πειραιά. Η Ελληνική Δημοκρατία, έθεσε τους θεσμούς της (στην προκειμένη περίπτωση τη Στρατιωτική Δικαιοσύνη) στην υπηρεσία των εχθρών του έθνους, ώστε να συνεχιστεί η νομική ομηρία των 39 ΟΥΚάδων, οι οποίοι διώκονται για συνθήματα που φέρονται να φώναξαν στην Αθήνα, στη διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου του 2010. Η δίκη αναβλήθηκε για τις 16 Δεκεμβρίου, παρατείνοντας έτσι την ταλαιπωρία των στελεχών της επίλεκτης μονάδας, η οποία κάθε μέρα δίνει την ψυχή της για την προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας, αλλά και την προστασία της ανθρώπινης ζωής στις ελληνικές θάλασσες.

Η γνωστή κομπανία εν δράσει...
Στη διαδικασία, εμφανίστηκε ο γνωστός από ανάλογες υποθέσεις αριστερός δικηγόρος από τη Χαλκίδα Θανάσης Τάρτης, με αίτημα παράστασης πολιτικής αγωγής, εξ ονόματος του γνωστού για τις αντεθνικές του απόψεις Παύλου Βοσκόπουλου, του επικεφαλής της αποσχιστικής & φιλοσκοπιανής οργάνωσης Ουράνιο Τόξο, αλλά και των Ντέιβιντ Βίτκοφ κατοίκου Αθηνών και υπηκόου Σκοπίων και Μιρέλας Τσελνίκου Αλβανίδας υπηκόου (και οι δύο τελευταίοι, στελέχη της γνωστής για το ρόλο της εθνομηδενιστικής οργάνωσης Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι-ΕΠΣΕ, του Παναγιώτη Δημητρά).
Το αίτημα για τον πρώτο, μετά από διακοπή για διάσκεψη απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν νομιμοποιείται ο τύπος αυτός να αιτείται κάτι τέτοιο. Για τους δύο άλλους, το αίτημα... έγινε δεκτό (!), καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι πληρούν τα... τυπικώς απαιτούμενα (μέχρι να αποδειχθεί σε τι συνίσταται η βλάβη...)! Έτσι, ένας Σκοπιανός και μία Αλβανίδα, ενάγουν... Έλληνες στρατιωτικούς (!)... στην Ελλάδα (!). Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο, με την Ελληνική Δημοκρατία σε ρόλο αυτόχειρα!

Παράταση της νομικής ομηρίας των ΟΥΚάδων
Ο κ. Τάρτης, ζήτησε διακοπή, ώστε να παραλάβει τη δικογραφία, να τη μελετήσει και να λάβει γνώση και το δικαστήριο συναίνεσε «απλόχερα» (ό,τι ζητούν οι εθνομηδενιστές...), αναβάλλοντας τη δίκη και προσδιορίζοντάς την για τις 16 Δεκεμβρίου 2011, παρατείνοντας τη νομική ομηρία των βατραχανθρώπων μας. Φυσικά, από έδρας μάθαμε ότι ως μάρτυρας κατηγορίας θα παραστεί και ο κ. Παναγιώτης Δημητράς, ο οποίος πολύ πρόσφατα εξόργισε την ομογένειά μας στην Αυστραλία με αυτά που είπε για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Η τελευταία αυτή ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ μεθόδευση, προκάλεσε και πάλι την αντίδραση των συνηγόρων των κατηγορουμένων...

«Αστεία δίκη»
Η υπεράσπιση, μεταξύ των οποίων οι δικηγόροι Στέλιος Πυλιώτης και Χριστίνα Τσιαμπάζη αντέδρασαν στις μεθοδεύσεις της έδρας, λέγοντας ότι η μισή μονάδα των επιλέκτων είναι κατηγορούμενη, κάνοντας λόγο για ένστολους που είναι stand by για να σκοτωθούν και στηλίτευσε το γεγονός ότι ενάμισι χρόνο μετά, η διαδικασία όχι μόνο δεν ολοκληρώνεται, αλλά αντίθετα, μεθοδεύεται η αναβολή της, τη στιγμή που επείγει η ολοκλήρωσή της. Επίσης, μίλησε για «αστεία δίκη», η οποία αποτελεί «αν όχι εθνικό έγκλημα, ένα λάθος» και δίνει λαβή για «αντεθνική προπαγάνδα» και καυτηρίασε το γεγονός ότι δεν τελείωσε η ιστορία αυτή με μια απορριπτική πρόταση ή ένα βούλευμα (Στέλιος Πυλιώτης). Επίσης, από την υπεράσπιση σχολιάστηκε αρνητικά το γεγονός ότι τα ¾ των εγγράφων της δικογραφίας, είναι άσχετα με την υπόθεση. Τέλος, τονίστηκε το γεγονός ότι η παράταση της νομικής εκκρεμότητας, καταστρέφει κατηγορούμενο υπαξιωματικό, ο οποίος δίνει εξετάσεις για να ενταχθεί ως οργανικός στις ΕΔ και χρειάζεται σύντομα απαλλακτική απόφαση.

Πολύς κόσμος για τους ΟΥΚάδες
Έξω από το δικαστήριο, είχαν συγκεντρωθεί πολλοί πολίτες, οι οποίοι υποδέχθηκαν με επευφημίες τους ΟΥΚάδες, φωνάζοντας συνεχώς πατριωτικά συνθήματα και ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Όσον αφορά στους παριστάμενους στην αίθουσα, έμειναν με μια πικρή γεύση στο στόμα από τη στάση της έδρας, η οποία δεν δείχνει να κατανοεί τη σημασία που έχει η δίκη αυτή για τα εθνικά μας συμφέροντα. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι παρόντες στη δίκη στο πλευρό των ΟΥΚάδων ήταν από πλευράς ΝΔ ο Πέτρος Μαντούβαλος και από πλευράς ΛΑΟΣ, ο Θάνος Πλεύρης. Όλοι πάντως ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις 16 & 19 Δεκεμβρίου του 2011.

Πηγή

Η Τουρκία μέσα, η Ελλάδα έξω;

Μια απάντηση στο γερμανικό περιοδικό Focus
Κύριε Διευθυντά,
Επειδή προτείνεις στους αναγνώστες σου να βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση από την Ελλάδα και να αντικατασταθεί από την Τουρκία θέλω να σου επισημάνω τα εξής:
Η Τουρκία έχει πληθυσμό τόσο που να δικαιούται περισσότερες έδρες από την Γερμανία στην Ευρωβουλή. Οπότε ετοιμάσου να έχεις περισσότερους Τούρκους στην Ευρωβουλή απ' ότι Γερμανούς. Πρέπει να ξέρεις ακόμη και αυτό: Στην Αθήνα ζουν 1.000.000 εξαθλιωμένοι λαθρομετανάστες από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν. Με το που πατάνε στην Ελλάδα δηλώνουν πολιτικό άσυλο και εγκλωβίζονται εδώ. Ακόμη και αν βρουν κάποιο τρόπο να φύγουν για την Ιταλία, την Νορβηγία ή και την Γερμανία, όταν συλληφθούν, μέσα σε λίγες μέρες δεν τους στέλνετε στις χώρες τους, αλλά στην Ελλάδα, γιατί πρώτα εδώ ζήτησαν άσυλο. Βλέπεις, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πολύ ρομαντικά, ειδικά όταν εφαρμόζονται σε άλλες χώρες. Σκέψου, λοιπόν, τι πρόκειται να γίνει στο όμορφο Βερολίνο αν έρθουν 500.000 Ιρακινοί (κράτος με το οποίο συνορεύει η Τουρκία) και πως θα σου φαινόταν αν στην όμορφη Μαρίεν - Πλάτς υπήρχε ένα όμορφο τέμενος με έναν Ιμάμη να σε ξεκουφαίνει κάθε μέρα. Τότε θα είχες την ίδια άποψη; Μήπως σε βολεύει η Αθήνα να είναι μια αποθήκη λαθρομεταναστών όλης της Ασίας;

Και κάτι τελευταίο: νομίζεις ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι τόσο ηλίθιος να αγοράσει από την Γερμανία υποβρύχια που γέρνουν από την δεξιά πλευρά; Πιστεύεις ότι είναι τόσο ηλίθιος να αγοράσει συστήματα ασφαλείας, σαν τα γερμανικά που αγόρασε η Ελλάδα για τους Ολυμπιακούς του 2004, που τελικά δεν δούλευαν; Πιστεύεις ότι είναι τόσο βλάκας να σου παραχωρήσει την εκμετάλλευση του αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης με μία τέτοια σύμβαση που έχεις με το αεροδρόμιο της Αθήνας; Πιστεύεις ότι είναι τόσο ανίκανος που δεν θα σου ζητούσε τις πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλεις από την καταστροφή που μας προξένησες πριν λίγα μόλις χρόνια και δεν μας έχεις στείλει ούτε ένα μάρκο;

Και να ξέρεις και κάτι τελευταίο: οι Έλληνες είναι οι πρώτοι που θέλουν την Τουρκία πλήρες κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής ένωσης, έτσι ώστε όλα όσα σου προανέφερα να γίνουν και δικά σου προβλήματα και όχι μόνο δικά μου, για να μπορείς εσύ να αμπελοφιλοσοφείς (αν αυτή η λέξη δεν μπορεί να μεταφραστεί στα γερμανικά ψάξε στο google) με την ησυχία σου. Τέλος, να ξέρεις ότι και 'γω θα ήθελα να έχω γείτονες τους Αυστριακούς, τους Γάλλους και τους Ολλανδούς, αλλά δυστυχώς έχω αυτούς που έχω και με αυτούς θα ζήσω σε όλη μου τη ζωή, γιατί τους φίλους τους διαλέγεις, τους γείτονες, όμως, όχι.

Μετά τιμής,
Ηλίας Σιδέρης
Δικηγόρος Αθηνών

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Σκοπιανοί Διεθνείς Μπασκετμπολίστες τραγουδάνε ότι θα πάρουν την… Θεσσαλονίκη!!! - Η Eλληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης και κυρίως η FIBA τι πρόκειται να κάνουν για όλα αυτά;;;

Ας τελειώνουμε πια με τους γυφτοσκοπιανούς.

Θαυμάστε τους!!!


Βίντεο με τους Σκοπιανούς διεθνείς Μπασκετμπολίστες μετά την νίκη τους με την Λιθουανία στο οποίο τραγουδάνε γνωστό Σκοπιανό Εθνικιστικό τραγούδι με αλυτρωτικά όνειρα για την Θεσσαλονίκη.


“Izlezi momče, pravo na terasa, pozdravi ja Gocevata rasa,
krenete racete gore, naše ќe bide i solunsko pole”.

““Πήγαινε νεαρέ ίσια στο μπαλκόνι σου και χαιρέτησε την ράτσα του Goce,

άπλωσε τα χέρια σου ψηλά, τα δικά μας θα είναι στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης”

Η Eλληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης και κυρίως η FIBA τι πρόκειται να κάνουν για όλα αυτά;;;;; 

 

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

«Στη συνάντηση Πάγκαλου-Αρίφι θα μιλάνε στα Αλβανικά»

Η αναπληρωτής πρωθυπουργός των Σκοπίων αρμόδια για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, Τέουτα Αρίφι και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ελλάδας, Θεόδωρος Πάγκαλος στη συνάντησή τους το Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους θα μιλάνε στα αλβανικά. Διπλωματικές πηγές των “Λάιμ Πρες” ισχυρίζονται ότι οι δύο αναπληρωτές πρωθυπουργοί θα επικοινωνούν στα αλβανικά γιατί και των δύο, μητρική γλώσσα είναι η αλβανική.

«Επειδή ο Πάγκαλος και η Αρίφι είναι Αλβανοί και έχουν την ίδια μητρική γλώσσα, την Αλβανική, η επικοινωνία τους θα είναι στην μητρική τους γλώσσα και η συνάντησή τους θα έχει καλύτερα αποτελέσματα», αναφέρει η ίδια πηγή.
Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, έχει καταγωγή αρβανίτικη και μιλάει αλβανικά.
Η Αρίφι θα επισκεφθεί την Αθήνα μετά από πρόσκληση του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης κ. Θεόδωρου Πάγκαλου.
Λίγες ημέρες πριν, η σκοπιανή αναπληρωτής πρωθυπουργός είχε αποστείλει επιστολή στον ομόλογό της, Πάγκαλο και ζήτησε συνεργασία ως ένδειξη της θέλησής της, για καλές σχέσεις μεταξύ των δύο γειτονικών λαών.
Η απάντηση ήρθε σύντομα, στην οποία σημειώνονταν μια συνάντηση μεταξύ των δύο μερών για τον προσεχή Δεκέμβριο και ο Πάγκαλος ήταν πρόθυμος να δώσει τεχνική βοήθεια στην FYROM για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ.

Πηγή

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Εrdogan: Ο “μάγκας” της Ανατολικής Μεσογείου

Είναι Δευτέρα βράδυ 19 Σεπ 2011, ο υπουργός οικονομικών μιλάει με την τρόικα για τα πιθανά νέα μέτρα και τις πιθανά βήματα, αλλά στα εξωτερικά θέματα οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και πιθανόν εάν δεν λειτουργήσουμε ψύχραιμα ως κράτος και ως έθνος θα οδηγηθούμε σε νέα τετελεσμένα γεγονότα τύπου “Ίμια”. Η Κύπρος προχώρησε ήδη στην έναρξη γεωτρήσεων στο οικόπεδο 12 ( Αφροδίτη), υπό την προστασία των μονάδων του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού και του ισραηλινού συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, το γεωτρύπανο έχει φτάσει στα 1600 μ και οι πρώτες ενδείξεις καταδεικνύουν ότι το κοίτασμα φυσικού αερίου είναι ισάξιο του ισραηλινού Ταμάρ (το μεγαλύτερο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι τώρα).
Λίγο μακρύτερα κοντά στο Καστελόριζο η Τουρκία , μη έχοντας τη δυνατότητα να αναμετρηθεί με το Ισραήλ, ως άλλος “μάγκας” του χωριού που τα βάζει με του αδύνατους, μεταφέρει το ερευνητικό σκάφος Σισμίκ, και ένα παρόμοιο νοικιασμένο από την Ιταλία καθώς και μονάδες του τουρκικού στόλου στις βάσεις της περιοχής (Φετχιγέ και Μερσίνα) και ανακοινώνει την πρόθεση της να αρχίσει έρευνες νοτίως του Καστελόριζου, επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, κατά παράβαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.
Παράλληλα ανακοινώνεται δια στόματος Ερντογάν (κατά την αναχώρηση του για τη Συνέλευση του ΟΗΕ) στο αεροδρόμιο της Άγκυρας, ότι ίσως εντός της εβδομάδος η κρατική εταιρεία πετρελαίων της Τουρκίας να αρχίσει γεωτρήσεις στην ΑΟΖ (αποκλειστική οικονομική ζώνη) που κήρυξε σε συνεργασία με το Ψευδοκράτος (κατεχόμενα).
Ο πρόεδρος της Κύπρου απαντά ότι είναι προτιμότερο η Τουρκία να σταματήσει τις απειλές και να συνεργαστεί για τη επίλυση του Κυπριακού και ότι τα πιθανά έσοδα από την γεώτρηση θα κατανεμηθούν από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, αναλογικά στις δύο ομόσπονδες συνιστώσες.
Παράλληλα είναι γνωστές οι αλλαγές που τρέχουν στη Μέση Ανατολή και στη Β. Αφρική καθώς και η δραματική επιδείνωση των σχέσεων (διακοπή) Ισραήλ-Τουρκίας, που έφθασαν στο αποκορύφωμα με το δραματικό επεισόδιο του τουρκικού πλοίου “Γαλάζιος Μαρμαράς”, που δέχθηκε επίθεση από ισραηλινούς κομάντος , ενώ μετέφερε βοήθεια στη Γάζα. Πίσω όμως από τη φαινομενική και δικαιολογημένη αντίδραση της Τουρκίας για το επεισόδιο, κρύβεται ένας σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των δύο χωρών για το ποιος θα αναλάβει το ρόλο του “χωροφύλακα” στην περιοχή.
Η τελευταία περιοδεία του Ερντογάν στην Β. Αφρική (Αίγυπτο-Λιβύη- Τυνησία), παρά τις θριαμβολογίες των προσκείμενων στη τουρκική κυβέρνηση ΜΜΕ, δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αφενός λόγω της αστάθειας που επικρατεί και αφετέρου λόγω της δυσπιστίας από συνιστώσες της περιοχής (Μουσουλμάνοι Αδελφοί – Χαμάς) προς τις προθέσεις του Ερντογάν. Ιδιαίτερα αντιδρούν στην πρόθεση του να στηρίξει το αίτημα των Παλαιστινίων για ανεξάρτητο κράτος, που θα υποβληθεί από τον Μαχμούτ Αμπάς στις 23 Σεπ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Ερντογάν προσπαθεί αφενός να καθιερωθεί ως ηγέτης του Αραβικού κόσμου και αφετέρου να εκδικηθεί το Ισραήλ, όχι φυσικά γιατί κρατά αποκλεισμένη τη Γάζα, αλλά κυρίως διότι προχώρησε στις έρευνες για υδρογονάνθρακες σε συνεργασία με τη Κύπρο, αδρανοποιώντας εν τη πράξει τους τουρκικούς ισχυρισμούς για συμφέροντα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και θέτοντας εμπόδια σε μελλοντικές συνεργασίες της Τουρκίας με τις κυβερνήσεις που θα προκύψουν σε Αίγυπτο, Λιβύη και Συρία, στα θέματα των υδρογονανθράκων.
Επί πλέον ο “μάγκας” της Ανατ. Μεσογείου προσπαθεί με την πιθανή αναγνώριση, από το 15μελές Σ.Α. του ΟΗΕ παλαιστινιακού κράτους, του οποίου θα εμφανισθεί ως προστάτης, να θέσει σε αμφισβήτηση τη κήρυξη της ΑΟΖ μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου, καθόσον η Γάζα έχει ακτές στη Μεσόγειο.
Επειδή είναι αμφίβολη η εξέλιξη στη Συνέλευση του ΟΗΕ, σχετικά με την Παλαιστίνη και προκειμένου να διασκεδάσει πιθανές δυσμενείς εξελίξεις και να παρουσιάσει επιτυχία στο εσωτερικό μέτωπο, η κυβέρνηση Ερντογάν, με τις ενέργειες στο Καστελόριζο προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένο γεγονός, όπως έγινε στα Ίμια όπου καθιερώθηκε η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας, ότι το ελληνικό νησί Καστελόριζο δεν έχει δική του υφαλοκρηπίδα αλλά επικάθεται επί της τουρκικής. Εάν δε το επιτύχει θα το χρησιμοποιήσει και μελλοντικά σε άλλες περιπτώσεις για τη χάραξη της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
Η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε διάβημα, προς το τουρκικό ΥΠΕΞ, το οποίο όπως αναμενόταν απορρίφθηκε, παράλληλα οι επίσημοι (Αντιπρόεδρος-ΥΕΘΑ) έκαναν τις απαραίτητες δηλώσεις, οι οποίες ευελπιστούμε ότι δεν θα μείνουν στα λόγια. Οπωσδήποτε η κακή οικονομική κατάσταση δεν επιτρέπει πολεμικές περιπέτειες πλην όμως, θα πρέπει να γνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα ότι τυχόν υποχώρηση στους τουρκικούς σχεδιασμούς θα θέσει σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη μας στο Αιγαίο και τότε η οποιαδήποτε χρεοκοπία θα φαντάζει σταγόνα μπροστά στον ωκεανό της αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Πρέπει μέσω των επίσημων και ανεπίσημων διαύλων να καταστήσουμε σαφές στο “μάγκα” της Ανατ. Μεσογείου ότι είμαστε έτοιμοι για όλα και όχι να περιμένουμε τον “από μηχανής θεό” διότι και να έλθει , θα αναγκαστούμε να πληρώσουμε τίμημα. Πρέπει να γνωρίζει ο κύριος Πρωθυπουργός ότι για πιθανή χρεοκοπία δεν πρόκειται να “πάει στο Γουδί” αλλά πιθανόν να χάσει την εξουσία, για απώλεια όμως κυριαρχικών δικαιωμάτων και να μην οδηγηθεί σε κάποιας μορφής “Γουδί” θα μείνει στιγματισμένος στη Ιστορία.

Χαραλάμπους Ευστράτιος
Αντγος ε.α.
* Εrdogan: Ο “μάγκας” της Ανατολικής Μεσογείου

Πηγή

Απίστευτη πρόκληση Διαμαντοπούλου: Αντικατέστησε το ελληνικό αλφάβητο με greeklish στα dvd των βιβλίων!

Τα λόγια είναι περιττά: Πραγματικά συγκρατούμαστε πολύ για να μην εκφράσουμε αυτό που νιώθουμε, από τη στιγμή που είδαμε το... παρακάτω τερατούργημα των μαθημάτων να αναγράφονται στην γνωστή βαρβαρική γραφή "greeklish"!

Και μην τολμήσει κανείς να πει πως "δεν γινόταν αλλιώς", γιατί μια χαρά γράφονται όλα τα αρχεία υπολογιστή στα ελληνικά!

Η Αννούλα της Μπίλντερμπεργκ, ξεκίνησε το τελικό στάδιο της διάλυσης της Παιδείας, ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ!

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Σκόπια: «Μαθήματα σκοπιανών μέσω διαδικτύου για «Μακεδόνες» της Ελλάδας

«Μάθετε Μακεντόνσκι on-line» είναι το σύνθημα της προώθησης των Σκοπίων για τους Σλάβους που κατοικούν στην Ελλάδα και πηγαίνουν σε Δημοτικό Σχολείο. Οι εγγραφές θα αρχίσουν από αύριο, και οι τάξεις που δημιουργηθούν, θα ξεκινήσουν μαθήματα στις 17 Οκτωβρίου». Τα παραπάνω αναφέρει η ιστοσελίδα «Kurir» που έχει αναπαραχθεί σε πολλές σκοπιανές ιστοσελίδες καθώς και σε κοινωνικά δίκτυα. Σημειώνεται, μάλιστα, χαρακτηριστικά ότι η διδασκαλία της ‘μακεντόνσκι’ είναι ελεύθερη και το μόνο που απαιτείται είναι η συμπλήρωση μια φόρμας στη διεύθυνση http://ucimakedonski.org/ ή http://online.ucimakedonski.mk/

Στη συνέχει ο κάθε σπουδαστής θα λάβει το πρόγραμμα των τάξεων, της εκπαίδευσης και θα καταταχθεί στην τάξη που πρόκειται να παρακολουθήσει.«Η διδασκαλία θα γίνεται από Σκοπιανούς δασκάλους με πολυμέσα όπου οι μαθητές της κάθε τάξης θα έχουν ήχο και οπτική επικοινωνία, σύμφωνα με τις τελευταίες μεθόδους της πληροφορικής, για on-line διδασκαλία», ενημερώνει ο ιδρυτής και επικεφαλής του «Учи македонски –онлајн»/ «μάθε ‘μακεδονικά’ –on line», Μίτκο Γιοβανόφ που δημιούργησε ένα εξειδικευμένο σχολείο που θα είναι σε απευθείας σύνδεση με τους μαθητές της ομογένειας».
Τα μαθήματα θα ακολουθήσουν το επίσημο κυβερνητικό διδακτικό πρόγραμμα και κάθε τάξη θα έχει 10 μαθητές. Η διδασκαλία της γλώσσας θα χωρίζεται σε τρία επίπεδα- αρχαρίων, μέσων και προχωρημένων και κάθε επίπεδο περιλαμβάνει 35 ώρες.
Οι απόφοιτοι, κατόπιν εξετάσεων θα λαμβάνουν από επιτροπή τα αντίστοιχα διπλώματα που ισχύουν στη χώρα.

Πηγή

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Ο συνήγορος των απεργών της Υπατίας θα διαλέγει τους λαθρομετανάστες!

Eπικεφαλής στην Επιτροπή που θα εισηγείται στον υπουργό ποιοι μετανάστες δικαιούνται νομιμοποίηση και ποιοι όχι αναλαμβάνει ο δικηγόρος Βασίλης Παπαδόπουλος. Σας λέει κάτι το όνομα; Αν όχι να σας υπενθυμίσουμε ότι ήταν ο δικηγόρος συμπαραστάτης των απεργών πείνας της Υπατίας! Σύμφωνα με τις καταγγελίες βουλευτών ο κ. Παπαδόπουλος διορίσθηκε επικεφαλής στην Επιτροπή από την κυβέρνηση. Κάτι που έχει σηκώσει «θύελλα» αντιδράσεων τόσο εντός όσο και εκτός της Βουλής. Η διάταξη σε σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών κάνει ευκολότερη τη νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών με την χορήγηση αδειών για ανθρωπιστικούς και εξαιρετικούς λόγους και γίνεται ακόμη περισσότερο ελαστικότερη. Αυτό καθώς μειώνεται η περίοδος διαμονής των λαθρομεταναστών στη χώρα από δώδεκα σε δέκα χρόνια Όπως αναφέρουν βουλευτές της ΝΔ και του ΛΑΟΣ με αυτή την διάταξη η νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών θα είναι πολύ ευκολότερη από ότι μέχρι σήμερα και τους προκαλεί εντύπωση η τοποθέτηση του κ. Παπαδόπουλου στην συγκεκριμένη θέση. Μπορεί να είναι νόμιμα εκεί, όμως σίγουρα όχι και τόσο ηθικά. Σύσσωμη η αντιπολίτευση «καταδικάζει» το εν λόγω νομοσχέδιο, πόσο μάλλον και την επιλογή της κυβέρνησης να βάλει επικεφαλής τον κ. Παπαδόπουλο.
Επιλογή της Κυβέρνησης
« Εγγύηση για επιβεβαίωση των φόβων μας είναι ο διορισμός στην Επιτροπή, που θα εισηγείται στον υπουργό για την αποδοχή των αιτήσεων, του κ. Βασίλη Παπαδόπουλου, δικηγόρου συμπαραστάτη των απεργών πείνας της Υπατίας» σημειώνει ο βουλευτής και εισηγητής της ΝΔ, Αθανάσιος Νάκος. Δεν είναι ο μόνος ωστόσο που έχει αυτή την άποψη. Τόσο από την ΝΔ, όσο και από το ΛΑΟΣ και άλλοι βουλευτές έχουν εκφράσει παρόμοιες απόψεις σχετικά με τον διορισμό ως επικεφαλής του κ. Παπαδόπουλου στην επιτροπή για την νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών. «Από την στιγμή που ο άνθρωπος αυτός ήταν συμπαραστάτης των απεργών πείνας στην Υπατία αντιλαμβάνεται κανείς ποια θα είναι και η επιλογή του για τους λαθρομετανάστες, θα είναι ελαστική, ελαστικότατη» τονίζει στην «PRESS Time» ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, Κυριάκος Βελόπουλος αναφερόμενος στον κ. Βασίλη Παπαδόπουλο. «Δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο» , συμπληρώνει με έντονο ύφος, ο κ. Βελόπουλος. «Η κυβέρνηση διόρισε επικεφαλής τον κ. Παπαδόπουλο, επιλογή της κυβέρνησης ήταν» επισημαίνει ο βουλευτής του ΛΑΟΣ και συνεχίζει σχολιάζοντας πως «σε μία κυβέρνηση που είναι ελαστική από τη φύση της, ελαστική στις επιλογές της, ελαστική στην κρίση σε σχέση με την οικονομία και τα εθνικά θέματα όλα πλέον είναι πιθανά». Ενώ καταλήγοντας ο Κυριάκος Βελόπουλος τονίζει ότι: «Ακόμη και η ελαστική εθνική συνείδηση» , είναι πολύ πιθανή. (PRESS-Time)

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΑΣ

ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας –Πολιτικός Επιστήμων
Τα σχολεία άνοιξαν χθες και η Υπουργός Παιδείας ανησυχεί για την καθυστέρηση ως προς την εκτύπωση των διδακτικών βιβλίων. Βεβαίως το θέμα είναι σοβαρό, αλλά προσωπικά δίνω μεγαλύτερο βάρος στα πρότυπα, τα οποία αυτά καλλιεργούν. Η σημερινή οικονομική κρίση μάς δίνει μία ευκαιρία να κατανοήσουμε ότι μόνο με υλιστικές ιδεολογίες και με οικονομικά μεγέθη οι νέοι μας δεν βρίσκουν όραμα και ελπίδα. Τώρα που γκρεμίζονται είδωλα και ιδεολογίες είναι ίσως ευκαιρία να αναζητήσουμε όλοι μας, γονείς, εκπαιδευτικοί και νέοι τις πραγματικές αξίες της Παιδείας και να βρούμε μέσα από την Ιστορία μας τα πρότυπα, τα οποία κράτησαν όρθιο το Έθνος επί αιώνες.
Ποια ήταν τα πρότυπα των νέων στην ένδοξη εποχή των Περσικών Πολέμων (490-480 π.Χ.); Τα καταγράφει ο Αισχύλος στον παιάνα των Σαλαμινομάχων: Ίτε παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, νυν υπέρ πάντων αγών. Οι Έλληνες που έσωσαν την Ευρώπη από την ασιατική απειλή καλλιεργούσαν μέσω της παιδείας την αγάπη προς την πατρίδα, την θρησκευτικότητα, τον σεβασμό στην οικογένεια και στους τάφους των προγόνων.

Στον όρκο των Αθηναίων Εφήβων βλέπουμε ότι στον κολοφώνα της δημοκρατίας της η Αθήνα δίδασκε τους νέους να τιμήσουν τα όπλα τα ιερά, να παραδώσουν την πατρίδα μεγαλύτερη και όχι μικρότερη απ’ όση την παρέλαβαν και να τιμήσουν «ιερά τα πάτρια». Ο Αριστοτέλης μάς ενημερώνει με ποια κριτήρια οι αρχαίοι Αθηναίοι επέλεγαν τους 9 άρχοντες, δηλαδή τους υπουργούς της εποχής εκείνης: Να έχουν πολεμήσει για την πατρίδα, να θυσιάζουν στους πατρώους θεούς ( σήμερα θα λέγαμε να σέβονται την Ορθοδοξία), να πληρώνουν τους φόρους και να φροντίζουν τους γονείς τους.
O σεβασμός στον Θεό, στην πατρίδα και στους γονείς είναι αξίες που επαναλαμβάνονται στα έργα των Τριών Ιεραρχών εμβαπτισμένα στο Ευαγγέλιο της Αποκαλύψεως. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στην τελευταία ομιλία του προ της Αλώσεως καλεί τους Έλληνες της Πόλης να πολεμήσουν για τον Θεό, την πατρίδα και τους συγγενείς. Η συνέχεια του Ελληνισμού είναι εντυπωσιακή και αποδεικνύεται, μεταξύ άλλων και από τα πρότυπα των νέων, τις αξίες και τα ιδανικά που παραμένουν σταθερά σε όλη την μακρόχρονη πορεία του Γένους.

Χριστό, Ελλάδα και Ελευθερία δίδασκαν οι καλόγεροι στα κρυφά και στα φανερά σχολειά της Τουρκοκρατίας. Χριστό και Ελλάδα δίδασκαν οι νεαρές δασκάλες στα Ελληνόπουλα της υπόδουλης Μακεδονίας και έτσι ανδρώθηκαν οι ντόπιοι Μακεδονομάχοι που βοήθησαν τον Παύλο Μελά, και τους άλλους εθελοντές από την ελεύθερη Ελλάδα. Για την Ορθοδοξία και την Ελλάδα θυσιάσθηκαν επανειλημμένως οι Κρητικοί μέχρι την Ένωση του 1912, για αυτές τις αξίες πετροβολούσαν τους Ιταλούς φασίστες οι Δωδεκανήσιοι στη δεκαετία του 1930.
Ο ήρωες του Κυπριακού Αγώνος 1955-59 έδωσαν τη μάχη κατά της βρετανικής αποικιοκρατίας με τα πνευματικά εφόδια που είχαν πάρει από τα Κατηχητικά. Η Ελληνορθόδοξη Παράδοση και όχι τα ψευδοπροοδευτικά ιδεώδη ούτε οι ξενόφερτες ιδεολογίες οδήγησαν τον Παλληκαρίδη και τον Αυξεντίου στα επικά τους κατορθώματα. Γι’ αυτό και οι μεταμοντέρνοι ιστορικοί, που αποδομούν την εθνική συνείδηση, απεχθάνονται τον Κυπριακό Αγώνα. Στην τετράτομη Ιστορία των Βαλκανίων, που χρηματοδότησε ο Σόρος και έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά, οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ παρουσιάζονται σαν .. τρομοκράτες!

Ενώ, λοιπόν, η μελέτη της Ιστορίας καταδεικνύει ότι ο Ελληνισμός επεβίωσε υποδουλώσεων και δυσχερειών με εφόδιο ορισμένα σταθερά πρότυπα για τη νεότητα, στην εποχή μας κάποιοι προσπαθούν να γκρεμίσουν το οικοδόμημα αιώνων και να εισαγάγουν καινά (και κενά) δαιμόνια. Οι νέοι μας βομβαρδίζονται από τηλεοπτικές σειρές που διαφημίζουν την συμβίωση ατόμων του ιδίου φύλου. Η υπονόμευση της Ιστορίας και η χλεύη κατά των ηρώων μας είναι σύνηθες φαινόμενο σε βιβλία και εκπομπές. Η συνέχεια του Ελληνισμού αμφισβητείται από νεόκοπους ιστορικούς, οι οποίοι αγνοούν σκοπίμως τις ιστορικές πηγές. Η διάβρωση της γλώσσας είναι καθημερινό φαινόμενο και τα παιδιά μας γράφουν στο κινητό και στον υπολογιστή τα GREEKLISH (ελληνικά με αγγλικούς χαρακτήρες). Η ξενομανία προβάλλεται σε κάθε τόπο που συχνάζουν τα ελληνόπουλα, στη μουσική, το φαγητό, την ένδυση. Η αποτυχημένη σε όλη την Ευρώπη πολυπολιτισμικότητα αποτελεί το ιερό ταμπού των μεταμοντέρνων. Η ήσσων προσπάθεια με το αντιπαιδαγωγικό επιχείρημα «να μην κουράζουμε τα παιδιά» αποχαυνώνει τους νέους και οδηγούν σε γλωσσική αφασία και σε μελλοντική λατινοποίηση του αλφαβήτου. Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε που καθιερώθηκε το μονοτονικό αυξήθηκαν ραγδαία τα φαινόμενα δυσλεξίας, ενώ στην Αυστραλία τα Αρχαία Ελληνικά χρησιμοποιούνται ως αντίδοτο στη δυσλεξία.
Όσο δε για το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων παρατηρούμε με απογοήτευση την εξαφάνιση των ηρώων, των εθνομαρτύρων και των εθνικών ευεργετών καθώς και των δοκίμων λογοτεχνών. Τα παιδιά μας διδάσκονται μελαγχολικά κείμενα για τη μάγισσα Φρικαντέλλα που βρίζει τα παιδιά και νανουρίσματα για χταπόδια! Η Ιστορία τείνει να αφελληνισθεί με το επιχείρημα ότι «πρέπει να αγαπήσουμε τους Τούρκους».

Κι όμως το Σύνταγμα προβλέπει ότι σκοπός της Παιδείας είναι η καλλιέργεια εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως. Τα λανθασμένα εκπαιδευτικά πρότυπα των τελευταίων δεκαετιών έχουν μερίδιο ευθύνης για την πολύπλευρη ηθική και κοινωνική κρίση. Ας ξαναθυμηθούμε τα πρότυπα που διαφύλαξαν τη συνέχεια του Ελληνισμού επί 2500 τουλάχιστον χρόνια!
Κ.Χ. 10.9.2011

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Η πικρή αλήθεια για την Λιβύη. Τι κρύβεται πίσω από την διάλυση της χώρας

Γράφει ο Υπτγος (ε.α.) Ιωάννης Μπαλτζώης
Παρακολουθώντας τις καταιγιστικές διεθνείς εξελίξεις των ημερών μας και τις τραγικές εξελίξεις σε ορισμένα από τα κράτη που δέχονται την ανηλεή επίθεση των παγκοσμιοποιητών και του κεφαλαίου μας δημιουργούνται απορίες και ερωτηματικά. Όπως π.χ. γιατί τόσο μένος και όλη αυτή η (Νατοική) εκστρατεία κατά της Λιβύης και του ηγέτη της Συνταγματάρχη Καντάφι και σχεδόν μηδενική αντίδραση για την Συρία, εκτός από κάποιες καταδικαστικές ανακοινώσεις ανούσιες και άνευ σημασίας; Τι παραπάνω έκανε η Λιβύη και τι ο ηγέτης της που ανάγκασε ορισμένες Δυτικές χώρες και τις ΗΠΑ να συμμετάσχουν στη επιχείρηση-νέα Σταυροφορία, όπως την ονόμασαν οι Λίβυοι; Μέχρι και εισαγγελέας του Διεθνούς Δικαστηρίου επιστρατεύτηκε και να εκδώσει ένταλμα εναντίον του με την κατηγορία του εγκληματία πολέμου. Η απάντηση είναι απλή για εκείνους που διαβάζουν πίσω από τις γραμμές των φερέφωνων ΜΜΕ η μελετώντας κάποια στοιχεία, συνδυάζοντάς τα με γεγονότα και καταστάσεις και ιδιαίτερα με τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου, των παγκοσμιοποιητών και της Νέας Τάξης πραγμάτων, που ηγούνται οι ΗΠΑ και ο Δούρειος Ίππος των στην Ευρώπη, η Αγγλία, καθώς και η Γαλλία του Σαρκοζί, που μύρισε χρήμα και έσπευσε, συνεπικουρούμενοι από τα κράτη των προθύμων, που ζητούν την εύνοια των ΗΠΑ, όπως η Ελλάδα και λοιπά ευρωπαϊκά και μη κράτη..
Ας εξετάσουμε λοιπόν την περίπτωση της Λιβύης, που είναι χαρακτηριστική και εξόχως αποκαλυπτική των προθέσεων των παγκοσμιοποιητών και φυσικά των μελλοντικών των προθέσεων και για άλλα κράτη στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής, Ασίας και εδώ είναι το ανησυχητικό και των Βαλκανίων, και της ανατολικής Ευρώπης. Εδώ να διευκρινίσουμε από την αρχή ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να γίνουμε ο συνήγορος του Καντάφι, ο οποίος έχει τα αμαρτήματά του και είναι πολλά, αλλά ας τον κρίνει ο λαός του, αλλά σκοπός μας είναι να παραθέσουμε γεγονότα, αλήθειες και προφανείς σκοπιμότητες, οπότε το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα και είναι διαφορετικό από αυτό που μας σερβίρεται. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Ο Καντάφι είναι ο τελευταίος ηγέτης μιας γενιάς μετρίων σοσιαλιστικών και παναραβικών επαναστατών που παραμένουν στην εξουσία μετά από την εξάλειψη του Νάσερ, που ανήλθε στην εξουσία πριν από 42 (ναι σαράντα δύο) χρόνια με αναίμακτη επανάσταση από έναν άρρωστο μονάρχη.. (Ήδη και ο Κάστρο έχει αποσυρθεί από τα πολιτικά δρώμενα της Κούβας). Σήμερα ο αρχηγός του κράτους στη Λιβύη δεν είναι ο Καντάφι, είναι ο σημερινός πρωθυπουργός της Λιβύης ο Μπαγντάντι Μαχμουντί, τον οποίο ουδείς από τα ΜΜΕ αναφέρει. Για δε τον Καντάφι όλοι αναφέρονται σαν τον ηγέτη της Λιβύης, χωρίς άλλο τίτλο, ούτε Πρόεδρος, ούτε πρωθυπουργός. Όποιος αναφέρει τον Καντάφι σαν ηγέτη της Λιβύης, είναι σαν να αποκαλεί τον Χιροχίτο ηγέτη της Ιαπωνίας. Τελικά ο Καντάφι είναι μόνο ο αρχιτέκτονας του σημερινού πολιτικού συστήματος της Λιβύης, που είναι ένα μείγμα από παναραβισμό, σοσιαλισμό και μίξη κάποιων ισλαμικών θρησκευτικών αντιλήψεων. Η θέση του μοιάζει περισσότερο με εκείνη των ιδρυτών των ΗΠΑ και έχει περισσότερο έναν εθιμοτυπικό χαρακτήρα, είναι το πολιτικό κεφάλαιο που δημιούργησε την σημερινή Λιβύη, που παρακολουθεί τις εξελίξεις και εκφράζει τις απόψεις του για τα πολιτικά δρώμενα, που γίνονται αμέσως αποδεκτά από την κυβέρνηση της Λιβύης. Ο ρόλος του ομοιάζει με τον θρησκευτικό (και πολιτικό) ηγέτη του Ιράν, τον Αγιατολαχ Χαμενεί, με αρκετές διαφορές, αλλά είναι δύσκολο για μας να αντιληφθούμε την δομή διοίκησης και εξουσίας, ίσως ο όρος γκουρού της Λιβύης θα τον αντιπροσώπευε καλύτερα.
Ερχόμαστε τώρα στην έναρξη των γεγονότων και πως ξεκίνησαν. Μήπως ως συνέχεια των λοιπών εξεγέρσεων στην Βόρεια Αφρική; Οι ταραχές στη Λιβύη δεν ξέσπασαν εξ αιτίας μερικών νεαρών, που ζητούσαν αλλαγή, όπως έγινε στην Αίγυπτο ή την Τυνησία. Ξεκίνησε, όταν μια ομάδα με το όνομα “Ισλαμικό Εμιράτο του Μπάρκα” (το όνομα της πρώην βορειοδυτικής περιοχής της Λιβύης) έπιασε μερικούς ομήρους και σκότωσε δύο αστυνομικούς. Η εξέλιξη αυτή έχει την ιστορία της. Στις 18 Φεβρουαρίου 2011 μια ομάδα έκλεψε 70 στρατιωτικά οχήματα, αφού προηγουμένως είχε κάνει επίθεση στο λιμάνι της Βεγγάζης και σκότωσε τέσσερις στρατιώτες. Η εξέγερση λοιπόν ξεκίνησε στην πόλη της Βεγγάζης στην ανατολική Λιβύη, κοντά στην Αίγυπτο, που βρισκόταν τότε σε αναβρασμό και τα σύνορα δεν ελέγχονταν πλέον. Ο Ιταλός ΥΠΕΞ τότε εξέφρασε την ανησυχία του για την δημιουργία ενός “Ισλαμικού Εμιράτου της Βεγγάζης”, το οποίο θα μπορούσε να κηρύξει την ανεξαρτησία του, αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία τότε. Από που λοιπόν προέρχονται αυτές οι ξαφνικές διαμαρτυρίες; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι οι ομάδες αυτές, που χρηματοδοτούνται εδώ και δεκαετίες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, βρήκαν μετά την Τυνησία και την Αίγυπτο την ευκαιρία, να θέσουν ολόκληρη τη Λιβύη υπό τον έλεγχό τους. Μια τέτοια ομάδα, που συνελήφθη πρόσφατα, αποτελούνταν από δεκάδες άτομα αλλοδαπής υπηκοότητας, που είχαν λάβει μέρος σε λεηλασίες και δολιοφθορές. Ακόμη στις ομάδες αυτές κυρίαρχο ρόλο είχαν και πυρήνες της Αλ Κάιντα, που υπήρχαν ήδη και δραστηριοποιούνταν ιδιαίτερα στην περιοχή της Βεγγάζης, που παραδοσιακά ήταν κατά του Καντάφι. Θυμάστε τον Καντάφι να φωνάζει ότι πίσω από όλα αυτά ήταν η Αλ Κάιντα; Είναι βέβαιο ότι η Αγγλία χρηματοδοτούσε έναν πυρήνα της Αλ Κάιντα στη Λιβύη για να δολοφονήσει τον Καντάφι. Η κύρια ομάδα της αντιπολίτευσης είναι σήμερα το«Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας της Λιβύης» που χρηματοδοτείται από τη Σαουδική Αραβία, τη CIA και μυστικές υπηρεσίες της Γαλλίας, και συμπορεύτηκε μαζί με άλλες αντιπολιτευτικές ομάδες, που προαναφέραμε και που τελικά απετέλεσαν το «Εθνικό Συνέδριο της λιβυκής Αντιπολίτευσης». Το Συνέδριο αυτό ανακήρυξε την «Ημέρα της οργής», η οποία με το «Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας της Λιβύης” , όπως ονομάστηκε η οργανωμένη αντιπολίτευση βύθισε στις 17 Φεβρουαρίου, την Λιβύη στο χάος. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι διέθεταν από την αρχή αξιόλογο οπλισμό, εξ ου και οι επιτυχίες των στρατιωτικά στην αρχή, όπου αιφνιδίασαν τον κρατικό μηχανισμό και Στρατό της Λιβύης:
Πώς περνούσε η Λιβύη επί Καντάφι; Ας ρίξουμε μια ματιά στα δεδομένα. Πριν ξεσπάσει το χάος, η Λιβύη είχε χαμηλότερο ποσοστό κρατουμένων ακόμη και από την Τσεχική Δημοκρατία. Βρισκόταν στην 61η θέση. Η Λιβύη είχε το χαμηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Αφρική. Ενώ στον υπόλοιπο κόσμο οι τιμές των τροφίμων συνεχώς αυξάνονταν, η κυβέρνηση της Λιβύης είχε καταργήσει όλους τους φόρους επί των τροφίμων. Οι Λίβυοι ήσαν πλούσιοι. Η Λιβύη είχε το μεγαλύτερο κατά κεφαλή εισόδημα στην Αφρική. Η κυβέρνηση φρόντιζε, ώστε ο καθένας να μπορεί να συμμετάσχει στην ευημερία. Ο πλούτος ήταν μοιρασμένος δίκαια. Στη Λιβύη ζούσαν λιγότεροι άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας από ότι στην Ολλανδία. Μια ρωσική αποστολή ιατρών, αναφέρει σε επίσημη αναφορά της προς τον πρόεδρο Medvedev ότι ελάχιστοι λαοί έχουν τόσες ανέσεις όσες ο λαός της Λιβύης. Η παιδεία είναι δωρεάν. Διαθέτουν πολύ καλά νοσοκομεία και δωρεάν περίθαλψη. Τα νέα ζευγάρια επιδοτούνται, παίρνουν 50.000 ευρώ άτοκο δάνειο, τα αυτοκίνητα κοστίζουν πολύ φτηνά, τα καύσιμα είναι επίσης φτηνά, οι αγρότες δεν φορολογούνται, κλπ. Ακόμη κι αν όλα αυτά είναι προπαγάνδα, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο Καντάφι έφερε νερό και δρόμους στην έρημο, κατασκευάζοντας το μεγαλύτερο αρδευτικό έργο στην ιστορία, αξίας $33 δις, εκτός του οδικού συστήματος. Πως έγινε η Λιβύη τόσο πλούσια; Γιατί έχει πετρέλαιο και (το κυριότερο) δεν επέτρεπε σε ξένες εταιρείες να της το κλέβουν, όπως συμβαίνει στη Νιγηρία, μια χώρα, που σε μεγάλο βαθμό ελέγχεται από την Shell. Η Λιβύη δεν διαθέτει μόνο πετρέλαιο. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η κεντρική της Τράπεζα έχει περίπου 144 τόνους χρυσού στα θησαυροφυλάκια της. Με αυτόν τον θησαυρό, ποιος χρειάζεται τις διεθνείς Τράπεζες, ή το ΔΝΤ και τους κανόνες του;
Γιατί είναι οι ΗΠΑ τόσο εναντίον του Καντάφι; Γιατί ο Καντάφι ήταν και είναι η κύρια απειλή για την ηγεμονία των ΗΠΑ στην Αφρική, επειδή προσπαθούσε να ενώσει την ήπειρο και να την φέρει σε αντίθεση με τις ΗΠΑ. Πράγματι, ο Καντάφι κατά καιρούς έχει κατηγορήσει τις ΗΠΑ, ότι δημιούργησαν τον ιό HIV (ΑΙDS), ότι το Ισραήλ βρίσκεται πίσω από την δολοφονία του Matin Luther King και του John F. Kennedy, ότι οι απαγωγείς των αεροπλάνων της 9/11 είχαν εκπαιδευτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλά άλλα. Επί τόσα χρόνια θεωρούνταν τρομοκράτης και μόνο τώρα τελευταία ανένηψε κατά τις ΗΠΑ, αφού αποζημίωσε τα θύματα της συντριβής του αεροπλάνου στο Λόκερμπι. Και ήταν όλα αυτά λόγος να «αναγκάσουν» τον ΟΗΕ να λάβει μια απόφαση απαγόρευσης πτήσεων (NOFLYZONE) για την Λιβύη , που αμέσως το ΝΑΤΟ ανέλαβε να την υλοποιήσει , πραγματοποιώντας (και αυτό είναι παράβαση και παράνομο) αεροπορικούς βομβαρδισμούς που συνεχίζονται μέχρι σήμερα; Προφανώς όχι. Τότε τι άλλο υπάρχει που δεν αναφέρεται; Η εξήγηση ότι όλα έγιναν για το πετρέλαιο είναι σοβαρή αλλά όχι η μοναδική. Η χώρα παράγει μόλις το 2% του παγκόσμιου πετρελαίου. Το κενό μπορεί κάλλιστα να αναπληρωθεί από τα αποθεματικά της Σ. Αραβίας.

Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν ευτυχώς ελεύθερα απόψεις, πληροφορίες και αλήθειες, που δεν υπάρχουν στα συμβατικά ΜΜΕ, αρκεί να έχεις την ικανότητα να τα αναζητήσεις και φυσικά την γνώση και την κρίση να ελέγξεις και να φιλτράρεις τον ωκεανό πληροφόρησης που υπάρχει. Αυτά λοιπόν που κυκλοφορούν και μετά από φιλτράρισμα, έχουμε την άποψη ότι δίδουν πειστική εξήγηση για τα τραγικά γεγονότα της Λιβύης και παραθέτουμε τα πιο σημαντικά:Υπάρχει καταρχήν μια εκπληκτική συνέντευξη του Αμερικανού στρατηγού ε.α Wesley Clark (πρώην ανώτερου Διοικητού του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη), που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο (με ήχο και εικόνα), όπου όπως λέει ο στρατηγός, το 2001 τον ενημέρωσαν (συνάδελφοί του Αμερικανοί Στρατηγοί) πως η Αμερική σκοπεύει στο άμεσο μέλλον να κηρύξει πόλεμο με το Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο, τη Σομαλία, το Σουδάν, το Ιράν, και τη Λιβύη, χωρίς να ζητήσουν την άποψή τους (του Αμερικανικού Πενταγώνου) , αλλά και χωρίς να τους δώσουν εξηγήσεις γιατί απεφάσισαν έτσι. Φυσικά κανένα εκ των ΜΜΕ δεν έδωσε σημασία στα φοβερά που κατήγγειλε ο στρατηγός. Τι κοινό λοιπόν έχουν αυτές οι χώρες; Σε τραπεζικό επίπεδο, καμία τους δεν αποτελεί μέλος της Bank for International Settlements(BIS), που είναι ο πιο ισχυρός παγκόσμιος τραπεζικός οργανισμός. Αυτό το στοιχείο τις εξαιρεί από το μακρύ χέρι των ελέγχων της «κεντρικής τράπεζας των κεντρικών τραπεζών» της Ελβετίας.
Οι πιο ανυπότακτες όλων είναι η Λιβύη και το Ιράκ. Και οι δυο έχουν ήδη δεχτεί επίθεση. Και στις δύο οι ηγέτες των μπήκαν στο στόχαστρο για εξόντωση. Στο Ιράκ το πέτυχαν, στην Λιβύη προσπαθούν ακόμη, πλην όμως ο Καντάφι είναι σκληρό καρύδι. Και προσέξτε τώρα τα κοινά σημεία των δύο χωρών. Στο Examiner.com αναφέρεται πως 6 μήνες πριν οι ΗΠΑ μπουν στο Ιράκ, η χώρα είχε προχωρήσει στην αποδοχή ευρώ αντί δολαρίων για το πετρέλαιό της. Αυτή η κίνηση απειλούσε τη παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου ως «πετροδολάριο». Σύμφωνα δε με ρωσικά δημοσιεύματα, ο Καντάφι είχε ήδη ξεκινήσει προσπάθεια άρνησης του δολαρίου και του ευρώ και κάλεσε τις αφρικανικές και αραβικές χώρες να πουλάνε πετρέλαιο σε ένα νέο νόμισμα, το χρυσό δηνάριο. Μάλιστα προωθούσε την ιδέα μιας ενωμένης Αφρικής με 200 εκατομμύρια κατοίκους, που θα χρησιμοποιούσε αυτό το νέο νόμισμα. Οι μόνοι αντίθετοι στη πρόταση του ήταν η Νότιος Αφρική και ο επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου. Αυτή η πρωτοβουλία θεωρήθηκε ως η μεγαλύτερη απειλή για την οικονομική σταθερότητα του πλανήτη, τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την ΕΕ, δηλαδή για την Νέα Τάξη πραγμάτων και τους παγκοσμοιοποιητές . Όπως αναφέρει ακόμη το Market Oracle, η κεντρική τράπεζα της Λιβύης είναι 100% κρατική. (Για την Τράπεζα της Ελλάδος μήπως γνωρίζουμε σε ποιον ανήκει το πλειοψηφικό πακέτο;). Η κυβέρνηση τυπώνει το δικό της χρήμα (δηνάριο) μέσω της δικής της τράπεζας. Η χώρα είναι αυτάρκης, διαθέτει πόρους, είναι κυρίαρχη, και συνεπώς μπορεί να ορίζει την οικονομική της μοίρα. Το μεγάλο πρόβλημα των τραπεζικών Καρτέλ της παγκοσμιοποίησης είναι ότι για να κάνουν δουλειές με τη Λιβύη, πρέπει να περάσουν από τη κεντρική της τράπεζα, και το εθνικό της νόμισμα, στα οποία όμως δεν έχουν καμιά επιρροή. Για αυτό και η διάλυση αυτής της τράπεζας μπορεί να μην αναφέρεται στις ομιλίες του Ομπάμα και του Σαρκοζί, αλλά σίγουρα αποτελεί βασικό λόγο για την επίθεσή τους στον Καντάφι.
Σύμφωνα με άρθρο της Asia Times του 2002, «οι κανόνες της BIS εξυπηρετούν απλά το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, ακόμη και εις βάρος των εθνικών οικονομιών. Η BIS κάνει στα εθνικά τραπεζικά συστήματα αυτό που το ΔΝΤ κάνει στα εθνικά νομισματικά καθεστώτα. Οι εθνικές οικονομίες που πέφτουν θύμα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, δεν εξυπηρετούν πλέον τα εθνικά συμφέροντα».(Κάτι μας θυμίζουν όλα αυτά τελευταία). Η άποψη του διεθνούς κεφαλαίου και φυσικά της BIS είναι ότι αν μια κυβέρνηση δανειστεί από δική της κεντρική τράπεζα, αυτό οδηγεί σε πληθωρισμό. Αν δανειστεί όμως από ξένες τράπεζες ή από το ΔΝΤ, αυτό δεν ισχύει. Στη πραγματικότητα όμως όλες οι τράπεζες τυπώνουν τα χρήματα που δανείζουν, είτε είναι ιδιωτικές, είτε κρατικές. Το περισσότερα καινούργιο χρήμα σήμερα προέρχεται από τραπεζικό δανεισμό. Αν το δανειστείς από κρατική κεντρική τράπεζα, είναι σχεδόν πάντα χωρίς επιτόκιο, και αυτό αποδείχθηκε ότι μειώνει το κόστος των δημοσίων προγραμμάτων κατά 50% (μέσο όρο).

Έτσι ακριβώς λειτουργεί το σύστημα της Λιβύης του Καντάφι. Και έτσι εξηγείται το πώς η Λιβύη βρίσκει χρήματα για δωρεάν εκπαίδευση και δωρεάν ιατρική περίθαλψη.Έτσι μπορεί και δίνει στα νέα ζευγάρια άτοκα δάνεια ύψους $50.000. Και έτσι βρέθηκαν τα $33 δισ. που έφτιαξαν το πελώριο αρδευτικό έργο στη έρημο και πολλά άλλα.

Άρα, ο πόλεμος είναι για το πετρέλαιο ή για τις τράπεζες; Μπορεί και για τα δυο. Μπορεί και για το νερό. Αν διαθέτεις ενέργεια, νερό, και άφθονη πίστωση για να δημιουργήσεις υποδομές, τότε ένα κράτος δεν χρειάζεται ξένους δανειστές. Και αυτή είναι η απειλή που προκαλεί η Λιβύη. Το να δείξει στον κόσμο τι είναι δυνατόν να γίνει. Και όχι μόνο για την ίδια την Λιβύη. Ο Καντάφι πήγε να δείξει τον δρόμο και σε όλη την Αφρική. Και για αυτό έπρεπε να τιμωρηθεί και μάλιστα παραδειγματικά. Ο Καντάφι, αυτός ο ηγέτης, ο ανυπότακτος, ο απρόβλεπτος, ο τρομοκράτης (για την Δύση), ο επαναστάτης (για τους φίλους του), ο λαϊκιστής, ο δικτάτορας, ο ψυχασθενής και τόσοι άλλοι χαρακτηρισμοί, που ακολουθούν την εμβληματική αυτή μορφή της Λιβύης (ανάλογα από ποια γωνία τον βλέπεις), που άλλαξε την μορφή της περιοχής και από συνονθύλευμα φυλών με αντιπαλότητες μεταξύ των δημιούργησε κράτος, με τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε (καλά και κακά). Τι ήταν (ακόμη όμως ζει και βασιλεύει τουλάχιστον στην Τριπολιτάνα) ο Καντάφι θα το κρίνει ο λαός του και η αμείλικτη ιστορική καταγραφή. Η επιχείρηση όμως κατά της Λιβύης (που δυστυχώς συμμετέχει και η πατρίδα μας) είναι παράνομη, προσχηματική και ιμπεριαλιστική. Δεν είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα που επικαλούνται οι «Σταυροφόροι», όπως τους ονομάζει ο Καντάφι. Έχω ζήσει στην Μέση Ανατολή για πάνω από τρία χρόνια και θέλω να πιστεύω ότι αντιλαμβάνομαι σε κάποιο βαθμό την νοοτροπία, την κουλτούρα και τις αντιλήψεις των ανθρώπων αυτών. Οι εξεγέρσεις λένε γίνονται στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Καλά ποιον ρώτησαν οι Αμερικανοί και οι ηγέτες της Νέας Τάξης πραγμάτων αν οι αραβικοί πληθυσμοί θέλουν την δημοκρατία της Δύσης; Τον τρόπο ζωής των; Την θρησκεία, τον πολιτισμό των; Ε λοιπόν να είστε σίγουροι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αράβων τα απορρίπτει όλα αυτά, μετά βδελυγμίας. Τι θέλουν; Τον δικό τους τρόπο ζωής, διακυβέρνησης, πολιτισμού και να τους αφήσουν ήσυχους, κάτι που δεν θα γίνει τελικά. Το κακό δυστυχώς στην περιοχή θα συνεχιστεί. Και όσο για την Λιβύη δυστυχώς η χώρα αυτή θα διαιρεθεί τουλάχιστον σε δύο μέρη, μετά ή άνευ Καντάφι. Στην ανατολική περιοχή, την Κυρηναϊκή, με πρωτεύουσα την Βεγγάζη και την δυτική περιοχή, την Τριπολιτάνα, με πρωτεύουσα την Τρίπολη. Δεν είναι εύκολο να σηκώνεις κεφάλι στο θηρίο.
Ας δούμε τι συμβαίνει γύρω μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα έχουν εξήγηση, έχουν σχεδιασμό, έχουν οργάνωση. Και πολλές φορές τα σχέδια αποτυγχάνουν, για αυτό τον σκοπό υπάρχει λόγος να είμαστε ενημερωμένοι, να είμαστε ενωμένου και να αντιδρούμε, όπως και όσο μπορούμε.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ